Prentarinn - 01.03.1929, Blaðsíða 6

4
PRENTARINN
inga, ekki ómerkilegust en líklega óalgengust, og
þaö er líítvygging.
Allir hljóta aö vera sammála um það, aÖ ef
nauösynlegt er aö tryggja eignir manna, þá er
eigi síður nauösynlegt að tryggja lífið. í raun og
veru er skylda hvers manns aö gera það, skylda
gagnvart konu, börnum, foreldrum eöa öðrum
þeim, sem menn eiga fyrir að sjá og eru vanda-
bundnir. Hversu oft hefir þaö ekki komið fyrir,
að konan og börnin, eða aldraðir og uppgefnir
foreldrar, hafa staðið uppi allslausir og bláfátækir
við fráfall „fyrirvinnunnar", sem svo «r stundum
nefnd. Undir þeim kringumstæðum kemur líftrygg-
ing að miklu gagni — að minsta kosti í bili.
Tilgangur minn með línum þessum er að vekja
athygli hinna yngri prentara á líftryggingunum og
reyna að fá þá til þess að athuga með sjálfum
sér, hvort það væri ekki einmitt nauðsynlegt fyrir
þá að tryggja líf sitt. Það er hægt að tryggja sig
fyrir eins hárri og lágri upphæð og til eins langs
tíma og hverjum er hugleikið. Sömuleiðis eru til
ýmsar tegundir líftrygginga. Um þetta alt er bezt
að fá upplýsingar hjá líftryggingarfélögunum. Þau
gefa ókeypis upplýsingar og borga — a. m. k.
sum — læknisskoðunina, og það kostar ekkert að
spyrjast fyrir. Ó. E.
ÁRSHÁTÍÐ PRENTNEMAFÉLAGSINS
Prentnemafélagið átti þriggja ára afmæli 14. febr.
s. 1. — Hátíð þess var háð á „Hótel Skjaldbreið"
og fór vel fram. Þátltakendur voru mun færri en
verið hefir á tveim undanförnum afmælishátíðum.
Prentnemar mættu flestir, en aðeins nokkrir prent-
arar. Eigi virðist slíkt bera volt um að þeir
virði félagsskap þenna mikils.
Ekki virðast nemar eftirbátar prentara í óstund-
vísi. Samkoman var sett 45 mínútum seinna en
ákveðið var. — Þorvaldur Kolbeins setti sam-
komuna og bauð gestina velkomna. Því næst var
kaffi drukkið og kökur etnar. Slíku eru menn ekki
óvanir og mun engum hafa þótt sú athöfn tilbreyt-
ingarík. Þá mælli form. félagsins nokkur orð fyrir
minni þess, og var því næst sunginn félagssöngur
prentnema. Jón H. Guðmundsson prentari stóð þá
upp. Hann sagði nokkur sniðug orð og settist
slðan. Var nú setið og skrafað drykklanga stund.
Hóf þá máls Sveinbjörn Oddsson prentari og
sagðist vel. Ræða hans andaði hlýju í garð prent-
nema, og lýsti fullum skilningi ræðumanns á til-
gangi nema með félagsskap sínum. Þegar Svein-
björn hafði lokið ræðu sinni, var staðið upp frá
borðum. Lék Oliver Guðmundsson nokkur lög á
harmoniku sína. Því næst las J. H. G. hniltna og
skemtilega sögu, sem heitir „Andfúli rakarinn“.
Þá Ias Þorvaldur Kolbeins nokkur bónorðsbréf;
voru þar aðferðir manna af ýmsum stéttum við
samningu bónorðsbréfa. Var þar brosað að ýmsu
kátlegu. Að síðustu las Friðfinnur Guðjónsson
upp, og var hann skemtilegur að vanda. Þegar
þessu var Iokið, lék Oliver Guðmundsson nokkur
fjörug lög á harmoniku. Skemtu menn sér nú við
söng og tafl til kl. hálf-eitt. Fóru menn þá heim,
flestir ánægðir með kvöldið.
I þriðja skifti kom Prentneminn þarna prent-
aður. í honum voru greinir eftir 6 nema. Er það
framfaravísir. Prentnemanum fyigdi að þessu sinni
dálítill pési, saminn af Birni Jónssyni, form. H.
í. P., hann fjallar um vandvirkni. Hafa tveir
slíkir pésar komið áður.
Eitt heiilaóskaskeyti barst félaginu; var það frá
stúlkunum í Gutenberg. Hafa þær ávalt sent heilla-
óskir til félagsins á afmælum þess. Bendir það
frekar á kvenhylli nema. S. O.
STJÓRNARKOSNING í H. í. P. fór fram í
febrúar. Urslit urðu þau, eftir að stjórnin hafði
skift verkum með sér, að í aðalstjórn eru:
Björn Jónsson formaður,
Óskar Guðnason ritari,
Guðmundur Halldórsson gjaldkeri,
Sveinbjörn Oddsson og
Þórður Björnsson meðstjórnendur.
ÞRJÁTÍU OG TVEGGJA ÁRA verður Prent-
arafélagið 4. apríl þ. á.
DÁINN er hjer I bænum 6. þ. m. séra Jóhannes
L. L. Jóhannsson frá Kvennabrekku (f. 14. nóv.
1859). Vorið 1877 byrjaði hann prentiðnaðarnám
hjá Einari Þórðarsyni — og skyldi námstíminn
vera 5 ár, en kaup ekkert annað en föt og fæði,
— en hvarf frá því 1880, er hann gekk í lærða
skólann.
Ekki þætlu þessi námskjör glæsileg nú!
Ritnefnd:
Aðalbjöm Stefánsson, Jón Þórðarson, Ólafur Erlingsson.
Prentsmiðjan Gutenberg.