Nýtt kvennablað - 01.10.1954, Blaðsíða 13

útivinnu eftir 12—16 tíma strangan vinnudag á heim-
ilinu? En ef hún á sér stað, þá væri mér og fleirum
mikil forvitni í að vita,*á hvaða tíma sólarhringsins
þessi útivinna fer fram og hver er hún? Ég veit ekk-
ert hliðstætt dæmi, er gæti komizt neitt nálægt þessu.
En hitt get ég fullvissað greinarhöfund um, að vinnu-
dagur flestra reykvízkra kvenna, er langt innan við 8
stundir á dag.
Tökum dæmi: Kona með tvö börn, maðurinn vinn-
ur úti. Flestir eiginmenn hita morgunkaffið sitt sjálf-
ir og borða hádegisverð á vinnustað, sem nú er orðið
algengt. Hvað gerir konan? Koma börnunum á fætur.
I flestum tilfellum er annað barnið það stórt, að það
getur séð um sig sjálft. Gefa þeim morgunmat og
koma þeim í skólann. Taka til í íbúðinni með ryksugu
og öðrum nýtízku tækjum, sem eru nú á hverju heimili.
Hugsa um hádegismat fvrir börnin, fara í búðir o. s.
frv. Það þætti lélega á haldið hjá karlmanni, ef hann
á vinnustað kláraði ekki, sem svaraði þessari vinnu
fyrir hádegi, og eftir hádegi liggja ekki svo mörg
störf fyrir til kvöldmatar, enda er það líka oft sem
eiginmennirnir hjálpa konum sínum við uppþvott eft-
ir kvöldmat.
Með kæliskáp og rafmagnseldavél, heitt rennandi
vatn, ættu þessi störf ekki að taka samanlagt marga
tíma á dag, ef konan hefur snefil af verksviti, en það
held ég að vanti mikið á víða. Flest allur fatnaður er nú
orðið keyptur tilbúinn, sömuleiðis maturinn að bálfu
leyti. Stopp í sokka og bætingar eru að hverfa úr sög-
unni. Hvað þvottunum viðkemur, láta margar þvo í
þvottahúsi, jafnvel þó að þær eigi þvottavélar og önn-
ur þvottatæki, en aðrar nota þvottatækin, er gera
þvottadagana létta og tíniann sem fer í bvott stuttan.
Það er til stór hópur kvenna, sem bókstaflega hafa
ekkert um annað að liugsa en sjálfa sig, bárnlausar
konur manna sem eru á siónum os: manna sem vinna
fjarri heimilum sínum. Ef slíkar konur eru ekki á
frar"færi eisrinmanns síns, bá veit ég ekki. hvað hug-
takið „framfæri“ merkir. Ég veit ekki, hvers vegna
konur reiðast því, að sagt sé. að þær séu á framfæri
manna, sinna, bar sem menn þeirra hafa reiknað með
því. er þeir giftust þeim og verið fúsir til að greiða:
þetta verð fyrir að njóta þeirra. Eða eru þær ekki þess
virði ?
Islenzkar konur, sem eru giftar. gera vfirleitt lítið að
því að vinna úti. þó hær hafi góðar ástæður til hess,
gagnstætt við giftar konur nágrannabióða okkar. Þeim
finnst með giftingu. bær vera komnsr á framfæri
manna sinna og siá ekki ástæðu til að vinna úti.
Hvað viðvíkur barnmörgum heimihim, þá get ég
upplýst, að 4. hvert harn sem fæðist á íslandi, er fætt
fyrir utan hjónaband. Ef þessi börn hefðu ekki fæðst,
þá mundi fæðing barna hjá giftum konum, ekki gera
betur en halda í horfinu, hvað fólksfjölgun snertir og
sé þess gætt að giftar konur í sveit eiga venjulegast
mörg börn, þá mun víða verið þunnskipað af börnum
á heimilum giftra kvenna í kaupstöðum.
Það eru fleiri gullkorn. sem hægt er að tína úr
þessari grein „Dóttur Fjallkonunnar“.-------„Heyrzt
hefur um húsbónda, sem sat ráðalaus við matborðið,
eftir að konan dó, hún hafði rétt houum allt upp í
hendurnar, smurt brauðið og valið fyrir hann bitana“.
-----Ég veit ekki upp úr hvaða blaði þessi fyndni hef-
ur'verið tekin, en vafalaust hefur það blað verið sótt
út fyrir landsteinana. En ef að höf. trúir þessari
fyndni, þá sé ég ekki ástæðu til annars en að hún geti
líka trúað eiginkonu- og tengdamömmu fyndninni, er
gengur líkt og rauður þráður í gegrium fyndni allra
blaða um gervallan heim.
• Ummæli höf. um, að giftar konur hefðu ekki næg-
an svefn, vegna barna og eiginmanna. hafa við lítið
að styðjast. Hvað hörnunum viðkemur, halda þau vöku
fyrir margri giftri konu fyrsta árið, en það er skamm-
ur tími yfir hjúskapartímabilið hjá borgarstúlkunni,
því þær eiga venjulegast ekki svo mörg börn, en hvað
eiginmanninum viðkemur, þá er það algjörlega til-
hæfulaust, nema um veikindi sé að ræða.
„Hvíldu þig, hvíld er góð“ er ágæt hók, er konur
hafa ekki siður haft tækifæri til að lesa en karlmenn.
Ummæli höf., um að þær hefðu ekki tíma, vegna þess
að þær væru svo svefn-þurfi, er nokkuð sem hljómar
líkt og öfugmæli. En hitt er aftur annað mál, að giftar
konur hafa mikinn áhuga fyrir eldhúsreyfurum og
standa undir fyrir fé eiginmannsins, útgáfu fjölda
vikurita. sem eru gefin út. Það er frekar vegna lesturs
reyfara, vikurita og áhugaleysis, sem þær komust ekki
yfir að lesa bókina, enda á hún ekkert erindi til flestra
giftra kvenna á íslandi — því af hvíld og svefn hafa
þær meir en nóg.
•
Til minningar um misheppnaðan tónsnilling orti
Steinn Steinar:
Vort líf, vort líf, Jón Pálsson,
er líkt og nóta fölsk.
Hun laumost, inn í lag’S
og lœtur hátt viS slagiS.
0g þafi er svo serri sama,
hve vor sál er músíkölsk.
NÝTT KVENNABLÁÐ
11