Skólablaðið - 01.11.1933, Blaðsíða 3

landi vav tað svo 1952 að aðeins 2,6 %
stúdentanna var úr verkalýoss tefct. æm Þó
var 49/? Þjóðarinnar.
Auðvaldið lítur á Þetto afnám einokunar
ðess 5 menntun, sem eyðilsggingu allrar
menntunar, og talar um "rússneska skríl-
mérningu". En sú menntun, sem Það syrgir
svo mjög, byggist á Þvx, að allur fjöldinn
er gerð'or að verkfærum í höndum aucvalds-
ins„
Uppeldið, eða kannske aðferðimar í hin-
um æðri skólum auðvaldsins eru engu síður
sniðnar með hag borgarastéttarinnar fyrir
augum. Allt er gert til Þess að draga fram
einstaklingshyggjuna, án tillitb til heild-
arinnar, eða réttaia sagt, gegn heildinni.
Darwinskenningin, um "náttúruvaldið",
sem frcm kemur við "Hfsbaróttuna", (The
struggle for lifi"J í djcraríkinu myndar
nokkurskonar siðferðilegan eða ''fræðilegan"
grundvöll borgaralega Þjóðfélsgsins.
Nattúruástand dýranna kemur í ljós sem
hástig mannfélagsÞróunarinnar. - 1 skipu-
lagi borgarastéttorinnar er maðurinn "æðsta
dýr ná ttúrunnar**— ósjálfst^ður leiksoppur
nóttúruoflanna.
Valdhafarnir taka sér sem sagt dýrin til
fyrirmyndar til að halda völdum sinum, og
hindra Þonnig mannlífið i Þvi að Þróast upp
úr dýraríkinu, eins og tækni nútímans ekki
aðeins gefur tækifæri til, heldur og knýr
mannféiagið til að gera (sbr. .techuocrscy)
Það verður fyrst með riki socialismans að
maðurinn vex frá Þvi að vero dýr, og Þa
fyrst er forsaga mannkynsins á enda.
Allsstaðar í borgai'aiegura skólum er Mnn
fræðilegi grundvöllur og ré 11lætishugmyndir
borgaralega Þjóðfélagsins (svo gáfulcgor som
Þær eru) innprentaðar uemendum beint og
óbeint. T,d„ er hv-rvetna rikjandi hin bcrg-
eralega söguskoðun, Þar sem Þjóðfélagið er
skýrt út frá einstaklingrrim en ekki einstakl-
ingurinn út frá Þjóðfélagsskoðununum o. s. frv.
Kemendur cru sífelit æstir upp í Það að
keppa hvorir við aðra, Því Það er nauðsyn-
legt, að einstaklingarnir geri Það í ''praxis"
ef hin frjálsa samkeppni er Þjóðfélagsgrimd-
vöiluj.%
Með einkunafárgar.;;.nu. er spilað á metnað-
argimd nemenda, eða öllu heldur"viljonn ti3
volds". 3á, sem fær "gott préf" heí'ir meira
tækifæri til að skriða upp í jrfirstéttiiia,
ef hsnn er úr undirstétt, eða ,að ■cðruii kosti
að haldast áfram í yfirstéttinni, og fá
"góða stöðu". Kú myndi einhver e.t.v„ vilja
segja aó prófin, og einkunaiavy:nr "• í heild,
vaéri tii Þess að hvetja nemendur til Þess
að læra, vegna Þess að Þetta sé hagkvaan
menntun, sem Þeir hafa gott af, án tillits
til valdsins, eða sérréttindanna, sem hún
veitir. En Það er nú svo, að annaðhvort
læra nemendurnir vei, knúnir af "viljanum
til valdsins, eða Þá vegna inermtunarinnar,
sem slíkrar.
1 síðarö tilfellinuÞarf Því alls enga
einkunasyipu til Þess að knýja men.i til
lesturs.
Einlcunafa* 0 4t. j og prófin eru Því ekki
miðuð við Þá, sem lesa vegna menntunarinnar
sjálfrar, heldur við hina, sem lesa vegna
launanna. Og Þeir einir uppskera eftir Því
sem til var sáð, Því að Þeir sem sterkaét
eru knúðir af "viljanum til valds", sem í
ýnsum tilfelium er kallað að hafa mesta
hæfileika, standa best að vigi með ac ná
fyrirheitinu sem er embætti í borgaralegu
Þjcðfélagi.
Þannig notar borgarastc.ttin einlcunnafarg-
anið, tii Þess að sofna sínum útvölciu, sem
bezt verðskuldo að verða arftaicendur að
hinni sömu hagsmuna- og lcúgunarpólitík, sem
forfeður Þeirra.
Það að Þeim hlœtnast Þetta hnoss, fyrir
"goða fraramistöðu" í skóla, er í fullu sam-
rsani við réttlætishugmynd og alla A - l.-g: u.’
borgarastéttarinnar. Prófið er Því f'ylgja
borgaraiega skóians, en sa draugur hefir
verið kveðinn niður í rússneskum skólura,
Þeir, sem Því glæpast inn. í borgaralega skc?-3
,ii Þess að læra vegna menntunar é einhverju
sviði, eiga Það á hættu að vera reknir úr
Þessari "paradís", af hinum alÞeklctu
"kerúbum" með einkunnarsvipuna, ef Þeir hafa
elcki jafnan áhugo fyrir öllum fögum.
Borgarastéttin, sem glararar með
"frjálsa menn í frjálsu landi", veitir nem-
endum skóla sinna ekki frjálsara vol ú
menr.tun en Þetfca.
Þessii' menn eru einnig oft Mndraðir í
Þvx að mennta sig á öðrum sviðum en Þeim,
sem borgurunum er í. hag, og skólinn veitir.
Þetta er Þó ekki gert beinlínis. En meðal
annara, hegning fyrir að"vanrækja"slcólann,
miðar til Þess að hindra að nemendur leggi
s r.und á sxn áhugamál, ef Þau stando ekki x
iambanc'. 1 við skólann. Þessi hegning fyrir
"skróp" er algjörlega óréttnræt, að ninns;a
osti :vo lengi sem skólatíminn er elckert
annað en eitt samfleytt próf, en maður 'á
að fara heim og læra". Þetfca sýM.r Það að
menn eru álitnir sem skynlausar skepnur, sem
ekki hafa hugmynd um afleiðingar verlca sinna.