Nýtt kvennablað - 01.01.1954, Blaðsíða 15

Nýtt kvennablað - 01.01.1954, Blaðsíða 15
Ilollalcg^iiig'ar Ég lagði eyrun við, þegar „piparmey" 64 ára og gifl kona töluðu saman. Sú ógifta sagðist ekki liafa gift sig, af því hún fékk ekki þann, sem hún vildi „sína hjartans ást,“ og nú sagðist hún sitja einmana heima hjá sér og sjá eftir, að hún tók ekki þeim „næst bezta.“ Segist nú segja ungu stúlkunum: „Giftið ykkur, slúlk- ur!“ En sú gifta sagðist hafa reynsluna, og sagðist gefa ungu stúlkunum gagnstæð ráð. Ég álíl að við aHtum að veita athygli, livað hin ein- mana, gamla kona segir. Ógifta konan hlýtur að eiga margar þungbærar og erfiðar stundir, því það er nú einu sinni svona, að það er á móti eðli heilbrigðrar konu að eiga ekki heimili og lifandi manneskjur, sem hún á sjálf, til að fórna sér fvrir. Auðvitað getur hjóna- band misheppnast. En liaHtan á því er áreiðanlega meiri hjá þeim, sem gifta sig í blindni ofurástar, en hinum, sem gera það með opnum augum, þó að brjóst- ið sé ekki sjóðheitt. lJví áreiðanlega er það alltaf eitt- hvað, sem bindur tvær verur saman, ef þau stíga hið stóra S])or. Vitaskuld gera þau það ekki nema njóta fyllstu sam- úðar hvors annars. Vonandi eignast konan barn. Fær að lifa lífinu, í meðlæti og mótlæti, gleði og vonbrigðum. Ef hún er heilbrigð og góð í sér: má það vera mkið ómenni, sem hún hefur lent á, ef bæði hún og hann bera ekki eitt- hvað úr býtum, og án efa meira en hin ógifta; jafn- ingi hennar, sem alltaf lifir í gráum hversdagsleika, eftir að sígur á seinni hlutann. Ég er ógift, er komin yfir þrítugt, en ungleg og kát. Það öfunda mig margir. Ég hef þægilegt, vel borgað starf og á ættingja og vini. En að hvaða gagni kemur mér það? Það eru ekki mín eigin litlu börn, sem ég kenni kvöldbænirnar, ekki þau, sem gleðjast vfir ævin- týrunum og „gömlu húsgöngunum,“ eða yfir því að fá nýja sokka og vettlinga. Hvað ég skil vel, þegar Sigrid Undset lætur stúlkuna segja: „Ég skammast mín ekki fyrir að óska, að ég ætti barn og heimili, sem þarfnaðist mín til að geta verið til, heim, sem hætti að vera öðrum það, sem hann væri, ef ég hyrfi af sjónarsviðinu." Vinir mínir segja við mig: „Að þú skulir ekki vera gift Nína!“ Ég finn, að ég gæli skapað gott heimili — ég er sár við sjálfa mig að hafa ekki hugsað skvnsam- lega um þetta fyrri. Nú umgengst ég bara frændfólk. Hjón með börn, og afa og ömmur. Þó hefur þessi at- hugasemd: „Að þú skulir ekki vera gift Nína,“ jafn- vel giftu mannanna, hlýjað mér um hjartarætur. Nína. APPELSÍNUSÚPA 1 1. vatn. 3 dl. appelsínusafi. y2—% matsk. kartöflumjöl. Vatn, sykur. Þegar vatnið sýður, er það jafnað með kartöfln- mjölsjafningi. Ofurlítið flus látið út í, en gætið þess, að ekki sé neitt hvítt í flusinu, því að það.orsakar remmubragð. Rétt áður en borða á, er appelsínusaf- inn látinn í. Það bætir súpuna mikið, að láta appel- sínusneið með ofurlitlum rjóma ofan á í hvern disk. SÍTRÓNUSÚPA U/4 1. vatn. 2 sítrónur. 35 gr. smjörlíki. 35 gr. hveiti. 2 eggjarauður eða 1 egg. 75 gr. sykur. Tvíbökur. Sítrónurnar eru þvegnar, og önnur er flvsjuð. Það flus er soðið með vatninu í 5 mínútur. Hin sítrónan er spressuð. Stírónuvatnið er síað. Smjörlíkið brætt í potti, hveiti hrært í og þynnt út með sítrónusoðinu. Hrært í, þar til sýður. Þá er sítrónusafinn settur út í, en ekki má sjóða eftir það. Eggjarauðurnar eru hrærðar með sykrinum í súpuskálinni, þar til þær eru Ijósar. Þar í er súp- an hrærð. Má ekki sjóða. því að þá ystir súpan. Borðuð með tvíbökum.

x

Nýtt kvennablað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýtt kvennablað
https://timarit.is/publication/767

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.