Nýtt kvennablað - 01.03.1946, Blaðsíða 4

MATTHILDUR SVEINSDÓTTIR:
Húsmæðraskólífiti í Soro fímmíugur
1895 — 3» maí — 1945
Þegar við nú gamlir nemendur þessa skóla
fáum að vita að skólinn átti fimmtugsafmæli í
fyrra, þriðja maí, myndum við víst flestar hafa
viljað geta sent skólanum og forstöðukonunni
bestu hamingjuóskir í tilefni þessa merkisdags.
í skólanum er nemendasamband, sem gefið
hefur út blað síðan 1914, nemendaskrá er í
hverju blaði, ég hef að gamni mínu talið saman
íslenzku stúlkurnar og telst þær 68 í þeim blöð-
um, sem ég hef undir höndum, vantar mig þó
fimm fyrstu árg., auk áranna áður en farið er
að gefa út blaðið, svo ekki er ósennilegt að þær
fylli hundraðið, sem verið hafa þar, eða kannske
meira; finnst mér því ekki úr vegi að minnast
lians, með fáum orðum á þessum tímamótum, í
íslenzku kvennablaði.
Ég sé líka í litla blaðinu okkar að skólinn
er móðurskóli danskra hússtjórnarskóla.
Um 1890 fór að vakna áhugi hjá dönskum
konum fyrir því að ungar stúlkur fengju skóla-
menntun í hússtjórn, og hugsuðu þær sér fyrst
skólann í sambandi við Landbúnaðarháskólann
og að hann byggðist á vísindalegri þekkingu eins
og hann. — Þetta varð þó ekki, en 1894 hélt
félagsskapnr, sem kallaður er: „Dansk Kvinde-
samfund", eins konar útbreiðslufund í Sorö, og
árangurinn varð sá, að
ekkjufrú Eline Eriksen
og frú Magdalene Laurid-
sen réðust í að koma skól-
anum á stofn, fyrst í
leiguíbúð, en strax ári
síðar var stofnað hluta-
félag um hann, og skól-
inn byggður þar sem
hann enn stendur.
Frú M. Lauridsen var
við skólann til 1906, hún
er enn á lífi og hefur um
áratugi stjórnað skóla í
Ankerhus við Sorö, sem
útskrifar kennslukonur.
Frú Eriksen dó 1916.
Henni er mjög hrósað fyr-
ir útsjón, dugnað og gæði við stúlkurnar. Þegar
hún féll frá tók frk. Elisabeth Vestergaard við
2
stjórn skólans, og hefur hana enn. Það er hjá
henni, sem við höfum flestar verið, íslenzku
stúlkurnar, sem verið höfum í þessum skóla.
Frk. Vestergaard er, að því- er mér virðist,
sköpuð til jjess að stjórna, persónuleikinn er
mikill, henni liggur allt í augum uppi, sem
starfinu viðvíkur, lnin er gáfuð og óvenju mælsk,
danska fyndnin er henni alltaf tiltæk, því skapið
er létt, en hún er ströng, og mann gat stundum
sviðið undan aðfinnslum, en sæi hún það,
kom hún strax með gamanyrði, sem dró úr
broddinum, því hún er svo hjartagóð.
Það var gaman að horfa á handtökin hennar
við sýniskennsluna á morgnana, þar vorum við
allar viðstaddar jafnt þasr, sem í svipinn voru
þvottakonur eins og húsmæður, þá hélt hún eig-
inlega fyrirlestur um leið, um það sem hún var
að matreiða, og ýmislegt út frá því, aldrei fatað-
ist henni samt verkið.
í þessari stuttu grein er ekki rúm til að segja
nánar frá kennslu í skólanum, eða fyrirkomu-
lagi hans, en ég get ekki látið vera að undir-
strika hér, að sýniskennsla í eldhúsinu þyrfti að
komast á í öllum nýju hússtjórnarskólunum
okkar, hún er þörf, og ætti að létta mikið til-
sögnina í eldhúsinu á eftir.
Frk. Vestergaard hefur stækkað skólann mikið,
enda nemendafjöldi á hverju námsskeiði, nú
orðin 95. I skólanum hafa þegar verið yfir 8000
nemendur.
Lleldur finnst mér ókostur livað skólinn er
fjölmennur, en mikið bætir það úr að liver „fjöl-
skylda", sem í eru aðeins 6—8 stúlkur, hefur
allt útaf fyrir sig, áhöld og annað.
í snotru húsi (villu), sem frk. Vestergaard
hefur keypt hinumegin við^ götuna, er vöggu-
stofa skólans, sem komið var á 1927. Gaman er
að koma á vöggustofuna og sjá hvað ungu stúlk-
urnar eru mömmulegar við litlu börnin sín,
lijúkrunarkona er þar með þeim til kennslu og
aðstoðar. A blaðaummælum sé ég að þetta er
eina vöggustofan í Sorö, og að bæjarbúar eru
mjög þakklátir frk. Vestergaard fyrir hana.
NÝTT KVENNABLAÐ