Nýtt kvennablað - 01.04.1946, Side 11
GUÐRÚN STEFÁNSDÓTTIR:
ILEITIN
Sumarsólin heita!
Þú ert fjöllum fjœr.
Ég er að leita, leita
að geislanum frá i gœr.
Hann skein ur vestri yfir voginn,
úr nausti ég bátinn bar,
en of stutt voru áratogin,
hann óðar horfinn var.
Segðu mér, sólin heita!
dvelst hann í djúpunum ennf
Ég er að leita, leita
og alli.r rninir menri.
Sumarsólin heita!
Þú ert fjöllum fjœr.
Ég er að leita, leita
að geislanum frá i gær.
Ó! pú næturþeirinn þíður,
þegar raddir vorsins óma.
Anda mins þinn unaðskliður
örmum timans leysir dróma.
Héludöggin hjúpar svörðinn,
himinn sveiþast óttuslœðum,
glúþna örþyrst bleiku börðin,
bergja lif af vorsins gœðum.
Vorblið nótt! þitt mál og myndir
munarheimi unað veita,
grœnkar hlið, og glaðar lindir
gönguna að ósi þreyta.
Vegleysingjar vekja hljóma
vinarþiða, um loft og sundin,
vorsins skœrstu unaðsóma,
undra máttum jörðu bundin.
Óskir manns þú vor umvefur,
vonarblóma-kransinn glœsta
fyrir þinu heiti hefur
hjartað teygað fylling stærsta.
J. S.
NÝTT KVENNABLAÐ
9