Nýtt kvennablað - 01.12.1953, Blaðsíða 4

Guðrún JóhannNdóttir ,Hkáldkona, við skrifborð sitt.
Til tslenzku konunnar
Konur þær, sem komu hingað fyrst,
kunnu ei við að lúta stran#ri vist.
Með fullhu^unum lögðu á vesturvetf,
vissulega mörff ein glæsileg.
Frelsisþráin lýsti þeim á leið
til landsins fy.rirheitna, er þeirra beið.
Off landnemarnir reistu bú og byff^ð,
sem blóm^aðist við starfsins miklu dytftfð.
Kona mannsins kveikti í hlóðum eld
oj£ klæði óf í hlýjan vetrarfeld.
Með orku viljans einhuga off djörf ;
af alúð rækti hún lífsins skyídustörf,
Sú kona vaxtar mest hinn mikla auð,
sem miili handa hnoðar daglegt brauð,
sem kennir niðjum hreint sitt móðurmál
og mannræktina leggur þeim í sál,
sem gefur öðrum, gleymir sjálfri gér,
því guðstrúin í verkum liennar er.
Kona, móðir, ísland þakkar þér
þúsundfaldað allt sem liðið er,
fyrir alla djörfung þína og dyggð
og drengskap þinn við landsins fjallab.vggð,
þolinmæði þína alla og lið,
er þorpin voru að byggjast sjóinn við.
Konur, mæður, kveikið blysum á
og kallið fram það bezta er verða má;
það var og er og verður ætíð þörf
að vinna af alúð lífsins skyldustörf.
í von og trú á vegum kærleikans
verið heilladísir ísalands.
Guðrún JóJiannsdóttir jrá Grautarholti.
2
Ptolemys og sigraði. Ptolemy hinn ungi drukknaði á
flótta eftir ósigurinn, og Kleópatra varð einvöld í
Egyptalandi. En Cæsar og Kleópatra gáfu sér tíma
til veizluhalda og nutu ástar sinnar, meðan horgara-
styrjöldin geisaði. Hinir fögru hlátrar Kleópötru berg-
máluðu í höllinni dag og nótt. Cæsar var hamingju-
samur, og sonur hans og Kleópötru fæddist í gleði og
ástarsælu. Þau gáfu honum nafnið Cæsarion Ptolemy.
Cæsar sigldi frá Alexandríu fáeinum klukkustundum,
eftir að sveinninn hafði verið lagður í faðm hans. Frí-
dagar sigurvegarans voru á enda, ný konungsríki
jíurfti að vinna handa erfingja Egyptalands og Rómar.
Kleópatra beið í eitt ár, meðan Cæsar fór sigursæl-
ar herferðir til Asíu og Norður-Afríku, síðan sendi
hann henni boð, eg hún sigldi til Rómar ásamt syni
sínum Cæsaríon, og yngri hróður sínum, hinum ó-
gæfusama Ptolemy Dionysíus (Ptolemy V.), sem var
meðstjórnandi hennar að nafninu til. Þau fóru sem
heið’ursgestir til Jsess að vera með Cæsari við hátíða*
liöld þjóðarinnar, þegar honum yrði fagnað eftir
lieimkomuna, en samkvæmt rómverskri siðvenju var
Arsinoe, hin uppreistargjarna systir Kleópötru, leidd
fram fyrir rómverska múginn í hlekkjum. Rómverjar
horfðu undrandi á föruneyti jressarar glæsilegu drottn-
ingar, sem átti engan sinn jafnoka að fegurð og auð-
sæld. Þeir óttuðust áhrif hennar á Cæsar. Þessir
ströngu lýðveldissinnar voru þegar farnir að líta á
hann með tortryggni vegna taumlausrar metnaðar-
girni hans. .
Kleópatra settist að á sveitasetri Cæsars á bökkum
Tíber sem hjákona hans, en tók engan Jjátt í stjórn-
málalífinu. Hún bjó í Róm í nokkur ár, og á þeim
tíma var Cæsar heiðraður æ oftar. En þó hann ætli
marga vini, átti hann líka marga fjandmenn, og dag
nokkurn, árið 44 f, Kr., barst sú harmafregn heim á
sveitasetrið við Tíber, að hann hefði verið myrtur.
Kleópatra vissi, að. hún var óvinsæl í Róm og sneri
því hið bráðasta heirn aftur til ættlands síns.
í þrjú ár lét Kleópatra borgarastyrjaldirnar í Róm
afskiptalausar. En dag nokkurn fékk hún boð um, að
hitta Mark Antony, þríveldisstjóra Rómar, við Tarsus
og gera grein fyrir ]>ví, hvers vegna hún hefði ekki
sent liðveizlu, }>ar sem hún var bandamaður Róm-
verja. Kleópatra hafði látið liíða að senda liðveizlu
til þess að sjá, hvaða Rómverji væri liklegastur til
þess að berjast fyrir málstað hennar. Augnablikið,
sem hún hafði lengi beðið eftir var komið. Með bros
á vör og nýja von fór egypzka drottningin, Kleópatra,
cr. var.sem gy^ðjan Afrodita holdi kla'dd, að undirbúa
si.g að, hlýða. WblJi-.yoldugíaeta Rómv.erjanSi . ..
lýÝTT .KVENNABLA+)