Nýtt kvennablað - 01.10.1954, Blaðsíða 3
NYTT
KVENNABLAD
15. árganguT.
6. tbl. okt. 1954.
Margrét Jónsdóttir:
HBÍ. þesBarar ferBasBpn tók þfttt í hópferð, 17 daga
ferðalagi, er farin var til meginlandsins á vegum
Ferðaskrifstofunnar. Flogið var til Parísar 1. júni.
ViS ókum af staS morguninn 5. júní burt frá hinni
glaSværu Parísarborg. EkiS er framhjá Rastillutorgi á
leiS út úr borginni. StaSiS er viS dálitla stund í smá-
bæ einum, sem heitir Fontainebleau. Þar er stór höll,
kennd viS Napoleon mikla, en aS vísu eldri og ekki
reist af honum. Þarna eru skógar miklir, sem Frakka-
konungar notuSu til þess að veiða í fyrr á öldum. Er
nú ekið áfram í gegnum skógargöng.
Veður er hið fegursta og nokkuð heitt. Alstaðar er
fagur gróður og dálitlar mishæðir, er setja svip á
Iandið. en mestmegnis slcttlendi. Víða sjásl kirkjur og
vafalaust klaustur einnig. Klukkan 1 er etinn ágætur
miðdegisverður í borg eða bæ, er nefndist: La Charité.
Þ.e. Kærleikur. Veitingahúsið hét: La bon Labourer
(Góði verkamaðurinn). Þetta er gamall bær og þar er
kirkja frá því á 12. öld. Bær þessi stendur á bökkum
Leiru. Er nú ekið áfram þindarlaust. Munum við hafa
fariS álíka langan veg þenna daa og frá Reykjavík
til Akureyrar. En vegirnir eru góðir. ViS ókum í gegn-
um bæ einn, sem var til allar götur frá þvi á dögum
Cæsars. Var þar hergagnabúr Rómverja á beim tím-
um. Áin Leira sézt ávsllt og stundum er ekið vfir bana
á brúm. Dáh'tla stund hvíldum við okkur í skógi ein-
um miklum. Síðan er haldið áfram. Kom r.ú allt í einu
helliri.vning, svo að loka varð öllum gluapum og hler-
um á bílnum, annars hefði allt farið á flot.
Loks náðum við í áfanwastað og gistum í smábæ ein-
um. er heitir Peary le Manuel í ágætu gistihúsi, er
nefndist: Baselika. Komu nú brumur og eldinaar. Við
fengum góðan kvöldverð með mjög mörgum réltum,
og var einn rétturinn ostur eins og ávallt í Frakklandi.
Um kvöldið fór ég ú[ ásanit einni samferðakonu minni.
Gengum við um bæinn litla stund. Var þá regninu
slotað. En það var koldimm suðurlandanótt, en hlý og
mild.
Brot úr ferSasögu frá Frakklandi.
Morguninn eftir vaknaði ég eldsneinma. Var þá
kominn hvítasunnudagur 6. júní. Ég heyrði mikinn
umgang og hávaða fyrir utan gluggann, og er ég leit
út, sá ég aS þar var veriS að raða upp fermingarbörnum
á götunni. Ég flýtti mér á fætur og var komin út kl.
7. Fermingarbörnin skiptu hundruðum. Voru telpurn-
ar allar í hvítum klæðum með slæSur á höfði. einna
líkast og það væri brúðarskart. Drengir voru dökk-
klæddir með hvítt band bundið um annan handlegg í
slaufu, og löfðu langir endar niður. öll héldu börnin
á gevsilöngum, hvítum vaxkertum.
Tveir prestar voru viS að raða þeim. Var annar í
skrautlegum hökli æullsaumuðum og með rauða gull-
brydda húfu á höfði. Ef til vill var þetta biskup.
Nunnur fylgdust með stúlkunum. Drengirnir genau á
undan inn í kapelluna, er var beint á móti gistihúsi
okkar. Fór þar fram einhver athöfn, er stóð stutt vfir.
Síðan var farið með börnin í skrúðgöngu að aðal-
kirk'unni. Var hún skammt frá.
Ég fór nú inn í gistihúsið. til þess að snæða morg-
unverð. Er því var lokið .skoðuSum við, ég og ferðafé-
lagarnir. kanellu Sankti Mar<rrétar. sem vera mun
vemdardýrlingur þessa bæjar. 1 kapellunni voru ein-
hveriir helgir dómar í skrautlegum umbóSum. Þar var
og líkan af nunnu kriúpandi á bæn í klefa sínum.
Átti það að vera heilög Margrét. Einnig vom bar
pvntingartæki, er hún hafði notaS við síálfa sig,
handavinna eftir hana o.fl. Litum við á allt betta laus-
lega. Þarna fyrir utan kanelluna var fagur garður og
var eins konar útikirkia í honum. Kórinn var undir
þaki, en síðan bekkiaraðir og gangur á milli. undir
berum himni. Yfir ahari í kórnum var Kristem'md,
en við hinn enda bekkjanna var hvítt marmaralíkn-
eski undir háum. fögrum trjám, myndaði það því gafl
kirk'unnar. Líkneskið var af St. Margréti.
Til hliðar í garði þessum voru einskonar hellar. Var
í einum þeirra líkan, sem átti að tákna .Tesú í gras-
garSinum, en í öðru var líkan af grafliýsi Jesú höggnu
( li v íins ii ii ii u «1 a ^
NÝTT KVENNABLAD
1