Árroði - 01.02.1947, Qupperneq 5

Er það ekki hámark, þegar grípa verður til
verðuppbóta á sjávarafurðir eftir allan þann
milljónagróða, sem styrjaldarárin hafa fleytt
í digra sjóði útgerðarinnar samfara skatta-
fríðindunum, sem hún hefur notið þessi upp-
gripa ár.
Skyldi ekki fara að þrengjast um margan
kotbóndann, þegar aðalatvinnuvegur þjóðar-
innar fer að éta sjálfan sig.
Það vill oft vera svo, þegar æti rekur í fjör-
ur, að þangað sækja snýkjudýr og er einna
líkast oftlega, að þau spretti upp úr jörðinni.
Svo hefur og farið á velgengnisárunum.
Urmull snýkjudýra hefur safnast á þjóðar-
líkamann og er nú að ljúka við síðasta
varaforðann. Margt hefur sumum þeirra til
ráða gefist, m. a., að gera innkaup á þeim
dýrasta varningi, sem fáanlegur var á erlend-
um markaði, enda hefur það reynzt skjót-
virk leið.
„Hjálparhulur“ þessar nefnast í daglegu
tali heildsalar og hafa þeir hresst all-verulega
upp á verðlagsvísitöluna. Enda er nú svo
komið, að þeim fækkar óðum, sem vilja
hafa slíka milliliði á dýrum fóðrum.
Margt væri hægt upp að telja, sem úr-
lausnar bíður og miður fer. Oftlega héfur það
verið gert á öðrum vettvangi og á rökfastan
hátt, þó með misjöfnum árangri, og virðist lítt
duga að fjargviðrast yfir óreiðu, þar sem
margir eru höfðingjarnir, en enginn stjórn-
andinn.
En ekki er ósennilegt, að innan skamms
muni margir ranka við sér ef versnar úr
þessu. Því enn er svo: „að margir eru þeir,
sem sjálfum sér eru næstir". Enda er þess að
vænta, að ungir Islendingar fari að dæmi
æsku annarra landa Evrópu og víðar, láti
frá sér þetta hljómfagra hugtak „Frjálst
framtak“, „frjáls samkeppni“, sem öllum er
orðið ljóst að er gömul og útspiluð hljóm-
plata.
Þinn draumur er eflaust að duga sem bezt,
j'á, dáðir að inna af höndum.
Því stanzaðu ei, vinur, það minnkar þig mest
og megnar að reyra þig böndum.
A æfinnar vegferð og veraldarstraum
er vandinn: að samræma, skilja,
að sleppa’ aldrei tökum né slaka á taum
og sljófga’ ekki sjálfstæðan vilja.
Því merkið skal 'hafið á menningarsvið
á manndóms — og æskunnar skeiði.
Þó fáir af „vinunum" leggi þér lið
er léttgeng ’in brattasta heiði.
I dag ertu ungur og dugar í stríð;
þitt dagsverk er bráðlega hafið.
Eg óska þér gengis um ókomna tíð
og ánægður fáirðu tafið.
Ungir íslendingar; verum ekki eftirbátar
annarra landa Evrópu, tökum upp sama
merkið, vinnum á nýja árinu að hinum raun-
hæfa lýðræðissósialisma — jafnaðarstefnunni
—, þá mun árið 1947 enda betur, en það
byrjar.
Gleðilegt ár!
ÁRROÐI 5