Útvarpstíðindi - 31.05.1948, Blaðsíða 13

ÚTVARPSTÍÐINDI
229
Erik Hassin:
Barátta um peninga og list
Smdsaga
„SVO AÐ þetta nefnir þú lista-
verk,“ mælti Lindelin fo’rstjóri og
horfði fyrirlitlega á málverkið á
myndagrindinni, sem stóð í einu
horni vinnustofunnar.
„Það er táknrænt, frá mínu sjón-
armiði séð,“ svaraði Pétur systur-
sonur hans. „Ég er alveg sannfærður
um, að þetta err mjög dýrmætt mál-
verk — það er listaverk.“
Lindelin forstjóri svipaðist um í
vinnustofunni og rannsakaði mál-
verkin. Allir veggir voru þaktir
myndum, en honum fannst lítið til
þeirra allra koma.
ríkin sneru baki við skiptingu, og
komu fram með nýja tillögu um
nýja umboðsstjórn til bráðabirgða.
Við þetta komst allt á ringulreið,
svo að ekkert var gert og var því
engin stjórn til að taka við af Bret-
um, er þeir drógu fána sinn niðu'r
í Jerúsalem 15. maí, eins og þeir
höfðu tilkynnt fyrir löngu síðan.
Árangurinn varð, eins og landsmenn
hafa heyrt í fréttunum, að Gyð-
ingar lýstu yfir stofnun Israels,
hins nýja Gyðingaríkis, sem hlaut
viðu'rkenningu Bandaríkjanna, Rússa
og fleiri þjóða. Arabaríkin hófu síð-
an innrás í Palestínu og er allt út-
lit á blóðugri styrjöld, sem enginn
veit hvernig endar.
,Þetta er það bezta, sem ég hefi
nokkru sinni séð málað“, mælti
Pétur.
„Það efast ég heldur ekki um,“
sva’raði forstjórinn hæðnislega.
„Hvað sýnist þér um þetta, Elísa-
bet?“
Kona málarans, sem hafði dregið
sig í hlé og stóð úti við einn vegg-
inn í vinnustofunni, roðnaði ofur-
lítið.
„Mér finnst þetta vera stórfeng-
leg mynd,“ svaraði hún.
„Alveg rétt, Beta,“ sagði Pétur.
„Skírnarnafn konu þinnar er
Elísabet," sagði Lindelin forstjóri
einbeittnislega.
„Það veit ég líka, en á veturna,
þegar dagarnir eru stuttir og kaldir,
hefi ég vanið mig á að kalla hana
Betu; það er meiri ylur og birta
í því, finnst ,mér,“ sagði Pétur.
„Hum, tja,“ rumdi í Lindelin for-
stjó'ra. „Mér leyfist ef til vill að
spyrja um, hvað það var, sem þú
vildir mér hingað?“
„Ég ætlaði að fá að tala ofur
lítið við þig í skrifstofu þinni, eins
og ég sagði þér í bréfinu,“ svaraði
málarinn. „Ég veit að á bak við þitt
káldranalega yfirbragð slær þrátt
fyrir það hlýtt og raungott hjarta.“
„En útlit þitt er þannig, Pétur,
að ég kæri mig ekki um heimsókn
þína í skrifstofuna. Hvað skyldi