Árroði - 01.02.1947, Blaðsíða 9

„11. þing S. U. J. skorar á Alþingi að láta
fara fram þjóðaratkvæðagreiðslu um það
hvort banna skuli sölu áfengra drykkja í land-
inu“.
Þá fóru fram kosningar: Forseti: Marías
Þ. Guðmundsson. Varaforseti: Oskar Hall-
grímsson. Ritari: Vilhelm Ingimundarson.
Meðstjórnendur: Jón Ingimarsson, Jón P.
Emils, Helgi Sæmundsson, Pétur Pétursson.
Varamenn: Kristján Hannesson, Eggert Þor-
steinsson, Rannveig Jónsdóttir.
Fyrir Vestfirðingafjórðung: Gunnlaugur
Guðmund'sson, ísafirði, Birgir Steinþórsson,
Þingeyri. Til vara: Kjartan Ölafsson, þing-
eyri.
Fyrir. Norðlendingafjórðung: Þorsteinn
Svanlaugsson, Akureyri, Magnús Blöndal,
Siglufirði. Til vara: Jóhann Möller, Siglu-
firði.
Fyrir Austfirðingafjórðung: Bragi Niels-
son, Seyðisfirði, Brynjólfur Ingólfsson, Seyð-
isfirði. Sambandsstjórn var falið að skipa vara-
mann fyrir Austfirðingafjórðung.
Fyrir Sunnlendingafjórðung: Jónas St. Lúð-
vfksson, Vestmannaeyjum, Kristján Símon-
arson, Haífnarfirði. Til vara: Guðm. Á. Guð-
jónsson, Akranesi.
Endurskoðendur: Ingólfur Jónsson og Jón
Hjálmarsson.
Ritnefnd: Helgi Sæmundsson, Brynjólfur
Ingólfsson, Stefán Júlíusson.
Millíþinganefnd í fjáröflunarmálum: Jón
Hjálmarsson, Eyjólfur Jónsson, Ragnar Gunn-
arsson. Til vara: Eggert Þorsteinsson.
Fulltrúar S. U. J. í Miðstjórn Alþýðuflokks-
ins: Marías Þ. Guðmundsson, Jón Ingimars-
son, Jón P. Emils. Til vara: Vil'helm Ingi-
mundarson, Pétur Pétursson.
Þá tók hinn nýkjörni forseti til máls og
mælti hvatningarorð til þingfúlltrúanna og
þakkaði þeim þingstörfin.
Síðan fóru fram þingslit.
ÓLAFUR VIÐ FAXAFEN:
Nokkur landsmál
DÝTÍÐIN.
Um hana er mikið skrifað og skrafað, og
skrambi virðist mörgum ráðin vera góð, er
þeir koma með. En þau eru flest að því leyti
hvert öðru lík, að það á að gera einhver
heljarátök — nýir lagabálkar og reglugerðir
— og velta þar með allri dýrtíð (og um leið
margskonar öðrum vandræðum) af herð-
um þjóðarinnar. En það er ekki hægt að
lækka dýrtíðina, nema með því að lækka
verðið á varningnum, og það er óhjákvæmi-
legt, að ef það er lækkað, hljóta einhverjir
að græða minna en áður. Það eru því ekki
til neinar leiðir, fyrir þá, sem þessum mál-
um stjórna, aðrar en að ganga á móti hags-
munum einhverra, er áður hafa grætt.
En viðvíkjandi því, að það þurfi að setja
ný lög og reglur, þá er óvíst að svo sé. En
hvort notast verður við þau, sem nú eru,
eða ný lög sett, þá er víst, að hvorttveggja eru
gagnslaus, ef að þeir, sem eiga að fram-
kvæma þau eru þannig, að þá vantar vit,
dugnað eða kjark til framkvæmdanna. En
frá því stríðið hófst ( og ef til vill fyr),
hefur aldrei sézt, að í viðskiftaráði (eða þeirri
nefnd, sem áður fór með þau mál), hafi verið
nógu margir, sem höfðu það mikla greind,
táp, og þor, að þeir mættu sín þess þar
nokkuð, svo það hefur aldrei sézt að þetta
væri þar til.
ÁRROÐl 9