SunnudagsMogginn - 15.11.2009, Side 24

24 15. nóvember 2009
J
óhann G. Jóhannsson hefur um árabil verið í hópi vinsælustu
tónlistarmanna þjóðarinnar. Hann starfaði meðal annars með
hljómsveitunum Óðmönnum, Náttúru og Póker en hefur
einnig átt afar farsælan sólóferil. Meðal vinsælla laga hans eru
Don’t Try to Fool Me, Traustur vinur, Eina ósk og Hversvegna vars’t
ekki kyrr? Í ár sendir hann frá sér geisladiskinn Á langri leið þar sem
hann flytur eigin lög og texta. „Ég vona að þessi plata spegli vegferð
mína,“ segir Jóhann. „Þessi lög hafa ekki heyrst áður, elsta lagið er
frá 1963 og það yngsta frá því í fyrra en textarnir eru margir hverjir
samdir seinna en lögin. Diskurinn spannar langt tímabil, á að vera
fjölbreyttur og endurspegla ýmsar stíltegundir.“
Henta ekki í hljómsveit
Ætlaðirðu þér alltaf að verða tónlistarmaður?
„Ég ætlaði mér sem krakki að verða myndlistarmaður. En þegar
maður er orðinn fjórtán ára gutti í Keflavík og sér ægimátt poppsins
og hvernig stelpurnar dýrka poppstjörnur þá er eðlilegt að mann
dreymi um frægð og frama. Ég fór í nám í Samvinnuskólann á Bifröst
og kom með gítar sem ég hafði lært á nokkur grip og um leið þótti
sjálfsagt að ég væri í skólahljómsveitinni. Þannig hófst ferillinn. Eftir
nám flutti ég suður og Óðmenn voru stofnaðir 1966. Við byrjuðum
sem atvinnumenn, ætluðum að leggja tónlistina fyrir okkur.“
Þér gekk mjög vel, fórst til Bretlands og tókst upp plötur og þér
var um tíma spáð frægð erlendis. Af hverju varð ekki af henni?
„Íslenskir popparar voru mjög einangraðir hér heima á þessum
tíma. Ég vissi að frægðardraumar væru óraunsæir en það blundaði
samt í mér að hægt væri að komast lengra. Umboðsfyrirtækið Screen
Pro sem ég gerði tveggja ára samning við kynnti mig á Midem í
Frakklandi árið 1975 og það komu nokkur tilboð en mér fannst afar
fráhrindandi hugmynd að þurfa að flækjast um Evrópu næstu árin til
að halda tónleika. Mig langaði ekki svo mikið að verða frægur að ég
nennti að leggja það á mig. Þannig að ég hafnaði þeirri leið. Ég upp-
götvaði að draumur minn væri ekki að standa á sviði og syngja fyrir
fólk. Draumurinn var frekar að vera lagahöfundur sem syngi lög sín
inn á plötur og semdi fyrir aðra. Ég var í mörg ár í hljómsveitum og
það var mjög krefjandi og þá var oft ekki mikil orka aflögu til að
semja lög. Sennilega henta ég ekki í hljómsveit. Ég er frekar einrænn
maður sem þarf frið til að hugsa og velta fyrir sér hlutunum.“
Þú hefur málað í áratugi og haldið sýningar, er það einræni mað-
urinn sem finnur sér farveg þar?
„Myndlistin hefur gefið mér það næði og rými sem ég þarf. Þegar
ég vinn að henni fæ ég gjarnan hugmyndir að lögum og textum.
Myndlistin er mér mikils virði og íslensk náttúra og þau hughrif sem
hún skapar hafa verið mér endalaus yrkisefni í langan tíma.
Ég er sjálfmenntaður í myndlist og er sömuleiðis sjálfmenntaður í
tónlist. Maður getur aflað sér menntunar með ýmsu móti. Miðað við
hvernig tónlistarkennslan var hér á árum áður þá velti ég því fyrir
Viðtal
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Lífið er svo
skemmti-
legt
Jóhann G. Jóhannsson tónlist-
armaður sendir frá sér nýjan
geisladisk á sama tíma og hann
berst við krabbamein. Hann hefur
hafnað aðgerð og lyfjameðferð og
segist ætla að fara sína eigin leið.