Norðurland - 15.04.1983, Blaðsíða 1

NORÐURLAND
8. árgangur
Föstudagur 15. apríl 1983
Þörf er fyrir
nýtt átak í húsnæðis-
málum ungs fólks
Alþýðubandalagið hefur í tíð núverandi ríkisstjórn-
ar lagt megin áherslu á uppbyggingu verkamanna-
bústaðakerfisins. Með nýjum lög’um um Húsnæðis-
stofnun ríkisins og ibúðarbyggingar á félagslegum
grundvelli sem tóku gildi í ársbyrjun 1981 voru
byggingasjóði verkamanna tryggðar auknar tekjur
og lánshlutfallið hækkað upp í 90% af byggingar-
kostnaði.
í yfirstandandi kosningabaráttu hafa húsnæðis-
mál m.a. verið í brennidepli. í tillögum Alþýðu-
bandalagsins er gert ráð fyrir sérstöku fimm ára
átaki til að efla lánakerfið fyrir ungt fólk sem er að
byggja í fyrsta sinn, enda bendir nú margt til þess
að miklir erfiðleikar muni skapast á næstu árum í
húsnæðismálum ungs fólks verði ekki að gert, þar
sem öll lán eru nú verðtryggð en lánstími annarra
lána en Húsnæðismálastjórnarlána og lífeyrissjóðs
lána er enn allt of stuttur.
Hvað vildi Alþýðubandalagið í núverandi
ríkisstjórn?
5. tölublað
Gefið út af stjórn kjördæmaráðs Alþýðubandalagsins í Norð-
urlandskjördæmi eystra.
Ritnefnd:
Helgi Guðmundsson (áb), Erlingur Sigurðarson, Þröstur Ás-
mundsson, Steinar Þorsteinsson, Steingrímur J. Sigfússon.
Aðsetur: Eiðsvaliagata 18, Akureyri, simi 21875
Pósthólf 492, 602 Akureyri.
Prentsmiðja Björns Jónssonar.
Andstæðingar Alþýðubanda-
lagsins halda því nú mjög á
lofti að flokkurinn hafi bók-
staflega ekkert gert í hús-
næðismálum á kjörtímabili
núverandi ríkisstjórnar.
Sjóðakerfið sé tómt, tekju-
stofnar byggingasjóðanna
hafi verið teknir í annað og
þar fram eftir götunum.
Það er að sönnu rétt að
megináhersla hefur verið
lögð á að leysa húsnæðis-
mál þeirra sem lakast voru
settir og í því efni hefur verið
gert stórátak, en minni
áhersla hefur veríð lögð á al-
menna kerfið. En skyldi nú
Alþýðubandalagið eitt bera
ábyrgð á því?
Svavar Gestsson félags-
málaráðherra hefur gert
margar tillögur um umbætur
í húsnæðismálum sem hrein-
lega hafa ekki náð fram að
ganga vegna andstöðu
stjórnarandstöðunnar og
nokkurra Framsóknarmanna
venjulega með Tómas Árna-
son viðskiptaráðherra í
broddi fylkingar. Má í því
sambandi minna á tillögu
Svavars um að leggja á sér-
stakan skyldusparnað há-
tekjufólks til að afla fjár til
hækkunar lána til þeirra sem
fá lán í fyrsta sinn. Þærtillög-
ur fengust ekki samþykktar í
þinginu. Þá hefur af hálfu Al-
þýðubandalagsins marg-
sinnis verið lögð áhersla á
nauðsyn þess að bankar veiti
Með stórauknu átaki í byggingu verkamannabústaða hefur vandi
margra sem illa voru settir í húsnæðismálum verið leystur. Nú ber
brýna nauðsyn til að gera nýtt átak í húsnæðismálum sérstaklega
fyrir þá sem eru að komast yfir íbúð í fyrsta sinn.
Mynd: Fjölbýlishús í smíðum á Húsavík.
/--------■--------
langtímalán til húsbygginga
eins og sést á eftirfarandi
tillögu sem starfshópur á
vegum félagsmálaráðuneyt-
isins lagði fram. Viðskipta-
ráðherra átti að sjá til þess að
samningar tækjust við banka
kerfið um framkvæmd henn-
ar, en á borði hans mun hún
enn liggja lítt eða ekki hreyfð.
„Ríkisstjórnin beitti sér
fyrir samkomulagi við við-
skiptabanka og sparisjóði
um samræmda þátttöku í
fjármögnun húsnæðismála. í
þessu skyni verði stofnaðir
nýir húsnæðisreikningar í
viðskiptabönkum og spari-
sjóðum, þar sem innlán í 2-4
ár veitir rétt til 15 ára við-
bótarláns við lán frá Bygg-
ingarsjóði ríkisins. Upphæð
láns ákvarðast af reglum sem
taka mið af innlánstíma. Það
fjármagn, sem bankarnirlána
til lengri tíma t þessu skyni,
verði heimilt að draga frá
bindiskyldu viðkomandi
banka hjá Seðlabanka ís-
lands“.
Við þurfum pólitískan
styrk á Alþingi til að
ná fram
mannsæmandi
kjörum. Viðtal við
Kristínu Hjálmarsd.
3. síða
Kveðja og heillaóskir í
orrahríðinni frá
Stefáni Jónssyni
Baksíða
Rætt við Hólmfríði
Guðmundsdóttir og
Sigrúnu Sveinbjörns-
dóttir um misréttið
í skólamálum
2. síða
Hvað þarf Alusuisse
oft að segja nei til að
álflokkarnir fái
heyrnina
V________Opna .
SAGAN ENDURTEKIN
Það gildir í stjórnmálabaráttunni sem í öðrum efnisþáttum
sögunnar að afdrifaríkir atburðir endurtaka sig. Tíðni
endurtekninganna er misjöfn, sjónarsviðið líka, gjarnan við
hæfi tímans. Nú hagaði því svo til kaldhæðni örlaganna á
síðasta misseri liðins árs að sögufrægt bóndabýli á Suður-
landi kom öðru sinni við merkan atburð í þjóðarsögunni
þegar Eggert bóndi Haukdal á Bergþórshvoli, sem ekki
þótti líklegur til stórræða fremur en arfasátan forðum, brá
trúnaði við Gunnar vin sinn Thoroddsen og eyðilagði
stjórn hans á úrslitastundu. Alþýðubandalagsmönnum
þurfti ekki að koma það með öllu á óvart þótt á brysti fyrr en
yfir lauk á fylgispekt þess háttar Sjálfstæðismanns við
stjórnarstefnu, sem flokki okkar þætti viðunandi. Við
þurfum hvorki að naga okkur í handarbökin fyrir að hlýða
því sögulega kalli að standa að myndun þessarar
sérkennilegu stjórnar, né fyrir það að hafa staðið að
samstarfssamningi stjórnaraðilanna af fullkomnum dreng-
skap.
Okkur var Ijóst strax í upphafi að samstarfsaðilar okkar
sem fyrir skemmstu höfðu unnið saman í ríkisstjórn, sem
virtist kunna þau úrræði ein í efnahagsmálum að skerða
verkalaun, höfðu alls ekki skipt um persónuleika. Hlutverk
okkar í ríkisstjórninni yrði öðru fremur að sporna gegn
óbreyttum vilja framsóknar- og sjálfstæðismanna í efna-
hags og kjaramálum. Sóknarmöguleika eygðum við vissu-
lega litla í átt til kerfisbreytinga í því kompaníi, en varnar-
möguleika sáum við þar, og þá hagnýttum við í þágu um-
bjóðenda okkar. Við völdum þrjá vaska menn úr þingliði
okkar til forystu fyrir þýðingarmiklum ráðuneytum, þar
sem þeir hafa unnið afrek, hver á sínu sviði, við slæmar
aðstæður.
Hitt má hver sem vill lá okkur, að ekki sáum við fyrir
fremur en aðrir svo stórfeildan aflabrest, sem raun hefurá
orðið, né heldur jafn ógnvekjandi afleiðingar af stjórnar-
stefnu íhaldsaflanna í Bandarikjunum og við höfum mátt
þola í mynd versnandi markaðsstöðu og hækkandi vaxta á
erlendum lánum. Þetta samanlagt mun samsvara nær
fjórðungs missis í þjóðartekjum á árinu, og ógerlegt fyrir
rikisstjórn með svo ótraustan meirihluta á þingi að fá at-
beina til nauðsynlegrar lagasetningar i slíkum vanda. Hitt
var Ijóst þegar á haustþinginu, og hefur orðið æ Ijósara
með hverjum degi, sem liðið hefur síðan, að á Alþingi var
meirihluti fyrir sögulegri endurtekningu efnhagsúrræða
þeirra Geirs Hallgrímssonar og Ólafs Jóhannessonar frá
árunum 1974 til 78. Sanni væri nær að líkja framferði Fram-
sóknarflokksins á vetrarþinginu við látlausar tilraunir tii
þess að hrekja Alþýðubandalagið úr ríkisstjórn.
í aðdraganda kosningabaráttunnar, í henni allri fram til
þessa, og þó berlegast nú undir lok hennar, hafa Fram-
sóknarmenn kveðið Ijósum orðum að fyrirætlunum sínum:
Skilyrði fyrir stjórnaraðild að kosningum loknum að hálfu
Framsóknarflokksins eru: Ekkert samningaþóf heldur
lögbindingu launa þegar í upphafi til tveggja ára. Engin
bráðabirgðalög um raforkuverð til Alusuiss, (En „tafar-
lausa hækkun á raforkuverði til Alusuiss", sagði Guð-
mundur Bjarnason í sjónvarpsþætti Framsóknar á þriðju-
dagskvöldið.) Bygging flugstöðvar fyrir amerískt fé á
Keflavíkurflugvelli. Olíuhöfn í Helguvík. Er nú öllum frjálst
að geta sér til um það hvort skilyrði Framsóknarflokks-
ins miði að samstarfi við Alþýðubandalagið.
Hvað sögulega endurtekningu áhrærir þurfum við ekki
að kvarta yfir reynsluleysi á þessu sviði í samstarfi við
Framsóknarflokkinn. Þess er skemmra að minnast en
Njálsbrennu hvernig Framsóknarflokkurinn notaði síðari
hluta kjörtímabilsins í vinstristjórninni sællar minninng-
ar til þess að undirbúa stjórnarmyndunina með Sjálfstæð-
ismönnum eftir kosningar 1974. Nú mun þess skammt að
bíða hvort Framsókn Ijúki kosningabaráttu sinni með nýju
tilbrigði um gamalt stef, og heiti nú myndun vinstristjórn-
ar með Sjálfstæðisflokknum.
Vinstristjórn verður ekki mynduð án aðildar Alþýðu-
bandalagsins. Þrátt fyrir endurtekningu þeirrar reynslu,
sem að framan greinir og minnugir orða Grettis Ásmundar-
sonar forðum er hann hrósaði Glaumi fyrir stigavörsluna,
munum við enn freista þess, ef kjósendur Ijá okkur styrkinn
að koma í veg fyrir myndun íhaldsstjórnar, að þvinga
Framsókn enn til samstarfs við okkur, þótt illt sé „að eiga
sér þræl að einkavin.“
S. J.