Nýtt kvennablað - 01.05.1954, Page 12
MÁLFRÍÐUR MARÍA ARGRÍMSDÓTTIR
Ekkert, sem mætir manni á æviveginum, er dýrmæt-
ara en að kynnast göfugu og góðu fólki, og bera gæfu
til að njóta trausts þess og vináttu. Tel ég til þess konu
þá, sem ég minnist hér með fáeinum orðum.
Frú Málfríður María var nábýliskona mín um
margra ára'bil, bjó á næsta bæ við mig. Aldursmunur
var mikill á okkur, hún var fædd 1862 en ég 1888, en
samt tókst með okkur traust vinátta. Þessi stillta og
prúða kona vakti hjá mér virðingu og hjartahlýju,
sem dró mig ósjálfrátt að henni. Hún talaði aldrei illa
um nokkurn mann og var fáskiptin um annarra hagi.
En hún skildi sínar skyldur, og varði lífi sínu fyrir
ástvini sína og heimilið. Ég hef aldrei kynnst móður,
sem með betri skilningi umgekkst börnin sín en hún
gerði, og hafði sérstakt lag á að leiðbeina þeim án
refsinga, (en refsingar voru ekki fátíðar í þá daga).
Oft hugsaði ég til hennar, þegar ég þurfti að leysa eitt-
hvert vandamál minna barna. Hún var prýðilega verki
farin, saumaði og prjónaði útprjón, og vann allt, sem
hún gjörði, með sérstakri vandvirkni.
Málfríður sál, var fædd 15. ágúst 1862 og dó 19.
marz 1954. Hún var fædd á Stað í Súgandafirði, faðir
hennar var Arngrímur Bjarnason, prestur, og móðir
Málfríður Ólafsdóttir.
Málfríður sál giftist 1895 Ólafi Björnssyni, mesta
dugnaðarmanni, bjuggu þau lengi í Norðurbotni í
Tálknafirði. Mann sinn missti hún 6. júlí 1937, voru
þau þá búsett í Sperðlahlíð í Arnarfirði Þau hjónin
eignuðust þrjár dætur: Málfríður, sem gift er Magn-
úsi Kristjánssyni, bónda í Botni við Geirþjófsfjörð.
Anna Elísabet, hjúkrunarkona, gift Gísla, J. Johnsen,
og Ingibjörg, gift Jóni Þórðarsyni, skipstjóra á Pat-
reksfirði, missti hún mann sinn síðastliðinn vetur.
Allar dætur hennar voru henni ástríkar og gjörðu
henni ævikvöldið eins léttbært og ánægjulegt og frek-
ast var ákosið, enda fann hún það og var guði þakk-
lát, því sínu trúaröryggi hélt hún til dauðadags.
Málfríður sál. átti 3 bræður: Kristján, bónda á Sel-
látrum í Tálknafirði, Bjarna bónda í Trostansfirði
við Suðurfjörð, og Jón Albert, sem var yngstur syst-
kinanna og var sérstakt ástríki með þeim systkinum.
Hann var lengst af með Kristjáni bróður sínum, dó
ókvæntur. Allir voru bræður hennar farnir á undan
henni. Þeir voru tilteknir krafla- og dugnaðarmenn.
Málfríður sál. var gæfumanneskja, í þess orðs fyllstu
merkingu. Hún átti góðan eiginmann, glaðlyndan og
ástríkan. Það var eins og léttur blær fylgdi Ólafi heitn-
um, hvar sem hann fór. Málfríður sál. dvaldi, eftir
lát manns síns, hjá dætrum sínum, lengstum hjá elztu
dótturinni, Málfríði og dó hjá henni í Botni. Hún var
andlega heilbrigð til síðustu stundar og gat lesið sér
til dægrastyttingar.
Nú hefur þessi kona lokið dagsverki sínu, vildi ég
óska að mér, og fleirum, auðnaðist að skila því eins
vel og henni hefur áreiðanlega auðnast að gjöra það.
Ég veit þó æfiferill hennar virðist hafa verið fábreytt-
ur, að blessunarríkt starf hennar sem móSur muni bera
ávöxt í marga liði afkomenda hennar. Ég kveð hana
með kærri þökk og bið guð að blessa minningu hennar.
Viktoría Bjarnadóttir.
NÝTT HLUTVERK
heitir íslenzk kvikmynd, sem sýnd hefur verið undan-
farið í Stjörnubíói. Óskar Gíslason annaðist mynda-
tökuna en myndin er gerð eftir samnefndri sögu Vil-
hjálms S. Vilhjálmssonar. „Þetta er eins og annar ís-
lenzkur iðnaður,“ sagði kona við hliðina á mér. Mynd-
in er illa gerð. Það er mjög leiðinlegt að svo skyldi
takast til. Efni myndarinnar er fallegt. Allar persónur
leiksins eru göfugar og góðar — og minnist ég ekki
að hafa áður séð leikrit eða kvikmynd, þar sem ekki
örlaði á misbrestum í fari nokkurs manns.
!
FALLEGUR ER ÍSLENZKI SKAUTBÚNINGURINN
1 Dagens Nyheter, sænsku dagblaði, standa þessar
setningar í grein um hina opinberu heimsókn íslenzku
f orsetahj ónanna:
íslenzka forsetafrúin, Dóra Þórhallsdóttir kom fram
á hallarsvalirnar klædd íslenzkum þjóðbúningi. Það
lá við, að hún skyggði á, eða tæki ljómann af forset-
anum, manni sínum og kónginum og drottningunni.
Gaman er fyrir íslenzkar konur að eiga svo glæsilega
forsetafrú og svo fagran þjóðbúning.
TIL HULDUKARLS
ÞaS villig'dtur varla tel
valiS skáld afi finna,
mcS því kœrleiks-eldinn el
œskudrauma minna.
Ef minn hiti innan frá ,
eitthvaS burtu ryki, l
til huldukarlsins húsa þá
í háljrökkrinu stryki.
Grannltonu.
NÝTT KVENNABLAÐ
10