Norðurland - 20.04.1983, Blaðsíða 3

Steingrímur J. Sigfússon:
Menn verða ekki
reiknaðir inn á Þing
Mér hefur alla tíð þótt það
heldur ógeðfelldur baráttumáti
í kosningum að reikna úrslitin
ofan í kjósendur svo sem viku
fyrir kjördag og segja síðan
fólki á grundvelli þess að svona
eða hinsegin sé nú réttast að
kjósa.
Framsóknarmenn hafa oft-
sinnis í þessari kosningabar-
áttu og nú síðast í beinni útsend-
ingu i sjónvarpssal, sagt að
Alþýðubandalagið sé öruggt
með þingsæti hér á Norður-
landi eystra. Eru framsóknar-
menn með þessu að segja að
ekki sé ástæða til að kjósa G-
listann, hann fái þingsæti
hvort sem er, rétt eins og því
hafi verið úthlutað í forgjöf.
Menn eiga þá væntanlega í
staðinn að kjósa Framsókn -
ekki út á stefnu flokksins -
ekki vegna verka hans - og
ekki vegna þeirra manna sem í
framboði eru, heldur vegna
þess að atkvæðið muni ekki
nýtast með öðru móti,
Þessi Framsóknarrökfræði
er að mínum dómi, þeim sem
hana nota til lítils sóma. I
fyrsta lagi vita Framsóknar-
menn ekkert betur en aðrir
hvernig kosningarnar fara. I
öðru lagi er þetta lítilsvirðing
við kjósendur og rétt þeirra til
að mynda sér sjálfir skoðun og
í þriðja lagi gætu engir verið
öruggir um þingsæti sín ef
kjósendur snéru frá listum í
stórum stíl vegna þess að þeir
teldu viðkomandi sæti örugg.
Ég fer ekki fram á stuðning
við Alþýðubandalagið á grund-
velli þess að Guðmundur
Bjarnason sé öruggur eða
vonlaus með þingsæti, að Árni
Gunnarsson sé vonlaus en
Flalldór Blöndal öruggur eða
öfugt. Slíkar reikningskúnstir
læt ég þeim eftir sem með þeim
vilja opinbera málefnafátækt
sína. Við leggjum stefnu
Alþýðubandalagsins, verk þess
og frambjóðendur undir dóm
kjósenda og biðjum þess eins
að allt verði þetta metið að
verðleikum.
Hvert eitt lóð á vogarskál
Alþýðubandalagsins hér í kjör-
dæminu sem annarsstaðar
eykur afl vinstri stefnu og
Það var einn daginn, nú í
síðustu viku vetrar, að stund
gafst milli stríða og við kúrðum
saman uppi í sófa, ég og sonur
minn tæpra 4 ára. Allt í einu
spurði snáðinn: „Mamma,
hvernig er pólitík?“ Mér vafðist
satt að segja tunga um tönn.
þvi hvernig á að svara svo ungu
barni þegar svo stórt er spurt?
Ég svaraði því varfærnis-
lega: „Það er hvernig fólk vill
hafa heiminn“. En þetta svar
var ekki fullnægjandi svo
önnur spurning kom í kjöl-
farið. „Mamma hvernig vilt þú
hafa heiminn?“ „Ég vil hafa
hann góðan“, svaraði ég og við
kúrðum áfram og hugsuðum
hvort um sig um heiminn,
hvernig hann væri góður og
hvernig vondur.
Ég hefði viljað segja við
drenginn minn, ef hann hefði
haft þroska til, það sama og ég
hefði viljað segja við aðra, ef
karpið um það hverjum þetta
eða hitt er að þakka eða kenna
hefði ekki borið alla umræðu
ofurliði. Ég hefði t.d. viljað
segja honum að pólitík er fyrst
og fremst viðhorf fólks til
lífsins og skoðanir þess á þeim
málum sem hæst ber hverju
sinni, að pólitík snýst aðallega
um það hvernig við viljum að
lífsgæðin skiptist milli fólks og
hvernig það getur öðlast hlut-
deild í þeim, án tillits til þess
hvort um er að ræða karla eða
konur heilbrigða eða fatlaða,
börn eða fullorðna, svarta eða
hvíta.
Að það er líka pólitík hversu
miklu þú færð ráðið um líf þitt
og þitt nánasta umhverfi og
hvernig við viljum bregðast við
því vandamáli sem leiðir að
þverrandi auðlindum og rösk-
un vistkerfa. Og ég hefði viljað
ræða um það hvort hans
framtíð væri betur borgið í
samfélagi sem stæði traustum
fótum á ísl. atvinnuvegum,
byggðu á hefðum og menningu
sem þróast hefur gegnum
aldirnar, eða iðnvæddu stór-
iðjusamfélagi sem byggir á allt
öðrum hefðum en þeim sem við
höfum byggt á hingað til.
Vissulega er viðhorfið til þess
pólitík. Einnig það hver ætti að
eiga slíkar verksmiður ef þær
yrðu reistar um allt ísland.
Og það hvort við teljum
samfélagið bera ábyrgð gagn-
vart því hvort þegnarnir fái
notið þess sem við köllum
mannréttindi og felast m.a. í
því að hafa þak yfir höfuðið, að
hafa atvinnu við hæfi, að eiga
þess kost að þroska hæfileika
sína eftir áhuga og getu.
Síðast en ekki síst hvort við
teljum friðinn og þar með
áframhaldandi líf á jörðinni
betur tryggt með ógnarjafn-
vægi og hernaðarbandalögum
eða afvopnun og samkomu-
lagi. Viljum við gæta skilyrða
friðarins, þess friðar sem spá-
mennirnir sögðu f. 2700 árum
að væri ástand þar sem skap-
andi kraftar lífsins og sam-
félagsins fengju að njóta sín,
þar sem jafnvægi ríkti, réttlæti,
vinátta og nóg atvinna svo
eitthvað sé nefnt.
Allt það sem éghef hér nefnt
og fleira til, eru atriði sem þú
sem lest þessar línur verður að
taka afstöðu til áður en þú
greiðir atkvæði þitt 23. apríl
n.k.
Stjórnmálahreyfingar standa
fyrir viss viðhorf og hafa
ákveðin markmið að leiðarljósi
og benda á leiðir að þeim. Það
skiptir vissulega máli hvaða
skoðun þú hefur og á hvaða
vogarskál þú leggur þitt lóð.
Svanfríður Jónasdóttir.
félagshyggju. Það er hægt að
líta á atkvæði sem annað og
meira en eina einingu í summu
atkvæða. Atkvæði greitt
Alþýðubandalaginu er hluti af
afli vinstri hreyfingar á íslandi
hluti af kröfunni um vinstri
stefnu og hluti af mótmælun-
um gegn valdatöku íhalds og
afturhalds.
Hvort það afl sem Alþýðu-
bandalagið fær nægir til að fá
kjördæmakosinn mann hér í
Norðurlandskjördæmi eystra
verður að koma í ljós. En fari
svo að upp á það vanti nokkur
atkvæði munu loforð reikni-
meistara Framsóknarflokks-
ins um öruggt sæti reyr;ast
haldlítil.
Þetta bið ég kjósendur að
hafa í huga á laugardaginn
kemur.
Með kveðju.
Steingrímur J. Sigfússon
Svanfríður Jónasdóttir:
Hver eru þín viðhorf?
r
V,
Erlingur Sigurðarson:
FULLTRÚAR UNGS FÓLKS
Alþýðubandalagið skipar ungu fólki í efstu sæti
framboðslista síns í Norðurlandskjördæmi
eystra. Þrátt fyrir það eru þau Steingrímur Sig-
fússon og Svanfríður Jónasdóttir engir nýgræð-
ingar í stjórnmálum, heldur hafa þau um nokk-
urra ára skeið tekið virkan þátt í póiitísku starfi á
vegum flokksins og gegnt þar trúnaðarstörfum.
Það eru því engin upphlaup eða tískusveiflur
sem valda því að þau skipa þessi mikilvægu
sæti, heldur traust félaga þeirra á þeim og vissa
þeirra um að þau séu vel til þingmennsku fallin.
Henni muni þau gegna af sömu trúmennsku,
lítillæti og dugnaði og þau hafa kynnt sig með
þar sem þau hafa lagt hönd á plóginn. Þau eru
því glæsilegir fulltrúar ungs fólks í þjóðmála-
baráttunni, fulltrúar allrar alþýðu þessa lands í
sveitum og sjávarplássum, fulltrúar þess fólks
sem löngum hefur átt undir högg að sækja í
samfélaginu, en heimtar sinn rétt. Með þeim
eignast málstaður félagshyggju, friðar og
jöfnunar góða talsmenn á Alþingi, og þau njóta
trusts bakhjarls þar sem er Alþýðubandalagið,
eini flokkur vinstri manna á íslandi.
Að undanförnu hefur nokkuð borið á þeim
lævísa áróðri framsóknarmanna ívinstri buxna-
skálminni að Alþýðubandalagið eigi öruggt
þingsæti, en kjósa beri Guðmund Bjarnason.
Slíkur reikniáróður á við engin rök að styðjast.
Því miður getur Alþýðubandalagið ekki verið
öruggt um þingsætið hér, en kosningar eru ekki
bara um menn, heldur ekki síður málefni þau
sem þeir eru fulltrúar fyrir, og atkvæði greitt
Alþýðubandalaginu er krafa um vinstri stefnu -
krafa um að unnið verði að iausn þjóðfélags-
mála í anda félagshyggju og samvinnu með
jafnrétti allra landsmanna að leiðarljósi. Þótt
Guðmundur Bjarnason sé góður og gegn
maður skyldu þeir, sem þessi áróður kann að
fagna, ekki gleyma því að ofar á framsóknar-
spýtunni hanga tveir, sem ekki er víst að þeir
girnist að kjósa en atkvæði þeirra myndu
tryggja þingsæti.
Því aðeins getur málstað félagshyggjufólks
hér í kjördæminu verið tryggður góður talsmað-
ur á Alþingi að það fylki sér um Alþýðubanda-
lagið og tryggi Steingrími Sigfússyni þar sæti.
Nýju framboðin tvö eru ekki vinstri framboð.
Hnjáliðamýkt þeirra við erlent vald og NATO
sannar að þjóðfrelsismál íslendinga skipta þau
engu. Alþýðubandalagið er eini flokkurinn sem
berst gegn veru íslands í NATO og fyrir brott-
för Bandaríkjahers og tekur þannig á raunhæf-
an hátt undir kröfur friðarhreyfinga í Evrópu.
Þau Steingrímur og Svanfríður eru bæði full-
trúar þeirrar æsku sem ekki auðnaðist að
fæðast í hlutlausu og herlausu íslandi, en þau
eru líka bæði í hópi þeirra sem ætla sér og
börnum sínum að bæta fyrir glöp þjóðar sinnar
og lifa það sem var frá þeim tekið ófæddum.
Við skulum ekki biðja um breytingu breyting-
arinnar vegna, en breyting á grundvelli góðs
málstaðar félaghyggjufólks og jafnréttissinna
er góð breyting. Reiknitölur skulu ekki hafðar
hér uppi, en góð útkoma Alþýðubandalagsins í
kjördæminu og á landsvísu er eina tryggingin
fyrir framgangi vinstri stefnu. Kjósum G-listann
- lista Alþýðubandalagsins.

NORÐ.yfl.LANO,- 3;.