Nýtt kvennablað - 01.11.1953, Blaðsíða 10

Frú Kristín
Ciuðmuiiflsdóttir Olais§on
mntÍEams&g|
Fædd 27. desember 1885. — Látin 9. apríl 1953.
Kriítin var fædd á Einfætlingsgili í Óspakseyrarhreppi. For-
eldrar hennar voru María Jónsdóttir frá Akri í Hvammssveit
og Guðmundur Einarsson frá Snartartungu í Bitru, Stranda-
sýslu. — Iíeimili þeirra hjóna var alþekkt að myndarskap og
rausn.
Krisín ólst upp hjá foreldrum sínum ásamt mörgum svstk-
inum. Öll voru systkinin einkar vel gefin og hafa reynzt gott
og dugandi fólk. Orð var á því gert, að þau börn væru vel
vanin og prúð á heimilinu. María móðir Kristínar var gáfukona
og stjórnsöm í bezta lagi. Hún var vinsæl í héraði og dáð og
virt af heimilisfólki sínu. Guðmundur var ágætur húsfaðir, dug-
legur til aðdrátta og mikill höfðingi heim að sækja. Þau hjón
voru vel efnum búin. Þcgar börnin stálpuðust, nutu þau góðrar
kennslu heima, bæði til munns og handa, hjá heimiliskennara.
Kristín var ein tólf systkina. Árið 1906—7 var Kristín við
nám í Blönduósskóla. Lauk hún þá námi í fyrsta og öðrum
bekk. Var hún áhugasöm og dugleg við námið. Þegar heim kom,
stundaði hún sauma, ýmist heima eða heiman og kenndi börn-
um á nokkurum heimilum. Hún var alls staðar eftirsótt, og
börnum kom hún vel að sér.
Ifenni var útþrá í blóð borin og löngun til að læra meira.
Hún fór því aftur að heiman og þá til Reykjavíkur. Lærði hún
þá fatasaum og vann í saumastofum. Hún vann og hússtörf á
góðum heimilum hér í borginni og hikaði ekki, þótt vistir væru
erfiðar. Alls staðar náði hún hylli og vináttu fjölskyldnanna.
Árið 1916 varð Kristín þerna á Gullfossi, sem sigldi milli
landa á stríðsárunum (1914—18). Þar líkaði svo vel starf henn-
ar, að þegar hún hvarf frá því — og systir hennar sótti um
stöðuna, kvað skipstjórinn það næg meðmæli með stúlkunni,
að hún væri systir Kristínar, svo dugleg og kjarkmikil hafði
hún reynzt.
Eftir þetta fór Kristín til Ameríku. Giftist hún í Kanada
Bjarna Ólafssyni, manni íslenzkum að ætt. Þau eignuðust einn
son, sem heitir Marinó Guðmundur. Er hann nú kvæntur maður
vestra.
Eftir átján ára dvöl í Ameríku lá leið Kristínar aftur hing-
að heim til Islands. En — „Skjótt hafði sól brugðið sumri.“ —
Kristín kom veik heim. —
„Nöpur næðingskylja
nísti, en enginn veit
enn, úr hvaða áttum
örlagaveðrið dundi.“
Hefur hún ýmist dvalizt hjá systkinum sínum, sem allt vildu
fyrir hana gera, eða í sjúkrahúsum og sifellt verið undir lækn-
ishöndum, án þess að fá bót, nema að litlu leyti. — Þegar af
henni bráði, vann hún mikið og vel, svo að af bar. Framkoma
hennar var fögur og prúð, er hún naut sín. Kristín var frið og
svipurinn hýr og hreinn. Hún var fremur há og samsvaraði sér
vel. Vöxturinn var fagur og framkoman öll stillileg, en djörf.
Það viitist allt prýða hana.
Krossgöngu hennar er nú lokið og Kristín komin þangað, sem
bölið er bætt og sárin grædd.
Hugljúfa, hjartkæra æskuvina mín. Nú kveð ég þig um
stundarsakir og þakka þér alla tryggð og öll gæði. Þér hafa nú
8
Frujnvarp til laga hefur komið fram í Neðri deild Alþingis
um sömu laun kvenna og karla. Flm.: Hannibal Valdimars^on,
Gylfi Þ. Gíslason, Emil Jónsson, Eggert Þorsteinsson.
1. gr. Við öll störf, embætti og sýslanir hjá íslenzka ríkinu
og sveitarfélögum skulu konum greidd sömu laun og körlum.
2. gr. Við færslu milli launaflokka skulu sömu reglur gilda
fyrir konur sem karla.
3. gr. Skrifstofustörf öll og afgreiðslustörf í verzlunum skulu
greidd sama kaupi, hvort sem þau eru unnin af konum eða
körlum.
4. gr. ÖIl störf í hraðfrystihúsum og við iðju og iðnað skulu
ennfremur greid sama kaupi, hvort sem unnin eru af konum
eða körlum.
tJr greinargcrS er fylgir:
....Tíðkast það mjög, að konur njóta ekki í raun
og veru sama réttar og karlar til hinna betur launuðu
starfa og flytjast ekki milli launaflokka á sama hátt
og karlar, þó að svo eigi að heita í orði kveðnu. Því
til sönnunar nægir að benda á þessar staðreyndir:
Af föstum starfsmönnum Reykjavíkurbæjar voru
árið 1950 140 konur, þar með taldar kennslukonur
og hjúkrunarkonur. Af þeim voru 2 konur'alls í 9
hæstu Iaunaflokkunum. En 118 karlmenn af 468 voru
þá í 9 hæstu flokkunum. í 6 lægstu launaflokkunum
eru hins vegar 111 karlmenn, eða 28.7% allra fast-
ráðinna karla, og 62 konur, eða 44.4% allra fastráð-
inna kvenna.
Hjá fyrirtækjum Reykjavíkurbæjar: rafmagnsveitu,
gasveitu, vatns- og hitaveitu og Reykjavíkurhöfn, voru
sama ár 25 konur taldar fastir starfsmenn, af þeim
var aðeins ein kona með hærri laun en 10. flokks.
Af föstum starfsmönnum ríkisins eru 246 konur, og
af þeim er engin í fjórum hæstu launaflokkunum. Tvær
eru í 5. launaflokki, aðrar tvær í 6. flokki og 5 í
sjöunda flokki, — í 7 hæstu launaflokkunum eru þann-
ig samtals einar 9 konur.
Ur öðrum starfsgreinum er sömu sögu að segja.
Samkvæmt samningum „Iðju“, félags verksmiðjufólks,
er hæsta mánaðarkaup kvenna kr. 1200.00, en hæsta
borizt orð frelsarans: „Kom, hvíld ég veiti þér.“ Og þú getur
tekið undir með trúarskáldinu:
„Gegnum Jesú helgast hjarta
í himininn upp ég líta má.
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna að sjá,
hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.“
Uppeldissystir þín,
María Jónsdóttir.
NÝTT KVENNABLAÐ