Nýtt kvennablað - 01.10.1952, Blaðsíða 13

hjartarúm er, vantar aldrei húsrúm, sagði Alison
Weinfýsin. — Sé pláss fyrir eina mömmu, þá geta
Þ®r eins verið tvær. Við setjum annað rúm í gesta-
herbergið.
— Þær geta ekki umborið hvor aðra, sagði Bill.
— Við getum náttúrlega hagað því öðruvísi, stakk
Alíson upp á, stríðin. — Mamma þín fær gestaher-
tergið, mamma og ég verðum í okkar svefnherbergi
• • • • og svo getur þú sofið í baðkerinu.
—- Þú getur látið mig sofa í baðkerinu eða upp á
þaki, mér stendur það á sama, en ég halla mér hvergi
utaf án þín. Alison hló. Það fór henni vel og Bill rök-
studdi tíuþú|Sund sinnum, að það væri ómögulegt að
lýsa því hve yndisleg hún væri. Vitanlega var hægt
a® romsa upp, hvað hún hefði sólgyllt hár, augun
v*ru eins og gleymérei og munnurinn sem angandi
fðsarblað, en það náði ekki að lýsa hennar ósegjanlega
yndisleika, hennar töfrafegurð, sem breyttist eins og
vorveður, frá því að vera ertin ástleitni til bljúgs
yndisþokka. Það var líka af því hann stóðet ekki alla
þessa eiginleika, að hann með tilhliðrunarsemi í huga
°g blíðasta brosi, sagðist með ánægju taka á móti
báðum tengdamömmunum.
— Það verður kannski alls ekki eins slæmt eins
°g við gerum okkur í hugarlund, sagði hann hug-
hreystandi.
— Nei, umlaði í Alison, — en við gelum átt á
hættu að það verði verra.
Móðir Alisons kom á undan. Þegar silfurgrái sport-
Vagninn flautaði, þekkti Alison flautið og hljóp fagn-
andi út, til að bjóða móður 9Ína velkomna.
—• Georginurnar þínar dafna, Alison, sagði frú
Adams með aðdáun, er þær gengu gegnum vel hirt-
an garðinn. Alison hló ánægjulega. Hún fór með
móður sína upp í gestaherbergið, hreint og fágað.
—■ Afbragð! sagði frú Adams og leit í kringum sig
—~ en — tvö rúm! Þau taka of mikið pláss, mætti ekki
Gytja annað upp á loft? Alison fór hjá sér og roðn-
aði. -— Jú — víst, en mamma! Við eigum von á móðir
Bills til að vera hér tvo-—þrjá daga.
—- Alison, segirðu satt! kveinaði frú Adams.
—• Kemur frú Bryant .... sú kvensa ....
'— Hún er tengdamóðir mín! sagði Alison.
Þegar frú Bryant kom, sagði hún ekki „kvensa,“
en hafði orð um, að hún hefði ekki haft hugmynd
um að frú Adams væri komin .... Hún sagði það
ekki beint, að þá hefði hún ekki komið, en það var
hægt að renna grun í það af tónfallinu.
Ge9tunum var frekar skapþungt um kvöldið, þó
aHt væri nokkurnveginn á yfirborðinu, og ekki batn-
NÝTT KVENNABLAÐ
aði það næsta dag. Það varð þó ekki opinber fjand-
skapur milli tengdamæðranna, en kalt undir niðri.
Og ekki var það skemmtilegt fyrir ungu hjónin að
vera vitni að smjaðurmæli og uppgerðarsvip þeirra.
Móðir Bills prédikaði skynsemi og hagfræði, hún fór
eldsnemma á fætur til að elda hafragraut og lét Bill
borða með sér, og Bill gleypti hann mótþróalaust,
þó hann mætti annars ekki heyra hafragraut nefnd-
an. Frú Bryant fullyrti að hann væri undirstaða góðr-
ar heilsu.
Frú Adams drakk öl á undan morgunverði ....
fékk sér til hressingar glas af „Cherry“ í staðinn fyrir
te seinnipart dags, „cocktail“ á undan miðdagsmatn-
um, og á kvöldin varð hún að fá veikt „\vhizky.“ Frú
Bryant sagði blíðlega, að hún drykki aldrei spiritus
bversdagslega .... á áherzlu orðanna mátti heyra, að
hún meinti, að hún væri elcki eims og sumir, forfallin
í drykkjuskap.
Þau fóru öll í kvikmyndahús um kvöldið. Það var
Bill, sem stakk upp á því. Hann hafði sem sé ekki
löngun til að hlusta á tengdamæðurnar skiptast á
háðglósum og móðgandi ummælum. Eftir að þau
komu úr kvikmyndahúsinu, lét móðir hans í ljósi, að
þannig strembnar myndir féllu sér ekki í geð, en
móðir Alisons lýsti yfir með duldri hæðni, að sér
hefði þótt myndin allgamaldags og fremur volgursleg.
BiII og Alison horfðu með skelfingu á það sem fram-
undan var.
Þar sem aðeins var eitt kvikmyndahús á staðnum,
var ekki hægt að eyða næsta kvöldi með nýrri kvik-
mynd. Er þau sátu öll fjögur eftir matinn í dagstof-
unni, fannst Alison hún vera að missa móðinn. Hún
óskaði eins og drukknandi maður eftir hálmstrái ....
eftir einhverju, sem gæti frelsað þau öll, úr þeissu
ósamræmi.
— Bill! sagði hún, og fann hugarléttir. — Skyldi
móðir þín nokkurn tíma hafa flett myndaalbúminu,
þar sem við settum allar gömlu fjölskyldu- og kunn-
ingja myndirnar?
— Guð sé oss næstur! sagði móðir hennar, þú ætlar
þó ekki að fara að draga upp úr djúpinu gamlar
myndir? Eins og maður lítur hræðilega út tíu árum
efitir að þær eru teknar. — Því mótmæli ég, sagði Bill,
Isem hafði með hrifningu gripið í hálmstráið.
— Sjáðu bara myndina af þér með Alison þriggja
ára í kjöltu þinni .... Þið eruð yndislegar. Frú
Adams blíðkaðist og brosti:
— Þá voru í tízku þessir barðastóru hattar. Hún
gleymdi sér, í minningunni um hve „flott“ hún hafði
verið og borið vel þessa geysistóru hatta.
— Já .... og mannstu þá, sagði frú Bryant, og