Nýtt kvennablað - 01.01.1954, Qupperneq 4

Húsfreyjan situr andspœnis mér og ég virði fyrir
niér andlit þessarar elskulegu konu, er svo víða hefur
farið og margt reynt.
.... Fögur önd ásýnd gamals
mun eftir sér skapa,
og ungdóms sléttleik æðri
á það skrúðrósir grafa,
segir Bjarni Thorarensen. Sú fagra lýsing á vel við þá
konu, er hér situr, fvrrverandi forsetafrú Islands.
Georgíu Björnsson.
Fyrstu kynni mín af þeirri konu eru mér fyrir
marga hluti minnisstæð. Þau urðu á Þingvöllum 17.
júní 1944. Þá var eiginmaður liennar kjörinn fvrsti
forseti íslenzka lýðveldisins og margar konur myndu
í hennar spormn hafa þann dag um fátt annað getað
liugsað en upphefð sína og vanda. En er gengið var
frá Lögbergi til sumarhúss ríkisstjómarinnar, þar sem
fyrsti ríkisráðsfundur lýðveldisins skvldi fram fara,
sá frú Biörnsson ungari slarfsmann úr Stjórnarráðinu,
er stóð við götu hennar, votur og kaldur, sem fleiri
þann dag. Hún vissi, að hann var heilsuveill og henti
honum að koma með sér inn og áður en hún gekk til
móts við virðingarmenn að taka við árnaðaróskum,
kom hún fram í eldhús með stól í hendi, setti hinn
unga mann fyrir framan eldavélina, klappaði á öxl
hans og bað starfsmenn, er þarna voru, að siá um að
hann fengi heitan drykk og ornaði sér. Ótal atvik
þessu lík hef ég síðar séð á heimili frú Björnsson, en
staðurinn og stundin brenndu þessa fvrstu mynd af
henni í huga minn.
Hver og einn er ber gæfu til að kynnast góðu fólki,
ber dag hvern með sér einhver áhrif þeirra kvnna, þó
að hann geri ef til vill hvorki sjálfum sér né öðrum
grein fyrir uppruna þeirra. Naumast trúi ég því, að
nokkur húsmóðir hafi verið gestur frú Biörnsson án
bess að vona, að þau kynni mörkuðu nokkur spor.
Oskað, að einmitt svona gæti hún tekið á móti gestum,
geislað svona af alúð, en verið jafnframt svo fyrir-
mannleg. '
Hópur skólabarna úr fiarlægum Iandshluta kom eitt
sinn að sjá forsetasetrið, meðan hún var þar húsmóð-
ir. Hún varð vör ferða beirra. bauð bpim inn. svndi
Iieim aBar vistarverur og veitti heim aóðaerðir. Börn-
in voru feimin og fámál. en þeaar bau fóru. aekk einn
drenaurinn til frú Biörnsson, tók í hönd hennar og
sagði: Vertu blessuð og sæl, Géorgía mín, og þakka
þér kærlega fvrir mia. Félagar hans veittu honum
þungar ákúrur fyrir framhleypnina, en frú Björnsson
fann áreiðanlega, að barna var verið að votta henni
dýpstu aðdáun, þótt .,hirðsiðum“ vaeri ef til vill ekki
fylgt-
Tóku
cmbættísiprét'
á §ída§tltðnu
vori.
Nú skipta kvenstúdentar hundruðurn í landi voru,
og er gleðiefni. Menntun er prýði og kemur alltaf að
gagni einhverntíma á ævinni. En að loknu stúdents-
prófi láta þær ekki allar staðar numið á menntabraut-
inni heldur lesa við háskóla til embættisprófs. Nýtt
kvennablað fór bónarveg til þeirra atkvæðakvenna,
sem Iuku háskólaprófi síðastliðið vor, að fá.að birta
myndir af þeim.
Tannlæknarnir, frú Elín og frú Ólöf eru Reykvík-
ingar og náðum við tali af þeim:
Elín er dóttir Þorgerðar Sigurgeirsdóttur og Guð-
manns Hróbjartssonar. Stúdentspróf tók hún 1947 og
var strax ákveðin í að verða tannlæknir. Tannlækna- >
deildin við Háskóla Islands var þá nýtekin til starfa
á þeim grundvelli, sem hún starfar nú, svo eldri nem-
endur biðu eftir að komast að, en hún sigldi þá til Dan-
FuIItrúar erlendra ríkja, er gengið hafa fyrir
marga þjóðhöfðingja, hafa getið þess í piín eyru, að
ánægjulegri viðtökur hafi þeir hvergi fengið en á
Bessastöðum. Viðmótshlýja húsfreyjunnar náði jafnt
til allra.
Gestrisni, gjafmildi og hlýtt hjartaþel hafa ætíð ver-
ið taldir meðal þeirra mannkosta, er fegurst jirýði
væru hverri konu og iðkuri þeirra dyggða mun líka
þroska menn svo, að þeir brotni síður fyrir andstreymi
og sorgum, sem lílið leggur í flestra götu. Allra þess-
ara eiginleika hef ég og mitl heimili notið í ríkum
mæli hjá frú Björnsson. Fyrir það og margt annað
vildi ég mega færa henni þakkir, um leið og ég árna
henni allra heilla á sjötugsafmælinu, hinn 18. janúar.
Megi hún enn njóta margra vndisstunda með fjöl-
skyldu sinni og vinum.
.2
SigríSur S. Tliorlacius.
NÝTT KVENNÁBLAÐ