Árroði - 01.04.1947, Blaðsíða 6

Eggert Þorsteinsson :
Af hverju jafnaðarmenn?
Menn hafa veitt því athygli, að nú sem
stendur eru flestar ríkisstjórnir nágrannaland-
anna með sócialdemokrata, eða jafnaðarmenn
í forsæti, einnig á voru landi, Islandi. I fyrstu
virðist þetta ekki svo mikilsvert atriði, en
þegar menn fara að athuga þetta nánar,
komast þeir ekki hjá að spyrja sjálfa sig
eitthvað á þessa leið: Af hverju jafnaðar-
menn? Hvers vegna hefur það orðið hlut-
skipti jafnaðarmanna að skipa ábyrgðarmestu
stöður þjóðanna? Það sagði eitt sinn ein-
hver spekingur: „Það er vandi að stjórna
þjóð í styrjöld en hálfu meiri vandi eftir að
styrjöldinni líkur“. Þetta er kjarni málsins.
Fólkið treystir jafnaðarmönnum bezt, þegar
mest á ríður að vel sé í stjórnartaumana hald-
ið. Svo mikið hefur verið treyst á jafnaðar-
menn á þessum örlagatímum þessara þjóða
og reyndar alls heimsins, að þeim hefur verið
falið að mynda stjórn, þótt þeir hafi verið
fámennastir að þingmannatölu (sbr. ísland).
En þá hlítur einnig að vakna sú spurning
meðal okkar, hvað veldur þessu? Og hvað
veldur því að eftir stríðið eiga socialdemo-
kratar, eða jafnaðarmenn, langmestu fylgi að
fagna í löndum eins og t. d. Þýzkalandi?
Svarið verður, það er réttlætis og mannúðar-
grundvöllur, sem jafnaðarstefnan boðar.
Á þeim grundvelli einum er hægt að skapa
nýjan og betri heim.
Til þess að sjá þetta í réttu ljósi, þurfum
við að skyggnast inn í stefnu hinna flokk-
anna. Þá er fyrst að taka höfuðfjandann,
kapitalismann.
Þeir, sem fylgja stefnumálum Sjálfstæðis-
flokksins og kjósa þá menn, sem hann hefur
á boðstólnum, hugsa áreiðanlega sjaldan til
hinnar ströngu baráttu íslenzks verkalýðs síð-
ustu þrjátíu árin. Hugsa víst sjaldan um,
hve hatramlega sá flokkur hefur frá því
fyrsta barizt á móti hverskonar hlunnindum
til handa hinni stritandi hönd. 1 upphafi
baráttunnar fyrir vökulögunum á togurum
sagði frú eins útgerðarmannsins: „Þessir Al-
þýðuflokksmenn setja alla útgerð á hausinn
með eilífum hlunnindum, sem þeir kalla“.
Þessi orð eru ekki mörg, en þetta hef ég
vitað bezt líst stefnu þeirra Sjálfstæðismanna.
Þessari góðu frú hefur e. t. v. ekki komið
til hugar, að með vökulögunum fengust af-
köst sjómannanna margfölduð. Það er ofur
einfalt að spyrja Sjálfstæðismenn, hvenær
hinn háttvirti flokkur þeirra hafi borið fram
eina einustu tillögu um bætt kjör fyrir meiri-
hluta landsbúa, þ. e .a. s. alþýðuna, nema ef
það hefði e. t. v. mátt sjá það í pésum þeirra
fyrir kosningar, en þar hefur mátt sjá orð
lík þessu: „Sjálfstæðisflokkurinn er flokkur
allra stétta“. Menn, sem vilja horfa til reynslu
liðinna ára komast óhjákvæmilega að þeirri
niðurstöðu, að í þessum orðum er lélegur
sannleikur.
Hin raunverulega stefna Sjálfstæðisflokks-
ins er að hrúga fjármagninu á nokkurra
6 ÁRROÐI