Nýtt kvennablað - 01.07.1946, Blaðsíða 12

Ú R B RÉ F U M
Bjart getur birzt í öllum regnbogans litum. Því sagSi lika
spekingurinn og barnavinurinn, Guðmundur Hjaltason, i niður-
lagi kvæðis síns um hina „fögru elsku“ og menningar og göfg-
i-sáhrif hennar á mennina: .... „En viti'ð það, að hún á viðar
heima heldur en á milli fljóðs og sveins; Börnin góð í brjóst-
um hana geyma, beztu vina milli finnst hún eins“. Hvað er
gert til þess að slá á þessa hreinu og fögru strengi i sálum
liarnanna og unglinganna? Nútíma unglingurinn á þessa
strengi eins í sínu brjósti og við, þegar við vorum unglingar.
Óefað reyna líka margir foreldrar — og enda fleiri — mikiö
til þess. En hvað má það samt, oft og tíður móti öllum hinum
„skrapatólunum“, sem hamra á grófari strengina? /. Þ.
•
Þau hjónin, Kristín Gísladóttir og Lárus Salómonsson lc;;-
regluþjónn, buðu mér i vor að vera viðstödd þá hátíðlegu at-
höfn er skírð voru í einu 5 börn þeirra hjóna, jafnframt var
hið elsta þeirra fermt.
Mun þetta nokkuð sérstakur atburður. Athöfnin fór fram
í dómkirkjunni, og var mjög hátíðleg. Að henni lokinni buðu
þau hjón nánasta venslafólki slnu og kunningjum að taka
þátt í veislu. Veislan var á hóteli. Þegar fólkinu liafði verið
raðað til borðs, bauð faðir barnanna veizlugesti velkomna,
bað fólkið að rísa úr sætum og syngja sálm, áður en borðhaldið
hófst. Var sungið fyrsta versið í sálmi. Ó þá náð að eiga Jesú.
Veizlan stóð til kl. 1 um nótlina.
Það er oft talað um að útaf beri mcð hófsemi á samkomum
ög í veizlum, sem fólk er að halda í tilefni hátíðlegra atburða,
'ekki hvað sízt í höfuðstaðnum. En þarna skemmti fólkið sér
ágætlega þó ekkert vín væri haft um hönd.
Þórlaug Bjarnatlótt.r.
Af hverju talið þið alltaf um ykkur sjálfar — í kvennatén-
unum í útvarpinu? Ég er löngu orðinn leiður á þessu. Getið
þið ckki talað um eitthvað fleira eins og við karlmennirnir?
Vinttr.
•
Ég er inönnum hulin hálf
hlæ og græt í leynum.
Ég á mínar sorgir sjálf,
segi þær ekki neinum.
(Fyrir munn konu).
NÝTT BLAÐ, er nefnist Mannhjörg, kom út 19. júní, var
það gefið út af framkvæmdanefnd kvenna um áfengismál, sem
kosin var á almennum kverinafundi í Reykjavík 15. apríl s.l.
Blaðið ræðir eingöngu um áfengismál og hið stórkostlega
niðurlægjandi ástand er ríkir í því efni, ofdrykkjubölið.
Konum sýnt ofbeldi.
Kenréttindakonur sem talað hafa í útvarpið, hafa stundum
drepið á það, og síðast frú Valborg Bentsdóttir, í kvennatim-
anum á fimmtudaginn, að ýmsar konur væru ómagar allt sitt
líf. Þegar svo fast er að kveðið, va-ri gott að koma með nöfn,
svo við liggjum ekki undir sökinni, þær sem saklausar eru í
þessu efni. Eru þetta giftu konurnar, scm ekki vinna úti, cn
hafa enn vinnustúlku í heimilinu, eða má ekki eiginkona eiga
,góða daga, þó það sé einmitt það sem er það rétta, að hún
þurfi ekki að vinna. Hún á ekki að vinna í ríku þjóðfélagi.
Það er skömm að heimta það af lienni. Annað er hvað hún
vill sjálf í þeim efnum. Eiginkona.
ÁGÆTIR* 1 BALl KJÓLAR
Blússa, merkt 5, sýnir hvað á að gera við afgang af ullar-
pilsefni, sem nægir þó ekki í allan kjólinn. — En spurning
harzt hlaðinu þar að lútandi. Það á að hafa sléttan kant
af efninu i hálsinn, og í boðunga og bak, undir hendur,
cn hekla úr ullargarni af sama lit, herustykki, ermar og plat-
vasa. Þá má til skiptis nota pilsið við ljósa blússu, cða vera i
heilum ullartauskjól.
Konan er aldrei eins falleg eins og þegar hún lilær, segja
Svíarnir. Jafnvel þó hún sé annars ófríð, verður andlitið fallegt
þegar hún hrosir. Það sýndist því eðlilegt að hún notaði bezta
fegurðarmeðalið, og gengi daglega um brosandi. En það gerir
hún ekki.
Ef til vill hefur hún oft áhyggjur, eða venur hún sig á að
vera í illu skapi? lhin ætti að hugleiða það að bros vekur
bros á móti, og gerir lifið léttara og skemmtilegra.
Hart er þegar hugans borgir hrynja og blikna.
Ljúft að unna, sárt að sakna,
sælt að dreyma, illt að vakna.
1 ngveldur Einarsdól li
Hvar sem ég fer, — og hvar ég cr
— hvernig sem á því slendur,
þú mætir það mér, og máttinn þver —
og mínum tárum veldur. .S. Ý.
10
NÝTT KVENNABLAÐ