Elding - 01.06.1934, Blaðsíða 4
Hvenær verður
1. maí dagur
verkalýðsins?
Undanfarið hefir það verið
venja Marxista, að fara kröfu-
göngur 1. maí ár hvert, og
hafa þessar göngur þeirra far-
ið fram undir hinum sameigin-
lega fána allra þjóða föður-
landssvikara, rauða fánanum.
Undir þenna fána og í þess-
ar kröfugöngur hefir íslenzku
föðurlandssvikurunum, Marx-
istaforingjunum, tekizt að
teyma ekki allfáa menn úr
hinni ágætu íslenzku verka-
mannastétt, undir því yfir-
skyni, að þeir væru að gera
kröfur henni til handa.
En framvegis munu þeir
ekki verða mjög margir,
verkamennimir, sem taka þátt
í þessum skrípalátum föður-
landssvikaranna, því nú munu
margir íslenzkir verkamenn
vera famir að skilja það, að
kröfur olíukónga og okrara,
geta aldrei orðið þeirra kröf-
ur og því síður geta kröfur
rússneskra kósakka og Gyð-
ingaauðvalds, samrýmst kröf-
um frjálsborins íslenzks verka-
lýðs.
Allar kröfur íslenzkra
verkamanna felast í orðunum:
frelsi, vinna og brauð, en þeir
vita, að það er engum jafnfjær
skapi, að þeir fái þessum
kröfum framgengt, eins og
einmitt Marxistaf oringj unum,
því þeirra raunverulegu kröf-
ur verkamönnum til handa,
eru: ánauð, atvinnuleysi og
sultur.
Um allan heim gengur
verkalýðurinn fylktu liði 1.
maí, víðast hvar ennþá, ánauð-
ugur Marxista-blóðsugunum,
og því niðurbeygður og undir-
okaður, en í tveimur löndum
álfunnar, Þýzkalandi og Ítalíu,
ganga milljónir fagnandi
verkamanna í skrúðgöngum,
ekki í kröfugöngum, því í
þeim tveimur löndum eru það
hinir vinnandi menn, sem
ráða, og þessvegna þurfa þeir
engar kröfur að gera, nema til
sín sjálfra.
Hið þriðja þýzka ríki er
eingöngu byggt upp af þýzk-
um verkamönnum og bændum,
en þýzkir verkamenn höfðu
vit á því, að hlíta ekki forystu
Marxista, þess vegna hefir at-
vinnuleysingjum fækkað um 4
milljónir síðan verkalýðurinn
sjálfur tók ráðin í sínar hend-
ur og þess vegna hefir hinu
nýja þýzka verkamánna- og
bændalýðveldi undir forystu
verkamannsins Adolfs Hitlers,
tekizt að gera land sitt aftur
að mesta menningarríki heims-
ins.
I 14 ár var þýzka þjóðin
búin að vera undir stjórn
Marxista og bandamanna
þeirra, auðvirðilegasta kyn-
flokks heimsins, Gyðinga, en
þá tóku þýzkir verkamenn til
sinna ráða, tóku völdin í sínar
hendur, og gerðu alla þá land-
ráðamenn, sem ekki höfðu séð
sóma sinn í að yfirgefa það
land, er þeir höfðu svikið, út-
læga, eða kenndu þeim á við-
eigandi hátt að bera virðingu
fyrir vinnunni og hinni þýzku
þjóð.
Vinnandi menn á íslandi!
Bráðum er yðar tími kominn
til að feta í fótspor stéttar-
bræðra yðar á Þýzkalandi, og
reka af höndum yðar þá menn,
sem hafa margfaldlega svikið
yður — marxistaforingjana.
Þeir geta enga samleið átt með
frjálsum, íslenzkum verka-
mönnum, þessvegna mun þeim
á sínum tíma fengnar sams-
lconar íbúðir og skoðanabræðr-
um þeirra, þýzku laiidráða-
mönnunum, en þeir verkamenn,
sem af þeirra völdum eru nú í
kjallaraholum, munu reyna að
gera sér villumar þeirra að
góðu.
Ennþá standa föðurlands-
svikaramir með pálmann í
höndunum, ennþá er verkalýð-
urinn undir jámhæl marxist-
isku kúgaranna, en veldi þeirra
er á hverfandi hveli og það er
fyrst og fremst verkalýðsæsk-
unni að þakka, sem fyrst hefir
rankað við sér og séð í gegnum
blekkingar og svik marxista-
foringjanna. Fall þeirra er
fyrirsjáanlegt í náinni framtíð,
þá fyrst mun íslenzkur verka-
lýður frjáls og stórhuga getað
fagnað verkalýðsdeginum 1.
maí á réttan hátt. En fyr en
hann hefir hrist af sér blóð-
sugumar, getur hann aldreí
rétt við, né hér á landi ríkt
frelsi, vinna og brauð allri þjóð_
inni til handa.
Hrafn Amarson.
Sigurför
fasismans.
Það mun eindæma í veraldar-
sögunni, hve hin nýja þjóð-
málastefna, fasisminn, hefir
náð miklum ítökum meðal þjóð-
anna, á skömmum* 1 tíma.
Hér í álfu ríkir nú fasisminn
í hreinni mynd í tveimur af
stærstu ríkjum álfunnar,
Þýzkalandi og Italíu, og af-
brigði af fasisma í mörgum
öðrum ríkjum. — í Englandi
ryður fasisminn sér rúms með
feikna hraða og mun margt
ólíklegra en það, að fasistar
nái þar völdum eftir næstu
þingkosningar. Á írlandi fer
fasisminn sigurför, og mun
verða De Valera og Gyðinga-
veldi hans að falli við næstu
kosningar. 1 Danmorku fer
fylgi fasismans dagvaxandi,
enda þótt fasistar þar séu
beittir hinu mesta harðýðgi og
misrétti af hálfu Gyðingaauð-
valds Staunings & Co. Nýverið
lét t. d. Stauning dæma 2 fas-
ista í y% árs þrælkunarvinnu
fyrir ummæli um krataóstjórn-
ina dönsku!
í Noregi vex fasistum einnig
fylgi, og eru borgaraflokkarn-
ir óðum að týna liði sínu yfir
til fasista. Sérstaklega er þetta
þannig í Sviþjóð, þar sem all-
ur æskulýður hægra flokksins
er genginn undir merki Þórs.
í Suður-Svíþjóð, Skáni, hafa
fasistar unnið mjög á í síðustu
sveita. og bæjarstjórnarkosn-
ingum og eru þar á góðum veg'i
með að komast í meirihluta.
Á Eistlandi hafa fasistar
unnið stórkostlega á, upp á
síðkastið, og voru valdhafarn-
ir þar orðnir svo hræddir um
sig, að þeir létu varpa 400
helztu foringjum fasista i
fangelsi nú fyrir skömmu. Eigi
munu þó fangelsanir þessar
hefta sigurför fasismann á
Eistlandi, þó þær tefji ef til vill
valdatöku fasismans þar um
hríð.
Jafnvel á Frakklandi, þar
sem Gyðingaauðvaldið og hern-
aðaræðið er í algleymingi, er
öflugur fasistaflokkur, sem
lætur til sín taka í baráttunni
gegn kommúnismanum og Gyð-
ingum.
Svona mætti lengi upp telja.
í öllum1 löndum álfunnar fer
fasisminn sigurför. 1 „rauðu
paradísinni", Rússlandi, eru
leynilegir fasistiskir félags-
skapir, sem njóta stuðnings frá
landflótta löndum sínum í París
og víðar.
Fasisminn er á sigurför um
heim allan. — Vesalings marx-
istarnir héma, eru að reyna að
hugga sjálfa sig með því, að
fasisminn sé aðeins vatnsbóla,
sem springi von bráðar, og því
sé öllu óhætt. En hvað sem
líður harmagráti Alþýðublaðs-
vitringanna, sem boða úrelta
dauðadæmda hringavitleysu, er
öllum hugsandi mönnum1 ljóst,
að fasisminn er framtíðar-
skipulag allra þjóða heims-
ins*). H.
Horst WesseS,
Þjóðhetjan þýzka.
Horst Wessel fæddist 9. okt.
1907 í Bildefeld í Þýzkalandi.
Hann var meðal þeirra fyrstu,
er gengu undir rherki Adolf
*) í grein þessari er eigi gerð-
ur greinarmunur á fasisma og
nazisma, enda þótt töluverður sé.
1 höfuðatriðum er þó fasismi og
nazismi hinn sami; báðar stefn-
urnar eru byggðar upp á föður-
landsást og fórnfúsum vilja til
iiagsbótár alþ.jóðar.
Hitlers, þá bam að aldri. Hann
var míklum hæfileikum gædd-
ur, m. a. skáld og tónskáld, og
mún ættjarðarljóð hans halda
nafni hans á lofti, jafn lengi
og þýzk tunga er töluð. Þenna
glæsilega, unga æskulýðsleið-
toga myrtu leiguþý rúss-
neska gyðingaauðvaldsins — all
stór hópur kommúnista — hinn
14. jan. 1930. Var hann þá
staddur heima hjá sér, Grosse
Frankfurter Strasse 62, Berlín,
þegar um 17 komúiúnistat
ruddust inn og skutu hann til
bana. Einn morðingjanna náð-
ist, Albrecht Höhler, og hlaut
hann aðeins 6 ára fangelsis-
vist (Þá réðu þýzku kratarnir
dómstólunum, sem öðru).
Minning Horst Wessel, æsku_
lýðshetjunnar, sem lét lífið
fyrir þjóð sína, lifir, og er í
hávegum höfð í hinu frjálsa
þýzka ríki. Árlega er Horst
Wessels minnst með hátíða-
höldum uni þvert og endilangt
Þýzkaland. Á hverju einasta
kveldi er spilað í þýzka útvarp-
inu einn af söngvurn hans,
„Die Fahne hoch“ næst á und-
an sjálfuml þjóðsöngnum. Horst
Wessel fórnaði lífi sínu, öll
þýzka þjóðin nýtur ávaxtanná
af starfi hans og fómfýsi.
Einkennilegi
framboð
Fyrir rúmu ári síðan eða þeg-
ar Þjóðernishreyfingin fór að
hefja starf sitt, þá voru þeir
ekki fáir, sem reyíidu að leggja
stein í götu hennar. Eitt af því
sem óvinir Þ. H í. tóku upp á
var að, flytja frumvarp til laga
á Alþingi í því skyni að banna
einkenni hennar og fána. — Þá
var það að Jóhann Jósefsson al-
þingismaður Vestm.eyja flutti
snjallá ræðu og benti á þann
ósóma sem fremja ætti með því
að banna einkenni þjóðlegs
æskulýðs í landinu. — Var fram-
koma Jóhanns í þessu máli hin
prýðilegasta eins og búast mátti
við þar sem hann er einlægur
fylgi8maður álls þess sem þjóð-
legt er og til gagns má verða
landi og lýð. —
Nú býður flokkur þjóðernis-
sinna á íslandi fram á 3 stöð-
um við í hönd farandi kosning-
ar — og þar á meðal í kjör-
dæmi Jóhanns í Vestmanna-
eyjum! — Þykir mönnum þetta
einkennilegt framboð og ómak-
legt mjög, enda lítill sómi fyrir
þá sem að því standa, að launa
Jóhanni á þenna veg velvild
hans og stuðning þegar mikið
reið á. —
Ábyrgðarmaður:
Friðrik Sigurbjömsson.
Prentsmiðjan Acta.