Nýtt kvennablað - 01.03.1946, Blaðsíða 10

SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR MAGNÚSSON:
NORRÆNT
KVENNAMÓT
Norræna kvennamótið, sem „Nordiske Kvind-
ers Samorganisation" hafði boðað til, liófst
föstudaginn 22. febrúar með hádegisverði í
„Kvindernes Bygning". Þátttakendur voru 73,
frá Finnlandi 8, Svíþjóð 22, Neregi 13, Dan-
mörku 28 og frá íslandi 2, undirrituð og frú
Stefanía Arnórsdóttir frá Sauðarkróki.
Klukkan tvö var mótið sett í ráðhúsinu. Auk
fundarkvenna voru þar viðstödd hennar hátign
drottning Alexandrine, var hún verndari
mótsins, og yfirborgarstjórinn í Kaupmanna-
höfn.
Frú Bodil Begtrup formaður mótsins, setti
fundinn, og nefndi m. a., að oft heyrðist talað
um, að starf kvenréttindafélaganna væri orðið
óþarft, vegna þess að hinir stórfeldu atburðir
undanfarinna ára hefðu í mörgum löndum valdið
hraðfara þróun á pólitískri og þjóðfélagslegri að-
stöðu konunnar. Það væri gleðilegt hversu marg-
ar konur gengdu nú ábyrgðar miklum störfum,
og hefðu lilotið þau vegna menntunar sinnar
og eigin verðleika, en ekki vegna þess, að þeim
hefði verið ýtt inn í þau. Kvenréttindastarfs-
semin ætti þó fullan rétt á sér enn, því mörg
verkefni væru óleyst, og starfið í kvenréttinda-
félögunum væri góður skóli fyrir þáttöku í
þjóðfélagsmálum.
Þá las leikkonan frú Ellen Malberg af mikilli
snilld, hið fagra kvæði Seedorf-Pedersen um
systursvanina fimm, sem flugu til norðurs og
settust að, sinn í hvoru landi, en misstu þó aldrei
hver af öðrum.
Næst voru fluttar kveðjur. Fyrir Finnland
talaði ríkisþingsmaður, mag. phil. Ebba Östen-
son, fyrir ísland Sigríður J. Magnússon, fyrir
Noreg Signe Svenson læknir og fyrir Svíþjóð
Ingegerd Palme. Því næst las frú Malberg kvæði
eftir Kai Munk. Þar með var þessum setningar-
fundi lokið og gengið til dagskrár. Til umræðu
var: Staða konunnar í fjölskyldunni. Aðalræð-
una flutti Sigrid Stray málafærslumaður frá
Noregi. Kom hún víða við, m. a. ræddi hún
um fjárráð konnunnar og að kosta bæri kapps
um, að hjón væru skattlögð sitt í hvoru lagi.
8
Var seinna samþykkt ályktun um það og sömu-
leiðis, að einstæðar mæður með ung börn og
lágar tekjur fengu styrk frá því opinbera.
Uppástunga kom um, að stofnað yrði einskon-
ar heimilisráð, sem hefði úrskurðarvald ef hjón-
um kæmi ekki saman um fjármálin. Sú tillaga
fékk þó ekki mikinn byr, lieldur ekki tillaga
um, að eiginkonan skrifaði undir skattskýrslu
mannsins, því þá fengi hún þó að vita einu sinni
á ári hvað miklar tekjur hann hefði! Þótti
mörgum ræðukonum, að kona gæti ekki —
upp á æru og samvisku — skrifað undir plagg,
sem hún hefði engar aðstæður til að dæma um
hvort væri sannleikanum samkvæmt. Eftir
klukkutíma hlé liófst opinn fundur í hinum
mikla forsal ráðhússins og var hvert sæti skipað.
Þarvoru, auk drottningarinnar, allir sendiherrar
Norðurlanda í Danmörku, borgarstjórar og ann-
að stórmenni.
Fundarefni var: Staða konunnar í norrænum
stjórnmálum. Frú Bodil Begtrup bauð fundar-
gesti velkomna. Sagði hún, að þó norrænar kon-
ur vildu halda hópinn, þýddi það ekki, að þær
vildu einangra sig frá umheiminum, því væri
öðru nær. Vænti hún þess, að þátttaka þeirra í
friðarmálunum yrði ekki minni en hlutdeild
Joeirra í stríðinu.
Af Finnlands hálfu talaði frú Hedvig Gebh-
art, sem er gömul og eldheit kvenréttindakona.
Eins og kunnugt er, var Finnland fyrst allra
Evrópulanda til að veita konum kosningarrétt,
fyrir réttum 40 árum. Nefndi hún m. a., að
þó að konur ltefðu aldrei verið fjölmargar í ríkis-
Júnginu, hefðu þær þó iðulega fengið viðurkenn-
ingu frá samþingmönnum meðal karla, íhalds-
mönnum jafnt sem kommum og krötum, fyrir
mikla starfshæfileika og lægni við að leysa þjóð-
félagsleg vandamál.
Fyrir ísland talaði Sigríður J. Magnússon.
Gerði hún grein fyrir stöðu konunnar í Jajóð-
félaginu á söguöld og livernig hún væri nú.
Fyrir Noreg mælti fyrverandi ráðherra Kirsten
Hansteen. Hún liélt langa og skemmtilega
ræðu um aukinn Jjroska og þátttöku konunnar
í jDjóðfélaginu síðan á dögum íbsen. Þegar Nóra
yfirgefur brúðuheimili sitt reynir maður lienn-
ar að aftra henni með því að minna hana á,
að hún sé fyrst og fremst eiginkona og móðir.
En Nóra svarar: „Ég trúi því ekki lengur. F.g
lield að ég sé fyrst og fremst manneskja eins
og þú, eða ég ætla að reyna að verða það. Krafa
Noru í dag er þjóðfélag, þar sem hún Jjarf ekki
að velja um, annað lwort að vera eiginkona og
NÝTT KVENNABLAÐ