Nýtt kvennablað - 01.10.1953, Blaðsíða 14

Vor á Akureyri
Hugsað til Akureyrar, þegar Hulda Laxdal og Blönd-
alssystur, Ragnheiður og Lára voru ungar.
Akureyrar villla vor.
Vakti MaUhías og orti.
Hver einn stauli hvatti spor.
Konur fríSar ekki skorti.
— Aldagráti umsteypt var
upp i hlátur glaSvœrSar.
llér var eins og ölduhœS,
ungfrúrnar um strœlin svifi.
Æskan þeirri eldri skwS.
— Akureyri fafnan lifi,
rneSan voriS villt á jörS
veSur yfir EyjafjörS.
GuSrún Stefánsdóllir.
Heimkoma 37 Vestur-íslendinga
Margt gesta hefur heimsótt Island í sumar, en
minnilegust og hjartfólgnust verður heimsókn Vestur-
íslendinganna. Allir töluðu þeir íslenzku og háru
ættarsvip föður og móður. Við, sem nutum þess að
kynnast hópnum, eigum skýra mynd margra þeirra
í huga, eins og fulltrúa héraðanna, sem þeir voru frá,
Skaftafellssýslu, Múlasýslu, Þingeyjarsýslu, Eyjafjarð-
arsýslu, Skagafjarðarsýslu, o.s.frv.
Ein konan fór 10 ára gömul vestur og kom nú eftir
56 ár. Hún mundi alltaf eftir túninu og umhverfinu
heima, kærastur var henni þó í minningunni hóll einn
skammt frá bænum. Oft hafði hún hugsað um hólinn
sinn. Er hún lýsti ferðalaginu, góðu móttökunum,
hvarvetna, veðurblíðunni og náttúrufegurðinni í þakk-
arræðu í kveðjuhófi í Reykjavík, endaði hún „og á
föstudaginn komst ég upp á hólinn“. Það reis fagnað-
aralda í salnum. Svo fylgdu árnaðaróskir.
Önnur fór þriggja ára og kom heim eftir 70 ár.
Hún komst þannig að orði: „Fólkið heima sagði, að
ég væri dugleg. Ég má til að vera dugleg, af því ég
er af Hnjúksætlinni."
Ein ferðakonan var vinkona Rannveigar Ólafsdótt-
ur Briem, sem við erum að lesa bréfin frá í „Sendi-
bréf frá íslenzkum konum“. Hún sagðist skemmta sér
hverja mínútu. Þannig nutu Vestur-íslenzku konurnar
heimkomunnar, að sumu leyti hver á sinn hátt. Þær
höfðu flestar lokið miklu dagsverki. Við þökkum
þeim og öllum Vestur-íslendingunum komuna.
Fallegir sparikjólar
Sá skozki er fallegastur úr tafti. Vasarnir bryddaðir
með hvítum silki- eða herkúlesarböndum og þau einn-
ig sett yfir pifuna. Kraginn, listinn að framan og upp-
slögin úr hvítu efni og blúnda á listanum. Puntu-
hnappar og slaufa í stíl við litina í kjólnum. Ekkert
belti. Hnepptur aftaná.
Einliti kjóllinn: Pilsið með lokuföllum allt í kring.
Stímur stungnar niður milli hnappanna að framan.
Hnepptur aftan á. Kraginn hvítur, eða í sama lit og
puntuhnapparnir.
Til Kristjáns frá Djúpalœk
með þökk fyrir Sjómannavalsinn.
AS kveSa þér rnansöng ei rnegna,
því mín er nú útbrunnin glóS.
En krýni þig kvennanna vegna
fyrst kvaSst þú svo dásamlegl IjóS.
Þær votta þér virSingu sína —
og verma meS hrifningar Ijósum.
En ég vil þig kórónu krýna
úr knippum af fegurstu rósum.
Því lengi mun IjóSiS þaS skarta
og leiftrandi ylgeisla senda
í sakrvandi sjóníannsins hjarta,
meS söngtöfrum fegurstu kennda.
Lilja Rjörnsdóttir.
NÝTT KVENNABLAÐ
12