Prentarinn - 01.05.1952, Síða 4

mundsson með 115 akv., gjaldkeri Pétur Haralds-
son með 109 atkv., 1. meðstjórnandi Sigurður
Eyjólfsson með 129 atkv. og 2. meðstjórnandi Hjör-
leifur Baldvinsson með 112 atkv.
Fyrir voru í stjórninni ritari, Arni Guðlaugsson,
og 2. meðstjórnandi, Pétur Stefánsson.
Onnur atkvæði féllu þannig: I formannssæti hlaut
Sigurður Guðgeirsson 71 atkv. og í sæti 1. með-
stjórnanda Gestur Pálsson 97 atkv.
Sem varaformaður hlaut Björgvin Olafsson 63
atkv., ritari: Grímur Engilberts, 88 atkv., gjaldkeri:
Olafur Karlsson, 81 atkv., 1. meðstjórnandi: Páll G.
Bjarnason, 67 atkv. og 2. meðstjórnandi: Gestur G.
Arnason, 80 atkv.
209 félagar skiluðu atkvæðum. Einn seðill var
auður.
llreyting varð ekki á mönnum í fastanefndum
félagsins, þar eð allir, sem úr gengu, voru cndur-
kjörnir.
Endurskoðendur voru endurkjörnir þeir Sigurður
Eyjólfsson og Sveinbjörn Oddsson.
Ritstjórar Prf.ntarans voru einnig endurkjörnir
þeir Hallbjörn Halldórsson og Sigurður Eyjólfsson.
40 stunda vinnuvi\a. Fundurinn samþykkti svo-
hljóðandi tillögu, flutta af Guðmundi Halldórssyni
og studda af Stefáni Ogmundssyni:
„Aðalfundur Hins íslenzka prentarafélags felur
stjórn sinni að athuga möguleika fyrir sameiginlegri
kröfu um 40 stunda vinnuviku þeirra verkalýðs-
félaga, er ganga til samninga á næstkomandi vori.
— Arangur þessarar athugunar skal stjórnin síðan
leggja fyrir félagsfund, sem tekur ákvörðun um
kröfur, er gerðar kunna að verða til breytinga á
núgildandi samningi við atvinnurekendur."
Því rná bæta við hér, að samkvæmt samþykkt
þessarar tillögu skrifaði stjórn H. I. P. 38 verkalýðs-
og iðn-félögum og óskaði álits þeirra um þetta
mál. Arangur þeirra bréfaskrifta varð harla lítill,
því að fæst félögin virtu bréfið svars. Að eins sex
félög svöruðu, og töldu þau flest tormerki á að
gera kröfur um styttan vinnutíma, eins og sakir
stæðu.
Þá má geta annarrar tillögu, sem aðalfundur sam-
þykkti, en hún var flutt af Stefáni Ogmundssyni
og Þórhalli Bjarnarsyni, og var aðalinnihald hennar
á þessa leið:
Að stjórnin láti fara fram rannsókn á því,
1. hversu mikið sé flutt inn af prentuðu máli, sem
íslenzkir prentarar gætu unnlð,
2. að hve miklu fyrirtæki, óskyld prentiðninni,
seilast inn á svið prentverksins um framkvæmd á
prentvinnu án þess að uppfylla lögmæt skilyrði
til að framkvæma slíka vinnu,
3. hvaða verk á vegum hins opinbera og með út-
gáfustyrk af almannafé bíða prentunar.
Sú breyting var gerð á þessari tillögu, að sér-
stakri þriggja manna nefnd skyldi falin athugun
málsins, og var stjórninni falið að gera uppástungur
um menn í nefndina fyrir næsta félagsfund.
Frá ritara.
Fram liðnir félagar.
Pétur Lárusson, fulltrúi.
Hann andaðist 12. marz s. 1.
að heimili sínu hér í Reykja-
vík. Pétur var fæddur að Val-
þjófsstað 4. maí 1882. For-
eldrar hans voru séra Lárus
Halldórsson, síðar fríkirkju-
prestur, og kona hans Kirstín
Pétursdóttir Guðjohnsens
organleikara.
Árið 1899 hóf Pétur prent-
nám í Aldarprentsmiðju og
vann þar nokkur ár, og síðar vann hann í prent-
smiðju Davids Ostlunds. I Prentsmiðjuna Guten-
berg h.f. kom hann árið 1913 og vann þar meira
og minna allt til ársins 1926. Aðalstarf hans í prent-
smiðjunni var nótnasetning, og var hann lengst af
eini nótnasetjari landsins. Þær nótnabækur og sér-
prentuð lög, sem hann vann að, lofa meistarann,
því að hann var mjög vandvirkur og smekkvís.
Þegar hann fékk nýtt prentað lag, þá var það hans
fyrsta verk að skoða útlit þess og frágang á pappírn-
um, og í það lagði hann metnað sinn, að það, sem
hann ynni að, mætti þola samanburð, og er þó
ólíku saman að jafna, stungnum og handsettum
nótum. Hann hafði oft orð á því við mig, að sig
langaði til að fá hingað til landsins tæki til að
stinga nótur, en enn þá hefir ekki orðið af því,
og það síðasta, sem hann gerði að prentverki, var
það að fá liingað til landsins nýjasta stíl að hand-
settum nótum og kenna notkun hans.
Eg get dæmt um það, að Pétur var frábær
kennari, þolinmóður og hjálpsamur, og hvers manns
vandræði vildi hann leysa.
Pétur Lárusson hóf starf sitt hjá alþingi árið
1911, fyrst sem þingskrifari, en síðar varð hann
prófarkalesari, og frá 1926 var hann fulltrúi í
4 PRENTARINN