Árroði - 01.02.1947, Page 8

kennsluaðferðum á ýmsum sviðum fræðslu-
kerfisins, þannig að þar sem verði við komið
verði kennslan jafnt fólgin í verklegu starfi
og bóklegu námi. A þann hátt álítur þingið
meiri árangurs að vænta af hinni margvíslegu
fræðsiu. Til þess að slíkum aðferðum verði
beitt, verður að skapa hinum einstöku skól-
um betri og viðunanlegri starfsskiiyrði.
4. Þingið fagnar hverri þeirri tilraun, sem
gerð er til að auka mennt þjóðarinnar, því
það er einn meginþátturinn í útbreiðslu
jafnaðarstefnunnar. Um leið vill þingið lýsa
yfir fullum stuðningi sínum við öll þau mál,
er horfa til vaxandi fræðslu og þekkingar —
aukins þroska íslenzku þjóðarinnar".
Svohljóðandi álit landbúnaðarnefndar var
að lokum tekið fyrir og samþykkt:
„1. 11. þing S. U. J. lýsir yfir ánægju sinni
með setningu laga um landnám, nýbyggðir
og endurbyggingar í sveitum, er samþykkt
voru á alþingi í apríl 1946 og telur að þau
muni efla landbúnaðinn að mun. Þingið legg
ur sérstaka áherzlu á, að framkvæmdum um
landnám og þurkun þeirra landssvæða, sem
bezt ræktunarskilyrði hafa, verði hraðað sem
mest, þar eð þetta atriði er undirstaða þess,
að allur heyskapur geti farið fram á ræktuðu
landi og véltæku. I þessu sambandi telur
þingið að leggja þurfi mikla áherzlu á, að
þurkun og ræktun þessara landssvæða fari
fram með sem stórvirkustum verkfærum. Þá
telur þingið brýna nauðsyn bera til að stofnuð
verði sérstök tilraunastöð á vegum Vélasjóðs,
sem geri tilraunir með, hvaða vélar henti
okkur bezt og skili hverri verkeiningu með
sem minnstum tilkostnaði. Þá telur þingið
að ákvæði laga þessara um byggingarsjóð
horfi mjög til bóta á byggingarmálum sveita.
2. Þingið fagnar því, hversu rammar skorð-
ur eru reistar við því, að hægt sé að braska
með þær framkvæmdir, sem gerðar eru sam-
kvæmt lögum þessum. Hins vegar verður
það að teljast galli á lögunum, að ekki er gert
ráð fyrir að land það, er numið er samkv.
lögum þessum verði endanleg eign ríkisins,
heldur sé seljanlegt einstökum mönnum. Vís-
ar þingið í því sambandi til margyfirlýstrar
stefnu Alþýðufl. í jarðeignarmálinu um, að
allar jarðir skuli vera ríkiseign, enda lítur
þingið svo á, að jarðabraskið verði ekki að
fullu útilökað með öðrum aðgerðum.
3. Þingið lítur svo á, að samvinnubúskap-
urinn sé mjög æskilegt búskaparform og hafi
t. d. það fram yfir einyrkjubúskapinn að
verkaskiptingu, sem viðurkennd er vænlegust
til aukningu afkasta, verður þar við komið án
þess, að um arðrán sé að ræða. Vill þingið
því beina því til sambandsstjórnar, ao hún
beiti sér fyrir því, að fyrirkomulag samvmnu
rekstrarins verði kynnt landsmönnum sv;j
sem kostur er á.
4. Framleiðslan sé skipulögð. a) þannig að
á hverjum stað sé fyrst og fremst framleidd
sú vara, sem náttúruskilyrði eru bezt fyrir.
Verði þegar hafin rannsókn á þessum málum
og framleiðslan síðan skipulögð á grundvelli
þeirra rannsókna. b) þannig, að hún fullnægi
sem bezt neyzluþörfum landsmanna og stefnt
verði að því að gera framleiðsluna eins fjöl-
breytta og náttúruskilyrði framast gefa til-
efni til. Þingið telur óviðunandi að úr hráefn-
um landbúnaðarframleiðslunnar sé ekki meira
unnið en raun ber vitni um, því ýmis hrá-
efni, sem full þörf væri fyrir innanlands, ef
hægt væri að breyta í unna vöru, eru flutt
út. Þingið leggur því til, að rikið aðstoði
bændasamtökin með löggjöf til fullkominnar
hagnýtingar á þeirri framleiðslu, sem ekki er
notuð óbreytt.
5. Ríkið komi á fót og reki nokkur fyrir-
myndarbú og séu þar viðhafðar fullkomn-
ustu vinnuaðferðir, sem þekkjast. Einnig hafi
bú þessi með höndum dýra- og jurtakynbætur
undir stjórn sérfræðinga“.
8 árroði