Nýtt kvennablað - 01.02.1952, Blaðsíða 13

HREFNA ÁSGEIRSDÓTTIR
,,Enn sýta Kjartan íslandsmeyjar"
Hvers á Hrefna að gjalda, að vera ætíð í skuggan-
um, kona Kjartans Ólafssonar. Hann var þó skjótur
til svars, er rætt var um í veizlu á Hjarðarhol'ti, hvernig
konum skyldi skipa: „Hrefna skal sitja í öndvegi og
vera mest metin at gervöllu á meðan ek em á lífi.“
Við höfum brugðizt Kjartani illa, að setja ekki að-
eins Guðrúnu Ósvífursdóttur, heldur ótal samtíðar
konur Hrefnu í fyrirrúmið.
Laxdæla segir um Hrefnu: „hon var vænzt kvenna
norður þar í sveitum og vel vinsæl,“ og á öðrum stað
„hún vár en fríðasta kona.“
Mörgum er sjálfsagt minnisstæð heimkoma Kjartans
Ólafssonar frá Noregi og þeirra Kálfs Ásgeirssonar,
bróður Hrefnu. Hrefna kemur til skips með föður sín-
um, og skoðar varning þeirra ásamt Þuríði systur
Kjartans, og faldar þá motrinum, henni þykir hann
fagur. Bróðir hennar atyrðir hana, en Kjartan bætir úr.
Segir hann: „Vel þykki mér þér sama motrinn, Hrefna,
ætla ek ok, at þat sé bezt fallit, að ek eigi alt saman
motr ok mey.“
GANGAR OG FORSTOFUR
Örfá orS um ræstingu og þvott.
Strax í anddyrinu má sjá myndarskap og hreinlæti
húsfreviunnar. Óhreinir listar, rykugir lampaskerm-
ar. mottnr, sem rvkið bvrlast upp úr. þegar maður
þurkar sér. föt á snösrum hangandi á krögunum einum
saman. skítugar skóhlífar í öllum áttum, bera ekki
heimilinu vel söguna.
Gangí'tétta'- og trönpur verða að sópast. helzt dag-
le°-a Berjið aldrei úr óhreinum gólfmottum upp við
húsið.
Þegar sónnð er stéttin er siálfsaet nm leið að tvna
upn hréfarusl og annað dót. sem fokið hefur á lóðina,
venía verður hörn á að gan<*a vel um utan dvra, heima
og heiman. kasta aldrei frá sér bréfarusli eða öðru,
sem til óbrifnaðar má verða, vantar hér mikið á í
umgpnn'nismenningu okkar íslendinga. En ef til vill er
þetta hægar sagt en gert.
Léttast er að halda klósettsetum hreinum með því að
nota klósettkúst fbursta) daglega, hafa svo sérstakan
klút til að þurrka af setunni ofan og neðan og fætin-
um. Gott áð sólþurrka úti kúst og klút eftir þvott, við
og við,
NÝTT KVENNABLAÖ
Þvottur á ullarfötum og silkifötum.
ULLARFÖT má þvo úr lux eða einhverju þvotta-
dufti, gjarnan má láta svolítið salmíak í vatnið. Á
barnaföt lítið óhrein er eitt lagað vatn nægilegt, ann-
ars tvö, notið ekki bretti, þá þófna þau, hafið vötnin
snarpheit og látið fötin ganga ofan í hvert vatnið af
öðru, ekkert liggja undin. Teygja þau vel upp, líka
hálfþurr, þá mýkjast þau. Þurfa að skraufþorna. Sokk-
um, einkum ullarsokkum er sjálfsagt að snúa og hrista
vel upp. Gott er að vefja óstoppuðum sokkum vel sam-
an í pörum og geyma í kassa ,þá er ekki eins leiðinlegt
að ganga í hrúguna, þegar stoppa skal.
SILKIFÖT er bezt að þvo úr lux, þó má nota eitt-
hvert annað þvottaduft á flestar tegundir. Þau mega
gjarnan liggja nokkra stund í bleyti og þvegin síðan
ofan í annað sápuvatn og skoluð vel í volgu va'tni, helzt
tveimur vötnum, undin gætilega og þurrkuð vel áður
en þau eru strauuð, strauuð á röngunni. Satin er betra
að strjúka með deigum klút, þegar strauað er. Járn á
silkiföt má aldrei vera mjög heitt. N. N.
11