Elding - 01.06.1934, Blaðsíða 2

ir manna til að fylkja sér undir
merki hinnar vaknandi þjóðar.
— Astandið í landinu var hræði-
legt, þjóðin var lömuð eftir
fjögra ára styrjöld við því nær
allan heiminn, neyð og skortur
ríkti allsstaðar og þar við bætt-
ust svik og landráð marxista-
klíkunnar, sem með völdin fór,
borgarastyrjöld víðsvegar um í
landinu og aðrar hörmungar
dundu yíir hina þrautpíndu
þýsku þjóð.
Pylgi Hitlers fór dagvaxandi,
æskulýðurinn fylkti sér um
þenna marn, sem bennti þjóð-
inni á nýjar leiðir út úr öng-
þveytinu, og færði vonsviknu
þjóðinni aftur trúna á sjálfa sig.
9. nóv. 1923 gerðu Hitler og
menn hans tilraun til að ná
völdunum í Munchen í sínar
hendur, en vegna svikráða borg-
araflokkanna misheppnaðist sú
tilraun, — hin marxistiska lög-
regla drap umvörpum frelsis-
hetjurnar þýsku. Hitler sjálfur
gat komist undan en kaus held-
ur að verja, eða öllu heldur að
sækja, mál sitt fyrir dómstólum
þjóðarinnar — og gaf sig því
lögreglunni á vald. Eftir fræki-
lega frammistöðu fyrir dómstól-
unum, sáu dómararnir sér eigi
fært að dæma Hitler nema í 5
ára varðhald, allar eignir flokks
hans, þá 3 ára gamall, voru
gerðar upptækar og blöð flokks-
ins bönnuð — og mönnum hans
í tugatali varpað í fangelsi.
En Hitler misti eigi kjarkinn
enda þótt öll blöð landráðamann-
anna gerðu óspart „grín“ að
hinni mishepnuðu byltingartil-
raun, og Hitler væri úthrópað-
ur af leiguþýjum Gyðinga-auð-
valdsins um allan heim.
í fangelsinu skrifaði Hitler
hina heimsfrægu bók „Mein
Kampf“, sem er ein hin mest
lesna bók heimsins og hefur
komið út á óteljandi tungumál-
um.
Þegar Hitler slapp úr fang-
elsinu, tók hann til óspilltra mál-
anna að endurreisa flokk sinn
og telja kjark í menn sína, sem
miskunarlaust höfðu verið of-
sóttir af marxistum og öðrum
óþjóðalýð.
Á árunum 1924 til 1930 var
hljótt um starfsemi Hitlers og
manna hans, utan Þýskalands.
Það sá Gyðingaauðvaldið um,
sem því nær öllum blaðakosti
heimsins ræður enn þann dag
í dag. En meðal þýsku þjóðar-
innar hélt viðreisnarstaufið áfram
undir forystu Hitlers með óstöðv-
andi krafti og loks 1930 unnu
nazistar glæsilegan sigur í ríkis-
þingskosningunum og náðu inn
107 þingmönnum. Þá fyrst fór
heimurinn að gefa gaum starfi
og stefnu Adolfs Hitlers, og síð-
an hefur ekki verið um annað
meira ritað og rætt en hann og
menn hans.
Sigurför nazismans hélt áfram
þrátt fyrir látlausar ofsóknir,
ógnanir, manndráp og limlest-
ingar af hálfu rauðliðanna. Bar-
áttan harnaði með degi hverj-
nm, en jafnframt jókst fylgi
nazismans að sama skapi. Hundr-
uð voru drepnir, tugir þúsunda
limlestir, þúsundir fangelsaðir,
en samt sem áður var rauða
hættan á undanhaldi og loks
brotin á bak aftur, með valda-
töku Hitlers 30. janúar 1933,
og kveðin niður að fullu 5. mars
sama ár, þegar mikill meiri
hluti þýsku þjóðarinnar fól Hitl-
er og mönnum hans að fara með
völdin.
Það sem Hitler hefur gert síð-
an hann tók við völdum, er slíkt
þrekvirki, að þess eru engin
dæmi í veraldarsögunni. Á rúmu
ári fækkar atvinnuleysingjum
um 4 milljónir, milljónir manna,
sem ekki höfðu annað framund-
an ,en sult og seyru, geta nú
haft ofan af fyrir sér á heiðar-
legan hátt.
Hitlerhefur fært þjóð
sinni frelsi, vinnu og
b r a u ð .
Um Þýzkaland
Fyrir nokkru birti Nýja dag-
blaðið grein um utanför mína
og blaðaummæli, sem höfð voru
eftir mér í þýzku blaði. Náttúr-
lega gat Nýja dagblaðið ekki
farið með rétt mál þarna frek-
ar en vant er — og gerði sér
lítið fyrir með því að „lagfærau
þýðinguna lítilsháttar til þess
að reyna að ófrægja mig í aug-
um bæjarbúa. Gjörir það nátt-
úrlega ekkert til hvað þetta blað
skrifar, trúa því fáir, enda er
það alkunnugt fyrir slúðursög-
ur og rangan fréttaburð. En hitt
skiftir meira máli, að blaðið
skuli gera gys að vináttusam-
böndim við eina stærstu og
voldugustu þjóð heimsins og
þeirri viðleitni, sem hafin hefir
verið til þess að auka viðkynn-
ingu milli Islands og Þýzkalands
sem verður til þess að gera
verzlun á milli landanna greið-
ari og meiri en verið hefir. —
Nýja dagblaðið hefir flutt ó-
svifnustu grein um Þýzkaland,
sem birtzt hefir á íslenzkri tungu
en það var grein J. J. (sóma
mannsins frá Hriflu) sem kom
út á gamlársdag 1933. Sú grein
iýsti vel þeim hug sem þessi
maður og blað hans ber til
frændþjóðar vorrar — og má
fullyrða, að sú greinin hafi ekki
beett fyrir sölu á íslenzkum af-
urðum þar í landi. —
Verzlun íslendinga við Þjóð-
verja er mikilsvirði fyrir alla,
sem eitthvað hugsa um hag
þjóðarinnar og þessvegna er það
skylda að reyna að efla verzl-
unar- og vináttusamböndin eftir
því sem unnt er, og að því
vann, ég nokkuð nú fyrir skömu,
— og mun Nýja dagblaðið bráð-
lega sjá að nokkur árangur varð
í þá átt. — Skrif þessa blaðs
Dr. Goebbels er einn af hin-
um duglegustu og atorkusömustu
mönnum Þýskalands, enda gegn-
ir hann vanda- og ábyrgðar-
miklu starfi, þar sem hann stjórn-
ar allri útbreiðslustarfsemi naz-
istaflokksins. Goebbels hefur
verið foringi nazistaflokksins
í Berlin síðan 9. nóvember
1926, en þá var flokkurinn
fámennur mjög og sundurleitur.
En með framúrskarandi dugn-
aði og djörfung tókst doktorn-
um, eins og hann er altaf kall-
aður þar í borg, að auka flokkn-
um slíks fylgis að eftir fáein ár
var flokkurinn búinn að ná
meiri hluta í rauðustu borg
Þýskalands.
Dr. Goebbels var altaf reiðu-
búinn að fara þangað, sem hætt-
an var mest og óteljandi skifti
stofnaði hann lífi sínu í hættu,
þegar hann var að færa Berlín-
arbúum boðskapinn um þriðja
ríkið, ríki nazismans. Dr. Goeb-
bels er einhver mesti ræðumað-
ur, sem þýska þjóðin á, og er
þá mikið sagt. Um margra ára
skeið hefur Dr. Goebbels verið
ritstjóri blaðsins „Der Angriffu
og hefur það blað átt sinn þátt
um Þýzkaland og stjórn Hitlers
eru á þann veg, að maður skyldi
ætla að þau væru eftir land-
flótta Gyðinga eða Marxista, en
ekki eftir íslenzka menn, sem
ekkert nema gott eitt hafa haft
að segja af frændþjóð vorri. —
Annars gerir það lítinn mismun
hvort ritsnápar þessir halda á
fram að svívirða þýzku þjóðina
og stjórnina þar í landi. Við-
reisnarstarf Hitlers og manna
hans heldur áfram enda þótt J.
J. og hans líkar glefsi i þá í
sorpblaði sínu.
Gísli Sigurbjörnsson.
í þvi, að nazisminn vann svo á
í Berlin, sem raun var á. Blað
þetta var biturt vópn í höndum
þessa framúrskarandi ræðu-
manns og ritsnillings og stór og
mörg sár veitti hann hinu dauð-
vona skipulagi Marxista og Gyð-
inga. Blað Dr. Goebbels var
margoft bannað svo vikum og
mánuðum skil'ti, en í hvert skifti
sem ritbanninu lauk, jókst les-
endatala blaðsins og áhrifa þess
gætti æ meir og meir. Eitt það
fyrsta, sem Dr. Goebbels gerði
í Berlín var að skipuleggja
varnarlið flokksins, þar sem of-
sóknir, morð og limlestingar af
hálfu þeirra rauðu voru orðnar
óþolandi með öllu, og Goebbels
tókst þetta svo prýðilega, að S.
A. í Berlín er nú lifandi vottur
þess hvað hægt er að gera,
þegar einbeittur vilji og trúin á
framgang rétts málsstaðar er fyr-
ir hendi.
Dr. Goebbels, sem er lítill mað-
ur vexti, er eitt hið mesta and-
ans stórmenni Þýskalands, og sá
maður, sem hefur einna mest og
best hjálpað Adolf Hitler í hinu
mikla en erfiða viðreisnarstarfi
hans.
Æskan
og íramtíðín.
Hjá öllum þeim þjóðum sem
horfa fram á við, er fyrsta
boðorðið að hlúa að æskunni
og skapa henni sem bezt
þroskaskilyrði. Þroski og’
menning hinnar eldri kynslóðar
speglast hvergi skýrar en í
þeirri aðbúð, sem æskan nýtur
á hverjum tíma. Þær þjóðir,
sem eig’nast hafa mikilhæfa
forystumenn, sem hugsa í
kynslóðum, brjóta nýjar leið-
ir og sækja á brattann, veita
orku þjóðlífsins fyrst og
fremst til skapandi áhrifa á
hina vaxandi kynslóð. Æskan
og óbornar kynslóðir eiga að