Nýtt kvennablað - 01.02.1955, Side 12

Nýtt kvennablað - 01.02.1955, Side 12
þá á því þó kærastan mín kyssi mig,“ sagði Bensi. Sigga kafroðnaði. „Ég vildi helzt að þú segðir engum það,“ sagði hún lágt. „Þú þarft hvorki að skammast þín fyrir að kyssa mig eða óttast að ég segi frá því. Það er ekki annað en það, sem öll kærustupör gera, að kyssast öðru hvoru. Og þú mátt vera viss um að það verðum við einhvern- tíma, raunveruleg kærustupör. Og vertu svo sæl, Sigga mín. Hafðu það gott.“ Svo fór hann út hlæjandi. Bína í Móunum mætii honum í dyrunum. Hún leit oft inn til Siggu og sagði henni það markverðasta, sem bar fyrir augu og eyru inn í Víkinni. Þar var hún í vist og passaöi tvo l.tla krakka. Henni sár leiddist, en það var þó mikil bót að fá að sofa heima hjá mömmu sinni. Nú hafði hún þær fréttir að færa, að prófasts- strákarnir væru komnir úr sveitinni. Þeim hefði leiðst svo mikið. Svo höfðu þeir strítt Siggu Jónudóttur svo mikið, að hún vildi ekki vera þar lengur. Nú væri hún farin að salta fisk með mömmu sinni og væri heldur vesældarleg, greyið litla. „Jæja,“ sagði Sigga. „Jóna þarf þá 'ekki mikið að rausa yfir mínum vesældar- hætti, fyrst Sigga hennar hljóp úr vistinni líka.“ Ilenni þótti næstum vænt um þessar fréttir. Svo leið að því, að Signý færi í sveitina. Hún ætlaði með kúna með sér og Munda litla. Náttúrlega ætlaði hún sér að vinna fyrir töðu handa kúnni, því maður hennar var á sjónum ennþá og kæmi sjálfsagt ekki í land til að fara í kaupvinnu, eins og hann var vanur, því aflin var svo góður. Sigga var borin ofan að Nausti. Þar var rúmiS hennar látið við gluggann. en útsýnið var ekk: eins gott og í Bjarnabæ. Það sást ekki inn í kaupstaðinn. Samt kunni hún vel við sig þar. Eftir hálfan mánuðu var mamma hennar komin beim aftur, hálfu armæðulegri en vanalega. Hún sagðist hafa fundið, að hún væri engin manneskja til að standa á blautum engiunum. Sér hefði liðið sæmilega meðan unnið var heima á túninu. Svo hefðu krakkarnir verið svo hlálegir við drenginn, að hún hefði hreint ekki getað átt við þetta lengur. „Ekki spyr ég að dugnað- inum og þrautsegjunni,“ heyrði Sigga að Þorbjörg sagði við Hallfríði í Bakkabúð. Hún vissi, að hún var að tala um mömmu hennar, en reiddist samt ekkert við hana. Hún hafði verið henni svo góð og dekrað svo við hana í mat, að hún hafði fitnað mikið. Hún var borin heim að Bjarnabæ aftur, og nú stytti spegillinn henni oftar stundirnar en í Nausti. Nú fóru dagarnir að styttast. Hún hlakkaði til haustsins, þá kæmi pabbi heim og sæti hjá henni og segði henni sögur. Hún var búin að lesa allar bækur, sem Hallfríður í Bakkabúö átti. ASrir áttu ekki bækur þar í nágrenninu. Pabbi hennar átti eitthvað af riddarasögum, en hún hafði Hildur Högnadóttir Hefndin sat í öndvegi og aldir liðu hjá. Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Snemma rœnd að heiman, en Högni sverði brá. Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Á móti barðist Héðin, svo hvinu eggjar blá. Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. I>au, fóstbrœðranna cinvígin fleiri en telja má, Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Er Kjartan henti sverðinu og síðan veginn lá, hún táraðist, hún Ilildur, og aldrei ncma þá. Vfst kjarkmikil var I»orgerður og kvcið ei hefndum ná. Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Eagt gegnum Bolla sverðinu og Guðrúnu sagt frá. Hildur Högnadóttir sat og horfðl upp á. Enn, kappann Helga Harðbcinsson hirtinguna fá Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Og sáran, Þorglls Hölluson svikin goðans hrjá. Hildur Högnadóttir sat og horfði upp á. Síðu-Hall að lokum fyr* sjónir hcnnar brá. Eoksins Hildur Högnadóttir horfið gat frá. Siður nýr f landi og lftið til að sjá. G.St. litla skemmtun af þeim. I þeim voru bardagar og manndráp. Það fannst henni bræðilegt. Einn morgun- inn í hálfrökkrinu vaknaði hún við, að einhver kom inn í baðstofuna og tautaði um, að hér væri þó bless- aður vlur. Þetta var Jóna frænka. Hún hafði ekki litið inn til systur sinnar allt sumarið. Signý kom inn með vegglampa í hendinni. Jóna beilsaði systur sinni með kossi. ,.Það or nýtt að sjá þig hér, Jóna mín,“ sagði Signý ...Ó-já, ég sagði manni þínum það í sumar, að ég skvldi ekki troöa bans heimili um tær á næstunni. Við töluðum saman hérna inn í Víkurkróknum. Það 10 NÝTT KVENNABLAÐ

x

Nýtt kvennablað

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýtt kvennablað
https://timarit.is/publication/767

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.