Embla - 01.01.1949, Side 70

Embla - 01.01.1949, Side 70
Svd að lítið bar á, hafði Sigríður frá Gróf undirbúið sig dálítið meðað taka á móti þessum ókunna manni. Hugboð hennar spáði gíiðu um hann. Hún var svo einkennilega barnslega glöð, eins og hún væri ung og ætti sjálf að mæta h'finu í fyllingu þess. Aldrei þessu vant var Svala eitthvað angurvær. Það myndi verða undarlegt að sjá Bill Jjarna inni hjá Jjeim, í hermannabúningn- um. Það myndi ekki freista hennar, eins og að vera með honum einum úti; eða inni á skemmtistöðunum. Það var eitthvað ófrjálst við þennan búning hans, svona í heimahúsum, — eins og hann væri fangi, eða ófrjáls að einhverju öðru leyti. — Hann var lier- maður, sem réð engu um sjállan sig. Þeir gátu sent hann á hverri stundu.. eitthvað út í heiminn, til vígvallanna, — út í stríðið. — Þetta merkti búningur Iians, — og allt í einu gerði það hana hrædda, einmitt-i þetta, sem þó hafði freistað hennar áður. — Hentri fannst liún vera einmana,. sú tilfinning hafði ekki átt heima hjá henni fyrr. Hvar var mamma hennar? — Svala opnaði dyrnar, og kallaði á mömmu sína. — En hvað var langt síðan Svála hafði kallað svona. — Sigríði lilýnaði um hjartaræturnar, og flýtti sér inn til dóttur sinnar. Þegar ekkjan hafði lagt á eltir sér hurðina, féll Svala grátandi um háls hennar. - 3. Sigríður strauk blítt með þreyttri hendi um hár dóttur sinnar. — Hvað hefur nú komið fyrir þig, elsku barn? — Eiginlega ekki neitt, mamma mín. En hann er eins og fangi í þessum hermannabúningi. Ég meina, að Iiann sé ekki algjörlega frjáls maður. — Hresstu þig nú upp, Svala mín. Ég hef hugboð um, að þetta verði.’aHt saman svolítið öðruvísi en við búumst við. Ég fæ mig ekki til að trúa öðru. Svala hresstist við orð móður sinnar, án þess hún gæti lagt nokkurn fastan skilning-í þau. En það var nú svo gróinn vani, að orð liennár læknuðu, að það brást ekki einu sinni nú, undir þess- um alýarlegu kringumstæðum. Lo'ksVoru öll systkinin komin lieim frá vinnu sinni. Þau voru afskiptalaus óg óvenju þögul, eú þó bar mest á dapurleik Svölu. Það hafði allt í einu vaknað .upp fyrir henni á’.þessari örfaga- m
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Embla

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.