Nýtt kvennablað - 01.03.1967, Blaðsíða 12

en þau skeyttu því ekki. Lísa sleit löngum kossi til að ná
andanum.
„Nú gefum við skaparanum tækifæri."
— Karl Aki lá við hlið konu sinnar heitur og höfgur
af ’værð. Um leið og hann festi blund kipptist hann við,
vaknaði og opnaði augun. Hann horfði á konu sína, en
vissi varla, hvort hún vakti eða svaf. Varir hennar voru
rauðar og rakar eins og nývökvaðar rósir.
„Vakirðu, vina?“ spurði hann.
„Ég vaki.“
„Ég mundi allt í einu eftir ferðalaginu okkar. Langar
þig til að við förum á morgun? Eða næsta dag?“
Lísa brosti.
„Það væri gaman. En það má líka dragast, ef það hentar
þér betur, því að ég veit að við förum.
7. Svipþyrping sækir þing ...
Lísa hentist upp í rúminu, böðuð svita og tárum. Hún
áttaði sig von bráðar á því hvar hún var stödd. Undarlegt
að þarna lá Karl Áki við hlið hennar og steinsvaf. Þá
hafði hún ekki æpt. I þetta skipti hafði áreiðanlega ekkert
hljóð komið fram fyrir varir hennar. Ef til vill hafði
ekki draumurinn náð því að snúast upp í martröð, sem
hún brauzt undan með æðisgengnu átaki og tryllingslegu
ópi, sem alltaf hafði vakið hana og Karl Áka, þangað til
nú. — Ef til vill hafði henni loksins opnast einhver undan-
komuleið. En við hvað hafði hún vaknað? Undarlegt, en
það var eins og vökuvitund hennar hefði orðið viðskila
við drauminn, hryllingur hans hafði sleppt tökum á henni,
án þess að henni kæmi nokkur hjálp utan að, því að Karl
Áki svaf. Ætti hún ekki að vekja hann og segja honum,
að hana hefði dreymt drauminn, en samt hefði hún ekki
æpt. Hugsaðu þér, Karl Áki, hugsaðu þér bara .,..
Nei, hún tímdi ekki að vekja hann, og svo þurfti hún
þess heldur ekki, aldrei þessu vant var hún sama sem
ekkert hrædd eftir á. Já, þegar hjartsláttur hennar kyrrð-
ist og þrýstingnum í höfðinu létti varð hún eins og hún
átti að sér, svona hér um bil, að minnsta kosti, og þorði
því vel að fara fram úr rúminu, út úr svefnherberginu og
fram í baðherbergi. Það ætti hún einmitt að gera, hermi var
svo heitt og ómótt, að hún þyrfti að fá sér ofurlítinn
svala, fríska sig upp.
Hún settist framan á og smeygði sér í ilskó, einhvern
tíma um nóttina hafði hún farið í náttkjólinn sinn, þó að
hún myndi ekki eftir því, hann loddi við hana. Á leið
sinni út úr herberginu tók hún hreinan náttkjól upp úr
skúffu, það var daufur ilmur af honum eins og öllum
þeim fatnaði og sængurlíni, sem hún geymdi í skúffum
sínum. Þegar hún kom fram í baðherbergið lagði hún
hreina náttkjólinn þversum yfir silfurkrómaða hand-
klæðasnaga, en stakk náttkjólnum, sem hún fór úr í plast-
poka, sem ætlaður var undir óhreinan nærfatnað. Hún
lét renna hægt í þvottaskálina, strauk sér um allan kropp-
inn með lausundnu handklæði og þerraði sér á eftir með
öðru handklæði grófofnu og snörpu. Þvotturinn svalaði
henni, við þurrkunina komst blóðið á hreyfingu, henni
leið betur en áður. Hún dró bómullarvöndul vættan ilm-
andi andlitsvatni eftir hársrótunum, það jók á vellíðan
hennar.
Hvað ég hef róazt fljótt, hugsaði hún undrandi og fannst
hún jafngóð eftir drauminn, en hún var glaðvakandi og
töluvert þyrst. Ef til vill sofnaði hún fyrr, ef hún fengi
sér pilsnir að drekka. Gott væri að sofna aftur og sofa
draumlaust til morguns.
Hún greip slopp, sem hékk í baðherberginu og sveipaði
honum um sig. Áður en hún fór niður stigann brá hún
sér inn í bamaherbergið.
Þó að henni fyndist hún ganga hljóðlaust um vaknaði
Tryggur, vörðurinn við dyrnar. Hann renndi til hennar
brúnum, viturlegum augum og blakaði skottinu ofurlítið
svo sem til merkis um, að koma hennar væri honum vel-
þóknanleg, svo grúfði hann trýnið aftur milli lappanna
og fór að sofa.
Fyrir veturinn skal Tryggur fá sérstaka körfu til að sofa
í hér inni, það verður notalegra fyrir hann, hugsaði Lísa.
Þessi ákvöðun hennar var endanleg viðurkenning hennar
á þeirri varðstöðu, sem Tryggur hafði tekið upp hjá sjálf-
um sér. Þau hjónin höfðu ekki kunnað þessu vel í fyrstu,
ætlað að amast við því, en beðið átekta og látið kyrrt
liggja, þegar þau sáu, að hundurinn hélt sig frammi við
dyr, og Víólu þótti vænt um að vita af honum þar.
Víóla svaf vært með hönd undir vanga og minnti Lísu
á englamyndir Rafaels. Hvað var að spyrja að því, Víólu
hlaut að líða vel í svefni sínum og draumum, sérhver
dagur var henni lokaður hringur gleði og farsældar, sér-
hver nótt hin fullkomna endurnærandi hvíld. Þau feðgin
eru hvort sem annað gulli betri, hugsaði Lísa. Og ég er
að reyna að læra af þeim, hvernig á að lifa lífinu. En
ekki get ég ráðið við drauma mína, varnað því að svipir
fyrri tíma sæki að mér á nóttu. —
Hún fór ekki rakleitt inn í stofu að sækja pilsnirinn,
heldur reikaði um næturhljóðar stofurnar, þar sem allt
var svo kært og kunnugt frá fimm sambúðarárum þeirra
Karls Áka. Raunar var sitt af hverju þarna inni, sem
minnti hana á lengri kynni, hið fyrra heimili Karls Áka og
konu hans Víólu Lindegárd, beztu og vitrustu konuna,sem
hún hafði fyrir hitt á lífsleiðinni, og hafði hún þó móður
sína í heiðri og viðurkenndi kosti hennar. Víóla var gull-
ið, sem í eldi er prófað, hún hóf sig hátt yfir eymd sína og
vanmátt, tók hörmulegum sjúkdómi með kjarki og
undraverðri aðlögun. Hún hughreysti aðra, þegar hún
sjálf sýndist hafa sárasta þörf fyrir huggun, sá vegi fyrir
aðra, þegar henni sjálfri sýndust allar leiðir lokaðar.
Lísa, sem hafði tendrað loftljós í dagstofunni, nam stað-
ar fyrir framan stækkaða ljósmynd af frú Lindegárd.
Hinni réttu frú Lindegárd, hafði hún stundum hugsað
með sér, en fyrirorðið sig um leið, því að var ekki eins og
hún væri með þessum orðum að gera lítið úr ást Karls
Áka til hennar og vanþakka nærgætni hans og kærleiks-
ríka umönnun, sem aldrei brást. Var þetta nokkuð minna
virði, þó sð önnur kona hefði notið þess á undan henni?
Nei, því að þetta var einn sterkasti þátturinn í skapgerð
hans.
Lísa lagði ósjálfrátt saman lófana sem í bæn, rétt eins
og Víóla litla hafði gert um kvöldið, en hún bað ekki hins
sama og barnið, þess: að guðlegur náðarkraftur verndaði
hana í nótt og léti engil sinn vaka yfir henni, svo að hún
fengi sofið rótt. Hún horfði á myndina, varir hennar
bærðust hljóðlaust og mynduðu þessi orð: Víóla, vina mín,
hvað ég bið þess heitt, að mega líkjast þér, læra það af
10
NÝTT KVENNABLAÐ