Morgunblaðið - 30.05.2009, Blaðsíða 34
34 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. MAÍ 2009
Sárt er vinar að sakna.
Sorgin er djúp og hljóð.
Minningar mætar vakna.
Margar úr gleymsku rakna.
Svo var þín samfylgd góð.
Daprast hugur og hjarta.
Húmskuggi féll á brá.
Lifir þó ljósið bjarta,
lýsir upp myrkrið svarta.
Vinur þó félli frá.
Góða minning að geyma
gefur syrgjendum fró.
Til þín munu þakkir streyma.
Þér munum við ei gleyma.
Sofðu í sælli ró.
(Höf. ók.)
Guð blessi þig að eilífu
kæra vinkona. Aðstand-
endum sendi ég mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Elín Gestsdóttir
(Ella skólasystir).
HINSTA KVEÐJA
✝ Guðfinna Ósk-arsdóttir fæddist á
Siglufirði 18. desem-
ber 1946. Hún lést 20.
maí sl. Foreldrar
hennar eru (Rósant)
Óskar Sveinsson, sjó-
maður og verkamaður
á Siglufirði, f. 24. okt.
1903, d. 14. des. 1983,
og Elín Jónasdóttir,
húsmóðir á Siglufirði,
f. 16. maí 1908. Lifir
enn nú rúmlega 101
árs gömul á Heilbrigð-
isstofnuninni á Siglu-
firði. Alsystkin Guðfinnu eru:
Trausti Haukur bólstrarameistari, f.
á Siglufirði 12. jan. 1941, kvæntur
Jónu Maggý Þórðardóttur frá Siglu-
firði, f. 24. febr. 1947, og Guðlaug
leikskólakennari, f. á Siglufirði 1.
júní 1942, gift Sumarliða Karlssyni,
f. 24. mars 1945, áður gift Jóhannesi
Wilhelmus Hanssen, f. 27. okt. 1928,
d. 5. apríl 1987. Auk þess átti Guð-
finna fjögur hálfsystkini, samfeðra,
þau eru Helgi, fyrrv. skipstjóri, býr í
Noregi, f. 27. mars 1925, Kristján
Hólm, fyrrv. skipstjóri, býr í Þýska-
landi, f. 28. júní 1929 og Sigurjón
verkun og síðan verslunar- og skrif-
stofustörf á Siglufirði. Fór svo til
Akureyrar og vann á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri og lauk
sjúkraliðaprófi þaðan vorið 1969.
Eftir að hún lauk námi á Akureyri
fluttist hún til Reykjavíkur og fór að
vinna á Borgarspítalanum sem
sjúkraliði. Í ágúst 1971 fór hún svo
til Vestmannaeyja og réð sig sem
sjúkraliða á Sjúkrahús Vest-
mannaeyja. Þar kynntist hún eft-
irlifandi manni sínum, Magnúsi Þór
Jónassyni. Þau giftust 20. maí 1972.
Guðfinna lést 20. maí 2009, þannig
að þau voru búin að vera gift í ná-
kvæmlega 37 ár þegar hún dó, á
brúðkaupsdegi þeirra.
Guðfinna og Magnús hófu búskap
strax eftir giftingu, fyrst í Grænu-
hlíð 9 í Eyjum, en það hús höfðu þau
þá nýlega keypt. Bjuggu þar í sjö
mánuði eða fram að gosi. Húsið fór
undir hraun í gosinu. Þau flúðu til
Reykjavíkur og bjuggu þar í rúmt
ár, en fluttust aftur til Eyja og
byggðu sér hús á Höfðavegi 28. Guð-
finna vann lengst af á Sjúkrahúsinu í
Eyjum, er sá tími nú mældur í tug-
um. Hún var fyrst og fremst hús-
móðir á sínu heimili, ól upp börnin
sín þrjú.
Guðfinna verður jarðsungin frá
Hvítasunnukirkjunni í Vest-
mannaeyjum í dag, 30. maí, kl. 14.
Hólm, fyrrv. verka-
maður, nú á dval-
arheimilinu Fellsenda
í Dalasýslu, f. 28. júní
1929, Kristján og Sig-
urjón eru tvíburar.
Guðmunda Sigríður
nuddari, bjó á Dalvík,
f. 11. júní 1938, d. 25.
des. 2003.
Guðfinna giftist 20.
maí 1972 Magnúsi Þór
Jónassyni frá Grund-
arbrekku í Eyjum, f. 4.
maí 1947. Börn Guð-
finnu og Magnúsar eru
Þórarinn, vélvirki á Bílaverkstæði
Muggs í Eyjum, f. 18. maí 1974, Elín
Ósk, vinnur við aðhlynningu á dval-
arheimilinu Hraunbúðum í Eyjum,
og Sævar Þór, lyftaramaður hjá
Vinnslustöðinni, f. 31. júlí 1984.
Guðfinna fæddist á Suðurgötu 68
á Siglufirði og átti heima þar allar
götur þar til hún flutti að heiman.
Hún gekk í Barnaskóla Siglufjarðar
og síðar í Gagnfræðaskólann þar og
lauk prófi sem gagnfræðingur vorið
1963. Var síðan á Húsmæðraskól-
anum Ósk á Ísafirði veturinn 1964-
1965. Vann sem unglingur við fisk-
Elsku mamma nú ert þú farin til
himins og líður miklu betur af því þú
varst orðin svo mikið veik – þjáðist
svo mikið.
Þú varst alltaf svo góð við mig,
sama hvað á dundi eða hvað ég gerði
af mér þá varst þú alltaf tilbúin að
fyrirgefa mér.
Ó, hvað það var nú alltaf gott að
leita til þín með vandamálin – varst
alltaf tilbúin að hlusta og hjálpa til við
að leysa allt sem uppá kom. Sama
hvað vandamálið var stórt, alltaf
varst þú til staðar og hjálpaðir mér.
Nú stöndum við eftir, ég, pabbi, El-
ín Ósk systir og Sævar Þór, litli bróð-
ir. Við munum alltaf minnast þín – við
eigum svo góðar minningar um þig
elsku mamma mín.
Við reynum að gera eins og þú
lagðir fyrir okkur, að styðja hvert
annað í gegnum þessa erfiðu tíma
sem nú eru.
En allar góðu minningarnar um
þig, elsku mamma mín, eru eftir hjá
okkur.
Þinn elskandi sonur,
Þórarinn.
Drottinn gaf og Drottinn tók,
Lofað veri nafn Drottins.
(Jobsbók 1:21)
Elsku ástin mín – nú hefur Drott-
inn okkar og frelsari tekið þig til sín.
Þú ert komin til hans í dýrðina, þar
sem engir sjúkdómar eru og engar
kvalir. Bara eilífð dýrð.
Þetta er huggun mín í sorginni – í
öllum tómleikanum.
Við sem elskuðum hvort annað svo
heitt – en fáum ekki að njóta þess
lengur. Það er svo sárt. Tómarúmið
er svo stórt. En við hittumst aftur hjá
Föður okkar á himnum.
Ég og börnin okkar söknum þín svo
sárt. Skarðið verður ekki fyllt. En
minningarnar eru svo ljúfar, svo
margar og miklar. Við þær yljum við
okkur nú þegar þú ert farin.
Allt var þetta svo snöggt – svo hart
og erfitt, en ég fékk að vera hjá þér allt
þar til þú sofnaðir – sofnaðir svo vært.
Dagurinn sem þú kvaddir var okkur
svo kær – 20. maí – giftingardagurinn
okkar. Þessi stóri, mikli gleðidagur
okkar fyrir 37 árum var okkur svo
kær. Við héldum alltaf uppá hann sem
einn besta dag í lífi okkar. Þá eldaðir
þú góðan mat, við kveiktum á kertum í
stofunni og áttum ljúfa kvöldstund.
Allar þessar góðu minningar – góðu
stundirnar – skemmtilegu ferðalögin
og-og-og ..
Ástin mín – ég kveð þig núna, en
við hittumst aftur og þá verður gleði –
gleði – gleði.
Þessi lilja er mér gefin af guði
hún grær við hans kærleik og náð,
að vökva hana ætíð og vernda
er vilja míns dýrasta ráð.
Og hvar sem að leiðin mín liggur
þá liljuna í hjartastað ber,
en missi ég liljuna ljúfu
Þá lífið er horfið frá mér.
(Þorsteinn Gíslason.)
Þinn heittelskandi eiginmaður,
Magnús Jónasson.
Elsku mamma mín. Nú eru kval-
irnar þínar horfnar frá þér. Ég veit að
þér líður vel hjá Frelsara okkar og að
hann tók svo vel á móti þér.
Þú varst mér svo góð í öllum mín-
um veikindum og pabbi líka. Ég
reyndi líka að vera þér góð dóttir og
ég veit að þú elskaðir mig.
Ég sakna þín svo mikið, allt svo
miklu tómlegra. Engin mamma þegar
ég kem heim og engin mamma til að
minna mig á pillurnar mínar.
Ég veit að nú reynir á mig, núna
verð ég að taka við af þér og reyna að
gera hlutina eins vel og þú gerðir. Allt
sem þú gerðir var svo vel gert og gert
af svo mikilli einlægni.
Ég ætla að reyna að vera eins dug-
leg og þú og standa mig eins og þú
innprentaðir mér, að gera allt eins vel
og ég gæti. Þá farnaðist mér vel.
Elsku mamma, þú varst svo góð
fyrirmynd.
Takk fyrir elsku þína í gegnum ár-
in. Takk fyrir allt – allt – allt.
Þín einkadóttir,
Elín Ósk.
Guðfinna Óskarsdóttir
Fleiri minningargreinar um Guð-
finnu Óskarsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
✝ Sigurður ReynirMagnússon frá
Stakkahlíð fæddist á
Seyðisfirði 26. ágúst
1952. Hann lést á
gjörgæsludeild Land-
spítalans 21. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru hjónin
Magnús Sigurðsson,
f. 1917, d. 1983, og
Sigríður Ásta Stef-
ánsdóttir, f. 1927, d.
1998, bændur í
Stakkahlíð í Loð-
mundarfirði. Systkini
Reynis eru: 1) Anna Kristín, f.
1949, maki Áskell Gunnar Ein-
arsson., f. 1945, 2) Óla Björg, f.
1951, sambýlismaður Ólafur Vignir
Sigurðsson, f. 1947, 3) Stefán
Smári, f. 1960, maki Sigríður Þór-
stína, f. 1965, og 4) Steindór Gunn-
ar, f. 1962, maki Sigrún Brodda-
dóttir, f. 1962.
Reynir kvæntist árið 1978 Þrúði
Þórhallsdóttur, f. 1957. Börn
þeirra eru: 1) Eva Sædís, f. 29.10.
1976, maki Snorri Marteinsson,
til Noregs og bjó þar í eitt ár, þar
starfaði hann við ýmis tilfallandi
störf en þó aðallega stálsmíði. Á
sama tíma notaði hann tækifærið
og jók á þekkingu sína í sínu fagi.
Hann flutti heim til Íslands og bjó á
Egilsstöðum þar sem hann starfaði
við þær starfsgreinar sem hann
hafði menntað sig til. Árið 1999
flutti hann til Danmerkur og lauk
námi sem véliðnfræðingur og starf-
aði hjá Sauer Danfoss eftir að hann
lauk námi. Hann bjó í átta ár í Dan-
mörku en árið 2007 flutti hann aft-
ur til Egilsstaða þar sem hann bjó
til dánardags. Reynir hafði alltaf
sterk tengsl við æskuslóðirnar í
Loðmundarfirði og fór þangað eins
oft og hann gat, hann hafði mikinn
áhuga á stangveiði og einnig átti
hann trillu sem hann stundaði sjó-
sókn á sér til ánægju. Reynir hafði
einnig brennandi áhuga á brids og
var virkur bridsspilari og má segja
að spilamennskan hafi verið hans
ástríða ásamt veiðinni.
Reynir verður kvaddur í Egils-
staðakirkju í dag, 30. maí, kl. 14.
Meira: mbl.is/minningar
börn þeirra eru Júl-
íus Patrik, f. 2005, og
Hilmir Örn, f. 2007.
2) Davíð Sindri, f.
12.8. 1979, 3) Magn-
ús, f. 4.2. 1989. Reyn-
ir og Þrúður skildu
árið 2003.
Reynir ólst upp í
Loðmundarfirði til 15
ára aldurs, hann var í
barnaskóla sem starf-
ræktur var á Sæv-
arenda í Loðmund-
arfirði en fór síðan í
Alþýðuskólann á Eið-
um og lauk þaðan landsprófi.
Reynir fór ungur til sjós og vann
við sjómennsku í nokkur ár áður en
hann hóf nám við Iðnskóla Seyð-
isfjarðar í vélvirkjun. Hann lauk
síðan námi í vélvirkjun hjá Vél-
smiðjunni Stál á Seyðisfirði. Eftir
það lá leið hans til Akureyrar þar
sem hann lauk námi í bifvélavirkj-
un hjá Bifreiðastöð Akureyrar.
Hann starfaði þó lengst af hjá
Slippstöðinni á meðan hann bjó á
Akureyri. Árið 1979 fluttist Reynir
Það er með miklum söknuði sem ég
kveð þig í dag elsku pabbi minn. Ég
trúi því ekki að þessi dagur sé kominn
og það svona langt á undan áætlun. Þú
barðist hetjulega gegn erfiðum, ósigr-
andi sjúkdómi sem bugaði þig að lok-
um.
Það er svo margt sem við áttum eft-
ir að gera saman. Við ætluðum að fara
í Loðmundarfjörð og gista í Stakkahlíð
í margar nætur, veiða fisk og tína ber.
Við töluðum um að vera í eina til tvær
vikur. Það var óskhyggja, en hún var
okkar. Við náðum þó að fara síðasta
sumar og gista tvær nætur, við reynd-
um að veiða á öllum mögulegum stöð-
um og misstum marga stóra. Það er
ógleymanlegt þegar við mokuðum upp
úr ósnum eitt kvöldið á flóði, þvílíkur
hamagangur og æsingur. Við elduðum
svo yndislega máltíð úr aflanum. Við
reyndum að endurtaka leikinn næsta
kvöld en vorum of sein og misstum af
flóðinu. Mikið var bölvað og ragnað þá.
Það var mikill söknuður þegar við
keyrðum burtu úr firðinum okkar fal-
lega. Já firðinum okkar, við vorum svo
eigingjörn og fannst við ein í heiminum
eiga rétt á því að vera þarna. Ég á mjög
erfitt með að hugsa til þess að við förum
aldrei aftur saman í fjörðinn okkar.
Ég sakna þess mikið að tala ekki við
þig á hverjum degi um allt og ekkert
tímunum saman. Það kom fyrir að við
þrættum vel og vandlega eða rökrædd-
um eins og þú sagðir. Þú lagðir oft mikið
uppúr því að æsa mig upp og gera mig
illa en seinni árin var ég búin að læra inn
á þig, og var það því oft til einskis. Þegar
þér tókst ætlunarverkið hlakkaði í þér
og þú hlóst púkalega að mér. Þá gat ég
nú ekki verið reið lengi. Ég mun sakna
skondnu athugasemdanna þinna eins og
þegar þú komst heim til okkar í nýupp-
gerðu, fallegu íbúðina okkar í Safamýri
og ég spurði þig hvernig þér litist á. Þá
svaraði þú: Þetta er bara eins og hver
önnur blokkaríbúð.
Ég mun sakna þess sárt að litlu
drengirnir mínir, Júlíus Patrik og Hilm-
ir Örn, munu ekki fá að kynnast þér bet-
ur. Frá því við skírðum Júlíus Patrik
kallaðir þú hann Júlla Patta sem ég var
nú ekki alltaf sátt við en ég lét það oftast
eftir þér. Hilmi Örn kallaðir þú Himma
Hemmhemm en það var af því að
drengurinn var ekkert farinn að tala og
notaði bara hljóðin. Þú gast setið lengi
við eldhúsborðið og grett þig framan í
strákana mína, hnussað á þá og tekið
skemmtilegar og skrítnar eftirhermur.
Þá skríktu litlu barnabörnin þín mikið.
Júlíus Patrik saknar afa Reynis og talar
mikið um þig. Hann bendir á myndina
af þér, talar um hvað hún sé falleg. Ég
mun vera dugleg að tala um þig, segja
þeim sögur og sýna þeim myndir af afa
sínum. Þannig munu þeir fá að kynnast
þér, muna þig og elska þig, elsku pabbi
minn.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Elsku pabbi minn. Ég vona að þér líði
vel í nýju lífi, lítir til okkar annað slagið
og vakir yfir okkur.
Ég sakna þín ætíð og ég elska þig ei-
líflega.
Þín dóttir,
Eva Sædís.
Sigurður Reynir Magnússon
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
✝
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
og útför
HJÁLMARS R. BÁRÐARSONAR
skipaverkfræðings og
fyrrv. siglingamálastjóra.
Sérstakar þakkir til alls starfsfólks á gjörgæslu-
deildum Landspítalans.
Fyrir hönd aðstandenda,
Kristín Bárðardóttir,
Guðrún Kristjana Hafsteinsdóttir,
Bárður Hafsteinsson.
✝
Innilegar þakkir fyrir kveðjur og vinarhug við andlát
og útför eiginmanns míns og föður okkar,
HELGA H. ÁRNASONAR
verkfræðings,
Laugarásvegi 63.
Bryndís Þorsteinsdóttir,
Dagný, Árni, Guðrún, Þorsteinn
og fjölskyldur.
Fanney Soffía
Svanbergs-
dóttir
✝ Fanney SoffíaSvanbergsdóttir
fæddist í Lögmanns-
hlíð ofan Akureyrar 6.
janúar 1922. Hún lést
á Dvalarheimilinu Hlíð
á Akureyri 5. maí síð-
astliðinn. Útför Fann-
eyjar fór fram í kyrrþey.
Meira: mbl.is/minningar
Minningar á mbl.is