Nýtt kvennablað - 01.11.1952, Síða 3
NÝTT
KVENNABLAD
13. árgangur.
7. tbl. nóvember 1952.
Rakel Ólöf Pétursdóttir
Ljósmóðir og brautryðjandi í línrækt hér að nýju
9. nóo. /897. L2). /0. seot. 7952.
Árið 1918 brautskráðist Rakel af Ljóímæðraskóla
Reykjavíkur og sigldi sama ár til framhaldsnáms við
Ríkisspítalann í Kaupmannahöfn og lauk þar prófi
með 1. einkunn 1920 og var veitt um haustið ljósmóð-
urstarfið á Isafirði.
Eftir tvö ár giftrt hún Jóni Þorleifssvni. listmál-
ara, og sigldi með honum, haustið 1922, til dvalar í
Kaupmannahöfn og var þá veitt þar 1 jósmóðurstarf í
einu af úthverfum borgsrinnar, unz þau hjón fluttust
hingað til Revkíavíkur 1929.
Eftir að bingað kom starfaði hún meðal liósmæðra
og lét sér öll heirra mál miklu skinta. Hún var ein af
stofnendum Ljósmæðrafélags Reykiavíkur og var for-
maður hess fyrstu 9 árin. Hún samdi skipulagsskrá
fyrir Líknar og menningarsióð félagsins, er stofnaður
v’ar í beim tilgangi að fátækar en efnilegar liósmæður
gætu fengið framhaldsmennlun og lagði fram fé í bann
sjóð. Hún var hvatamaður að stofnun mæðraheimilis,
er brýnust var börf hess. og að stofa var keypt fyrir
þær í fvrirhuguðu Hallveigarstaðaheimili.
Árið 1932 reistu þau hión sér íbúðarhús við Kanla-
skjólsveg, er þau nefndu Blátún, talsvert land fylgdi
og tók Rakel að rækta ýmsar nytjajurtir, |)ví hún hafði
mikinn áhuga fyrir því, að fjölga tegundum þeirra
jarðnytja, er hér gætu þroskast og að gagni mættu
verða fyrir þióðina, og 1935 fór hún að gefa sig að
Hnrækt og hélt henni áfram lil æviloka.
Fornar sögur, og sum örnefni hér á landi virtust
henni benda til þess að fornmenn og konur hefðu
stundað línrækt hér á landnámsöld. Frá því má segja
NfTT KV'ENNABLÁÐ
að hún hafi tekið ástfóstri við þessa nytjajurt og sögu
hennar og lífsskilyrði. Nægir til að sanna það, að
benda á grein er hún skrifaði í Nýtt kvennablað, 4.
tbl. 3. árg. Hún tók sér líka ferð á hendur, bæði til
Svíþjóðar og Danmerkur, til þess að kynna sér ræktun
og vinnslu á líni, sem þar eru viðhafðar. Eftir það
vann hún heima í Blátúni, að ræktun línsins og vinnslu
til fullnustu, og sýndi á Landbúnaðarsýningunni, er
hér var haldin í Reykjavík sýnishorn af ræktun og
vinnslu línsins, frá fræi þess til fullgerðra líndúka.
Hún vakti, með þessu starfi sínu, áhuga ýmissa, þ.
á. m. Klemensar á Sámsstöðum og herra Sveins Björns-
sonar forseta á Bessastöðum, er báðir höfðu tekið upp
línrækt á jörðum sínum með góðum árangri, þótt enn-
þá vanli mikið á að hugsjón hennar sé komið á það
stig, sem fyrir henni vakti, sem var, að hér á landi risi
upp mikil og víðtæk línrækt og iðnaður, er gæfi þjóð-
inni nýja möguleika til að klæðast af eigin framleiðslu
í landinu sjálfu.
Frú Rakel var mikilhæf og dáðrík kona, einbeitt og
reglusöm, og sagði það er hún meinti við hvern sem
var, og trygg þeim, er hún gat blandað geði við um
áhugamál sín. Sönn kona og skilningsrík móðir. Þau
hjón áttu þrjú börn, Kolbrúnu myndhöggvara, Berg
og Jarl, öll hin mannvænlegustu.
Magnús Gislason.
1