Skólablaðið - 31.01.1932, Blaðsíða 3

-3-
Þarna á hann Jón, sem ekkert segir og höf-
undur auðsjáanlega hefur skapað Þarna i
skyndi, er Þar var komið sögunni, en skilið
svo við eins og kálffulla kú á. hálu svellij
og Þarna skyldi kenn halda, aö endirinn
hefði vafist eitthvað fyrir höfundi.
Þó er ein persónan, sem höfundi hefur tek
ist að gera sýnilega, sem sje sjálfan sig, o^
Þessi persóna er talsvert lifandi, maður
sjer hana greinilega fyrix hugskotssjónum
sinum. En hvílík hrygðársjón. "Hann fjell
niður á stól sem stóð vió horðið", gott að
stóllinn var Þarna, og ennÞé meiri guðsmildi
að hann stóð einmitt Þar sem maðurinn datt,
"og hjarta hans ætlaði að sjjringa".
"Vindurinn rjálaði vió gluggann minn".
Þessi setning, sem siðust er, er gullkornið
i sögunni og segir meira. en 42 linur aðrar
frá penna höfundar.
Priörik Kristófersson.
fi. o.
RITDOkUR.
Jeg álit, að menn yrki aðaliega af tveim
ástæðum. Sumir yrkja, af Þvi aö Þeir eru
v skáld, aðrir til Þess aö vera skáld. Jeg er
hræddur um, að Birgir Einarsson hafi ort
"kvæði" sitt, "Þú skalt eldci drekkal " af
siðari ástæðunni. Ætla. jeg að færa fram
nokkrar ástæð\xr, sem henda til Þessa.
lyrst og fremst eru stuðlarnir settir
mjög af handahófi. Sem daar.i nætti nefna
fyrstu ljóðlinurnar i Þrem fyrstu erindunum,
Þar eru stuðlarnir ýmist of margir, eða of
langt á milli Þeirra, I siðustu ljóðlinu
f'jórða erindis eru stuólar, sem eiga Þar
alls ekki heima.
í annan stað mætti nefna, að á tveim eða
Þrem stöðum stendur "sem að" i stað "sem".
Þetta væri hægt að verja, ef rim eða éhersl-
ur krefðust Þessa hortitts. En Þvi er alls
ekki Þann veg varið hjer. Hendingamar verða
mikiö stirðari vegna hfns.
Rimgallar Þeir, sem jeg nefndi hjer á
undan, koma yfirleitt ekki fyrir hjá öðrum
en leirskáldum, og eru slik skáld i litlum
metum hjá Þjóð vorri.
Þá sný jeg mjer að efni kvæðisins og sam-
hengi. Þar er ekki um auðugan garð að gresja
eins og vió mátti búast, Skáldið; hugsar
aðeins um að koma skritnum og hlægilegum
orðum inn i hendingamar, án Þess að hugsa
um, hvort Þau eiga við eða ekki. Er Þvi ekki
að búast við miklu samhengi i kvæðinu, enda
væri Það sjerstök list, að slita Það meira
sundur en Birgir hefur gert.
Birgir hyrjar að tala um ill áhrif og skað-
samlegar afleiðingar vinsins og fer Þar með
rjett mál. Ekki hefur hann getað haldið sjer
við sama efnið’ út erindið, heldur fer að tala
um, að Jóhann Salberg "hati hófdrykkju og skál",
sem einnig er rjett, cg rekur svo smiðshöggið
á visuna með Þessari undarlega skemtilega vit-
lausu samlikingu;
"Og húkir likt og postuii við bindindismá.1".
Jeg hef altaf heyrt, að postuia.mir hafi verið
ákafir og duglegir menn, sem ekki hikuðu við
að fylgja fram skoðunum sinum. Það er Þvi
afarlitið vit i að segja, að einhver "húki
likt og postuli".
Einhvernveginn vill Það svq t.il, .að engin
leið er aö sjá annað en að Birgir fari i
næstu visu og Þeim, sem eftir eru, að tala til
nem. Þessa skóla. Beinast liggur við að
álykta Þannig, En sje raaður allur a.f vilja
gerður, má e.t.v. álykta, að skáldiðl láti
Jóhann tala. Jeg held, að Birgir hafi ætlast
til, að "kvæðið" yrði skilið Þannig, Þó að
svona klaufalega hafi tekist til.
Ekki veit jeg, hvaðan Birgir hefir Þá visku,
að bannað sje að drekka "Egil eða Þór". Mjer
er ekki kunnugt ijm Það, Það getur vel verið,
að rjett væri að banna Það, um Þaö hljóta að
vera skiftar skoöanir, en Það kemur Þessu máli
ekki við. Staðreyndin er, að allir, sem vilja,
mega drekka "Egil eða Þór". Birgir fer Þvi
hjer meó rangt má1, líklega af fávisku sinni.
Og undarlega kemur mjer Það fyrir sjónir, að
menn verði fúliir, "ölið geti verkað," af
"Agli eða Þór". Það hef jeg aldrei heyrt áður.
Kannske talar Birgir hjer aO reynslu. En eigi
Þessi vísa að vera fyndin hjá Birgi, missir
skeytið i henni algerlega marks, býst jeg við,
og lehdir i honuin sjáilfum,
Svo kemur Þriðja visán ei.ns og skrattinn úr
sauðarleggnujn, Þó«að "kvæðið" sje •slitrótt, á
hún alls ekki'heima i Því. Þegar veriö er að
ræða uun áfengi, hvort sem Það er i gamni eða
alvöru, á að ræða um éfengi, alls ekki að
hlaupa yfir i önnur efni. Birgir gerir samt
Þetta. og fer að brýna fyrir mönnum að halda
sjötta boðorðið. Undarlegt fyrirbrigði.
• I fyrra birti Birgir kvæði eftir sig i
"Skólablaðinu". Þar gat hann um drauga i
hverri visu. t Þessu "kvæði" gengur Þessi
draugahugmynd aftur, en hjer er engin leið að'
sjá með vissu, hvað hann meinar með"draugnum,
sem er laus við hetjuÞor". Jeg hef mikið brot-
ið heilann um, hvað hann ætti við, og helst