Morgunblaðið - 20.09.2009, Blaðsíða 35

Morgunblaðið - 20.09.2009, Blaðsíða 35
Umræðan 35BRÉF TIL BLAÐSINS MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 2009 Vandað 1.994 fm hús. Húsið er tvær hæðir og kjallari. Efri hæðin skiptist í tvær skrif- stofuálmur, miðálmu með móttöku svo og stóran samkomusal. Neðri hæðin skiptist í mötuneyti, líkamsræktarsal, skrifstofur og tæknirými. Kjallari skiptist m.a. í vinnusali, geymslur o.fl. Húsið býður uppá ýmiskonar nýtingarkosti. Stór lóð. Möguleiki á auknu byggingar- magni. Falleg lóð með miklum gróðri. Vararafstöð í húsinu fylgir. Húsið verður laust 1. október nk. Nánari upplýsingar veita: Sverrir Kristinsson lögg. fasteignasali, Kjartan Hallgeirsson lögg. fasteignasali og Geir Sigurðsson lögg. fasteignasali. Sverrir Kristinsson, framkvæmdastjóri, lögg. fasteignasali Guðmundur Sigurjónsson, lögfræðingur, lögg. fasteignasali Þorleifur St. Guðmundsson, lögg. fasteignasali Kjartan Hallgeirsson, lögg. fasteignasali Geir Sigurðsson, lögg. fasteignasali Hilmar Þór Hafsteinsson, lögg. leigumiðlari, lögg. fasteignasali Magnús Geir Pálsson, sölumaður Þórarinn M. Friðgeirsson, lögg. fasteignasali Jóhanna Valdimarsdóttir, gjaldkeri Elín Þorleifsdóttir, ritari Reykjavík Frá 1957 Elsta starfandi fasteignasala landsins S : 5 8 8 9 0 9 0 • S í ð u m ú l a 2 1 • 1 0 8 R e y k j a v í k w w w. e i g n a m i d l u n . i s BÚSTAÐAVEGUR 7 - ATVINNUHÚSNÆÐI Húsavík – GOTT ORÐSPOR – TRAUST VIÐSKIPTI Óskum eftir 4ra-5 herb. BORGARTÚN 29 Sími 510 3800 Fax 510 3801 www.husavik.net REYNIR BJÖRNSSON ELÍAS HARALDSSON L Ö G G. FA S T E I G N A S A L A R Óskum eftir 4ra – 5 herb íbúð í vesturbæ Reykjavíkur Staðgreiðsla í boði fyrir réttu eignina. Upplýsingar veitir Elías í síma 898 2007 „Þó í nálægð gnæfi grátt grýti heljar vega. Er í fjarska fagurblátt fjallið yndislega. (N.N.) HVER sá maður sem vill horfa á fegurð fjalls og njóta þeirrar tignar sem það veitir honum, hann tekur sér ekki stöðu fast við rætur fjallsins. Það sama gildir um þann sem ætlar sér að taka myndir. Gamalt máltæki segir: „Augun sjá síst það sem nefi er næst.“ Þegar við ökum hringveginn um okkar kæra land í björtu og fögru veðri sjáum við mörg nafnkunn og tignarleg fjöll, jafnvel þótt þau séu í margra kílómetra fjarlægð. Ef við ökum veg sem liggur við ræt- ur fjalls, njótum við ekki fegurðar fjallsins. Hálendi Íslands heillar alla menn, bæði innlenda og erlenda. Nú er því orðin mikil og vaxandi umferð víða um hálendið þó að þar séu vegleysur, en ég minni á, að allur utanvegaakstur er bannaður. Þessi tak- markalausa um- ferð veldur það miklum spjöllum á voru landi, að við það verður ekki unað lengur. Ann- aðhvort verður því að loka hálendinu fyrir umferð, eða leggja um það vegi áður en óbætanlegt tjón hlýst af. Ef lagður yrði vegur um hálendið, sem væri jafnhár umhverfinu, myndi hann kosta brot af því sem upphækk- aður vegur kostar. Slíkur vegur yrði ekki áberandi í landslagi okkar fagra umhverfis, ef vel er frá öllu gengið. Reyndir ökumenn vita vel að upp- hækkaðir vegir safna á sig snjó þegar vind hreyfir, en vegir sem eru jafnháir umhverfinu á sléttu landi draga ekki snjó til sín. Vegur um hálendið, jafn- hár umhverfinu, yrði sennilega fær mestan hluta ársins, og með tilkomu hans myndu leiðir milli landshluta styttast það mikið að hann mundi borga sig upp á stuttum tíma. Stæði fyrir slíkan veg þyrfti að velja alveg sérstaklega, miðað við all- ar aðstæður. Einnig með það í huga að sum landsvæði hreinsa af sér snjó, en önnur eru það sem er kallað „snjókista“. Ef lagður yrði vegur þvert yfir hálendið, mætti sjá frá hon- um flest af því sem ferðamenn fýsir að sjá með eigin augum. Við þá breyt- ingu mundi utanvega-akstur snarlega minnka. Stórkostlegur sparnaður yrði af slíkum vegi, bæði fyrir þjóðarbúið og einstaklingana því það mundi létta á þjóðvegi eitt, og flýta för manna. Þetta mundi fljótlega opna allra augu fyrir þjóðhagslegum sparnaði og mik- illi landvernd. Þá yrðu líka allir ánægðir. Nú er einmitt rétti tíminn að hefj- ast handa og ráðast í slíka fram- kvæmd. Við eigum reynda og mennt- aða menn, einnig vélar og tæki til að vinna þetta verk o.s.frv. Vaxandi ferðamannastraumur skilur eftir fjár- sjóð, og það ásamt öðru gæti komið verkinu áleiðis. ÓLAFUR RUNÓLFSSON bifreiðarstjóri. Hálendisvegur Frá Ólafi Runólfssyni Ólafur Runólfsson NÚ ER ár liðið síðan hrunið mikla varð og landið okkar sökk í skuldafen. Ellilífeyrir er nú skertur hjá mörgum, í mínu tilviki um rúmar 100 þúsund krónur yfir árið, þessi skerðing olli mér engum vandræð- um og að vel athug- uðu máli, þá gladdist ég. Ég er aflögufær, get lagt landinu lið og er stolt af því. Fósturforeldrar mínir eign- uðust þrjú börn og tóku þess utan sjö börn í fóstur á langri ævi. Þegar fóstri minn vildi gjalda fermingartollinn minn svaraði prestur: „Þú hefur séð um uppeldið, ég sé um ferm- inguna.“ Þetta var þeirra tíma samhjálp, svo ómetanleg sem hún var. Uppeldi er mikilvægt. – Eitt- hvað hefur skort í uppeldi oflát- unganna sem skömtuðu sér milljón á dag og töldu sig vera að afla auðs sem reyndist skuldasöfnun þegar til átti að taka. Þeir sáust ekki fyrir, trufluðust af gervigróða, eyddu fúlgum fjár og komust upp með það. Kannski höfðu forkólfarnir of lítið fyrir lífinu – voru ofaldir – en þeir lærðu listavel á tæknina og léku sér með hana, bjuggu til fyr- irtæki, bútuðu þau niður, gáfu þeim hin furðulegustu nöfn og enduðu svo í hreinni hringavitleysu. Ég skildi aldrei fjáröflun þessara forka þótt frægir væru svo orð fór af – þeir unnu hvorki til sjós né lands, þessir menn! Víst hefði bæði mér og öðrum átt að vera ljóst að þetta hlyti að enda með ósköpum, sem það og gerði. Þjóðin situr eftir með skömm og skaða – skuldug upp fyrir höfuð! Að standa í skilum er metn- aður hvers og eins, – metnaður sem kostar oft bæði þrek og tár, en gefur þó sjálfræði um síðir. Nú eru mín skuldaskil að baki og launagreiðslur færast sjálf- krafa inn á bankareikninginn mánuðum og árum saman – þó ekkert sé unnið. – Það er því góð tilfinning að leggja sitt af mörk- um og létta undir meðan má. Sjaldan launar kálfur ofeldi Eftir Sólveigu Öldu Pétursdóttur Sólveig Alda Pétursdóttir »Kannski höfðu forkólfarnir of lítið fyrir lífinu – voru ofaldir … Höfundur er fyrrverandi ríkisstarfsmaður.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.