Faxi - 01.12.1975, Blaðsíða 9

ÞORBJÖRG GARÐARSDÓTTIR, KENNARI
Alla leiö til Okinawa
Arið sem er að líða hefur verið nefnt kvennaár —
eða jafnréttisár eins og sumir vilja heldur nefna það. Af
því tilefni fannst Faxa tilhlýðilegt að prýða forsiðuna
með konumynd.
Fyrir valinu varð Þorbjörg Garðarsdóttir, kennari i
Ytri-Njarðvík, en hún gerði einna viðreistast allra Suð-
urnesjakvenna á árinu, er hún tók þátt i alþjóðlegri
fegurðarsamkeppniá Okinawa.
Þorbjörg fór um þrjár heimsálfur og kom við í 9 þjóð-
löndum í ferð sinni og segir nánar frá þvi sem á dagana
dreif og fyrir augun bar i feröinni, 1 viðtallnu sem birt-
ist hér á eftir.
Foreldrar Þorbjargar eru þau Amdis Lovisa Tómas-
dóttir og Garðar Magnússon, útgerðarmaður.
Unnusti hennar heitir Stefán Bjarkason, einnig kennari
í Ytri-Njarðvik.
Þótt fegurðarsamkeppnir eigi kannski
ekki upp á pallborðið hjá öllum,
eru þœr mörgum til ánægju.
minna, eru þær mörgum til ánægju.
Hvað sjálfa mig áhrærir, þá hefði ég
aldrei fengið tækifæri til að sjá mig
jafnmikið um í veröldinni og mér auðn-
aðist fyrir fáeinum vikum,“ sagði Þor-
björg, er við ræddum við hana, skömmu
eítir heimkomuna frá eyjunni Okinawa,
þar sem hún tók þátt í fegurðarsam-
keppninni ungfrú alþjóð, — Miss Inter-
national, ásamt stúlkum frá flestum
þjóðlöndum heims.
„Að ég tók þátt í fegurðarsamkeppni
atvikaðist þannig, að einhver benti á
mig, þegar Henný Iiermannsdóttir sá
um keppnina. Þegar Einar Jónsson tók
seinna að sér framkvæmdina, óskaði
hann eftir því að ég tæki þátt í keppn-
inni. Með eftirgangsmunum lét ég til-
leiðast og ég sé ekki eftir því, þótt svo
að ég hampi ekki neinum drottningar-
titli,“ segir Þorbjörg.
Keppnin fór fram á hótel Sögu og
Þorbjörg varð ein af fimm útvöldu, sem
koma áttu fram fyrir íslands hönd, í
hinu.m ýmsu keppnum erlendis. Fyrst
átti hún að koma fram í Libanon íEvr-
ópukeppninni, en vegna hins ótrygga
ásíands í innanlan.dsmálum þar, féll
keppnin niður. Keppnin um ungfrú al-
þjóð íór aftur á móti fram á tilsettum
tíma og þangað lá leið Þorbjargar, er
hún hélt af stað frá íslandi þann 26.
tk. s.l.
„Við hittumst fyrst í París, yfir 20
keppendur og var raðað niður í hópa
eítir tungumálakunnáttu, til að geta
kynnst sem mest, enda er það megintil-
gangur keppninnar að auka vináttu og
skilning þjóða á milli. Frá París flugum
við siðan áleiðis til Japan með japanska
flugfélaginu. Alls tók flugið 17 tíma,
með millilendingu í Alaska, Ancorage.
Heldur fannst mér eyðilegt um þar að
litast, enda frost í jörðu og landið gróð-
urlítið að sjá.“
„Eins og í öllum stórborgum, var mik-
ill ys og þys í Tokyo þegar við komum
þar að kvöldlagi, slæptar eftir langt
ferðalag. Borgin var þó ekki eins slæm
og ég hafði gert mér í hugarlund, eftir
þeim fréttum sem koma þaðan um meng-
un. Kannski hefur það hjálpað að ný-
búið var að rigna. Fulltrúar keppninnar
tóku á móti okkur, og í Japan og
Okinawa var farið með okkur eins og
prinsessur allan tímann meðan við
vorum þar. Allt eins og bezt var ákos-
ið þeim til mikillar fyrirmyndar.
„Við hvíldum okkur fyrsta kvöldið í
Tokyo. Daginn eftir komum við fram í
þjóðbúningum í heljarmiklu samkvæmi,
þar sem mættir voru fulltrúar fjölmiðla,
sem óspart ræddu við keppendur og
tóku myndir. Þama var einnig fyrir-
fólk borgarinnar, sem bauð óspart í þá
þjóðlegu muni sem við gáfum, einn frá
hverju landi. Andvirðið var síðan látið
renna til góðgerðarstarfsemi í Japan.
FAXI — 117