Nýtt kvennablað - 01.03.1953, Blaðsíða 8

VIÐTAL VIÐ
Krisiínu EinarsdóHur
Ein af okkar þekktu söngkonum, sem sungið hefur
ótalsinnum bæði á hljómleikum, í útvarp og inn á
plötur er ungfrú Kristín Einarsdóttir.
Minntumst við þess, að hún hafði sungið, bæði Iög
eftir konur (Guðm. Nilsen) og texta eftir konur, en
þótti hún nú hafa slegið slöku yið þá fögru iðiu, svo
við leituðum söngkonuna uppi til að setja ofan í við
hana og fá upplýsingar.
Hversvegna heyrum við nú, svona sjaldan texta eftir
konur við lög, sem sungin eru í útvarpinu? var svo
spurningin, sem við lögðum fyrir söngkonuna. En
hún svaraði:
— Fyrst og fremst er mjög lítið úrval af lögum við
ljóð eftir konur, því miður, þó eru þau til. Kvenna-
tímarnir í Utvarpinu, það er hinn rétti vettvangur, að
konur kynni list sína á öllum sviðum, ljóð sín og
lög meðfram öðru, lífgi upp á tímann með músík og
söng, sem valinn væri þá jöfnum höndum vegna
fallegra texta. Og gaman væri, bætti söngkon-
an við, að fá að heyra í kvennalímanum lög eftir
Jórunni Viðar, því hún er mjög frumleg, og lög eru
til eftir fleiri: Guðmundu Nílsen, Guðrúnu Böðvars-
dóttur, Ingunni Bjöunsdóttur, Guðlaugu Sæmunds-
dóttur o.fl. Þá eru danslög til eftir ísl. konur.
H*aða tónskáld veljið þér yður til að syngja eftir?
spurðum við þá.
— Af útlendum tónrkáldum hef ég mest sungið
eftir Grieg og Schubert, sömuleiðís held ég mjög
mikið upp á Tchaikovsky. Eftir Pál Jsólfsson hef ég
sungið talsvert, Sigfús Einarsson, Árna Thorsteins-
SLÆMAR ASTÆÐUR
1 greininni í síðasta blaði: „Hugleiðingar um upp-
eldismál“ er komizt þannig að orði: I borginni eru
skilyrðin til heimanáms víða svo örðug, að mikill
hluti barnanna lærir það eitt, sem hægt er að kenna
í skólanum. Þá verður hinn stutti tími stundaskrárinn-
ar oft bagalega stuttur. Bjallan hringir vægðailaust,
og hópurinn verður að rýma fyrir þeim næsta, því
að enn búum við ekki svo vel, Reykjavíkingar, að
við eigum skólahús nema fyrir helming hinna skóla-
skyldu barna.“
Eru ástæðurnar svona bágbornar? Ætli blessuð
börnin .fái ekki oftast einhvern „krók eða kyma“ til
að læra í heima, ef löngun er fyrir hendi. Mér brá
að heyra kennara vilja vinna að þeirri niðurlægingu,
að ætlast ekki til neins heimanáms af börnunurn, því
að aðalnám barna og unglinga fer raunverulega fram
í heimahúsum með lestri námsbóka. Vitaskuld ekki
meðan þau eru að byrja að draga til stafs og þekkja
stafina, én fljólt fara þau að læra litlu margföldun-
artöfluna og þá mun heimanámið næstum nauðsyn-
legt.
Þegar kvartað er yfir, að börn læri Iítið í skólan-
um er það að því að kennaranum hefur ekki tekizt
að vekja löngun þeirra til að lesa það, sem þau áttu
að „hafa heima.“
Þó kennarinn mætti hafa skólastofurnar 5 líma á
dag með sama 30 barna hóp tækist honum ekki að
láta hvert einstakt barn læra nóg til þess að ná góðu
vorprófi, ef hann hefur ekki glætt löngun barnsins
til heimanámsins.
Kennarinn segir, að skólinn sé settur mæðrunum
til hjálpar, en ekki til þess að taka af þeim ráð og
son, Emil Thoroddsen, Sigvalda Kaldalóns, Karl Run-
ólfsson, Þórarinn Guðmundsson o.fl.
Einhver þessarra tónskálda liefur efalaust samið
gott lag við ljóð eftir konu, annar en Emil við þjóð-
hátíðarljóð Huldu? möldum við í móinn. En söng-
konan svarar:
— Já, það er ekki alveg útilokað, en þau eru þá
viðaminni heldur en mörg önnur lög þeirra og koma
því ekki til greina, það er valið eftir laginu.
Þökkuðum við fyrir samtalið og hjð ljúfa viðmót
söngkonunnar og hlökkum til að hlusta á söng henn-
ar næst er hún lætur til sín heyra, hver sem textinn
verður?
6
NÝTT KVENNABLAÐ