Nýtt kvennablað - 01.05.1967, Blaðsíða 5

tM (SAGNFRffDI 0( (SLENZKRIMENNINGARSOGH
á Norðurlöndum arinstofur eða reykstofur með
opnu eldstæði, grjót- eða leirofnum án reyk-
leiðslu og þakljóra í stað glugga. Gólf voru
hellulögð eða leirgólf. Slík hús hlutu að verða
sótug innan og oft full af reyk, eins og Oddur
Einarsson segir um íslenzku baðstofurnar. í
Danmörku var reykstofan víða eina íveruher-
bergið á bændabýlum. Þar fór matseld fram, og
þar sátu og sváfu heimamenn á veggföstum
bekkjum, en í stofunni voru jafnframt oft hafðir
alifuglar, grísir og kálfar, og mun slíkt einnig
hafa þekkzt í sænskum bændastofum. Má nærri
geta, hversu þrifaleg slík híbýli hafa á stundum
verið. f Noregi og Svíþjóð munu íveruhús hafa
verið fleiri á bændabýlum, víða búr eða skemm-
ur, sem jafnframt voru svefnhús. Að því er tölu
íveruherbergja varðar munu íslendingar á mið-
öldum hafa staðizt fyllilega samanburð við ná-
grannalöndin. (Framh. á bls. 4.)
Elsa E. Guðjónsson lauk meistaraprófi í textil-
fræðum, og list og listasögu sem aukagrein, við
Washingtonháskóla í Seattle. Rannsóknir os
helztu ritgerðir Elsu eru um íslenzkan miðalda-
útsaum og vefnað. Elsa hefur gefið út tvær bækur
með gömlum útsaumsfyrirmyndum: íslenzk
sjónabók og Gamle islandske motiver til kors-
sting.
Selma Jónsdóttir er fyrsta konan, sem ver
doktorsritgerð við Háskóla íslands, laugardag-
inn 16. janúar 1960, en meistaraprófi lauk hún
við Columbíaháskólann í New York. Bæði dokt-
orsritgerð og meistaraprófsritgerð dr. Selmu
hafa vakið athygli meðal listfræðinga erlendis,
bæði vestan hafs og austan.
Doktorsritgerðin heitir Býzönzk dómsdags-
mynd i Flatatungu.
Maríumynd er nafn á annarri bók, sem dr.
Selma hefur skrifað um rannsóknir sínar.
Steinunn Stefánsdóttir er ungur listfræðingur
frá háskólanum í Leipzig. Hún hefur gert mvnd-
skreytingar Eddukvæðaúna að viðfangsefni sínu.
Dr. Ólafía Einarsdóttir (fósturdóttir frú Mar-
grétar og Jóns Ólafssonar hæstaréttarlögmanns)
lauk fyrst prófi í fornleifafræði í London og síð-
ar í sagnfræði við háskólann í Lundi. Hún er nú
kennari við háskólann í Kaupmannahöfn. Eitt
ár var hún dósent við háskólann í Lundi og það
sama ár, 1964, varði hún doktorsritgerð sína þar.
Doktorsritgerðin heitir Studier i kronologisk
Metode i tidlig islandsk Historieskrivning, sem
mætti kalla tímatalssetningu í fyrri tíma sagna-
ritun á íslandi. Bók dr. Ólafíu hlaut góða dóma
í Danmörku, en hér á landi hefur verið harla
hljótt um hana, nema hvað Halldór Laxness
lýkur lofsorði á bókina og höfundinn í grein í
Tímariti Máls og menningar, sem hann nefnir
Timatalsrabb. — 2. október flutti dr. Ólafía
kafla úr doktorsritgerð sinni í útvarpið. Kaflinn
nefnist Árið 1000.
NÝTT KVENNABLAÐ
3