Nýtt kvennablað - 01.12.1952, Blaðsíða 9
Kvöldskuggarnir slá dökkri liulu yfir vatnsflötinn og
svöl gola gárar liann, en aftanskin er ennþá á austur-
hrúnunum. Hér varð slutt viðdvöl, því stutt er til
næsta áningarstaðar, sem er Skeiðsfossrafstöðin. Þar
varð langur stanz.
í miðjum Fljótunum stóð fett ferðafólk við veginn
mcð svefnpoka og annan farangur, sem tilhevrir úti-
leguferðalagi, og óskaði eftir fari þar til það mætti
bílnum til Siglufjarðar. Þaðan var þetta unga fólk.
Ekkert sæti var laust, en samt var því tekið með góðri
gestrisni, einkanlega voru það stúlkurnar, sem nutu
hennar. Þær voru settar á hnéstóla fremstu herr-
anna, enda voru þ'ær rjóðar og glaðværar. Samfeða-
menn þeirra urðu að láta sér nægja að standa hálf-
bognir fram við dyr allan tímann, vegna þess að við
konurnar vorum í svo miklum minnihluta, enda á það
ekki við, að bjóða þeim samskonar sæti sem samferða-
konum Jreirra. Nú varð hálfu glaðværara en áður í
bílnum og var |)ó sífelldur söngur alla leiðinna, úr
hlaði og í. Tnnst í Fljótunum mættum við Siglufjarð-
arhílnum. Þar kvöddu þessar hláturmildu blómarósir
og liljóðnaði talsvert yfir þeim, sem sætin lánuðu, en
samt tóku þeir gleði sína fljótlega aftur.
í Hofsósi varð dálítill stanz, drukkið ágætt kaffi
og Iieilsað u]ip á kunníngja, allra snöggvast -J)eir, sem
áttu þá einhverja. Síðan keyrt inn með firðinum, í
dýrðlegu aftanskini.
Á melunum fyrir utan Sléttu-Björnsstaði var áð
í síðasta sinn. í lognkyrrðinni og kvöldhúminu stigu
þeir ferðafélagarnir dans, ölvaðir af ánægju þessa
ógleymanlega dags. Svo var lagt af stað og komið
NtTT KVENNABLAÐ
Brot úr mínníngarljóðí
um fiænda mínn
Man eg mildu, lireinu
mánabjörtu kvöldin.
Nor'öurljósalogar
léku um himintjöldin.
Féll aö lwítra fjalla
fótum hrauniö svarta,
sveitin veöursœla,
sögulandsins hjarla.
Þá var holt aö hlaupa
hreinan út í snœinn,
bjóöa vildarvininn
velkominn í bœinn.
Þá var yndi aö una
inni í þröngum ranni,,
návist gestsins góöa
gladdist ungur svanni,
Um haust í Þiugvallasveit,
Ingveldur Einarsdóttir.
lieim í myrkri kl. tæplega hálf eitt um nóttina.
Að endingu sendi ég þeim gestrisnu Ólafsfirðing-
um kæra kveðju og þakka samferðafólkinu fyrir
skemmtunina.
Guörún B. Árnadóttir
frá Lundi,
7