Organistablaðið - 01.10.1971, Blaðsíða 26

Oft harmaði Jónas, hve ófullkominn undifbúning liann hefði, að
eigin mati, hlotið til organistastarfsins. Ungur inun hann 'hafa farið
að lesa nótur hjá föður sínum. Þá naut hann tilsagnar frænda síns,
Kristjáns Sigtryggssonar, í orgelleik, en hann varð síðar organisti
í Húsavíkurkirkju um árabil.
Þá er eftir að geta þess, náms, sem Jónas taldi eér hafa orðið
lieilladrýgst, og hann liefði íyrst og fremst búið að. í ársbyrjun 1908
fór hann til Reykjavíkur og gerðist nemandi Brynjólfs Þorlákssonar
þáverandi dómorganista fram til vors. Heyrði undirritaður Jónas
oft harma brottför Brynjólfs af landinu og taldi hana jafnan til ís-
lands óhamingju.
Samhliða því að vera organisti, æfði hann söngflokk í kirkjunni,
þó eigi væri Kirkjukór Skútustaðakirkju formlega stofnaður fyrr en
nokkuð var liðið á starfsdag Jónasar.
Mörgum tækifæriskórnum stjórnaði Jónas einnig bæði innan sveit-
ar og ulan. Þá stofnaði hann Karlakór Mývatnssveitar árið 1921 og
stjórnaði honum í 36 ár.
Sérstakur íulltrúi söngmálastjóra þjóðkirkjunnar var hann um
árabil í Suður-Þingeyjarsýslu og ferðaðist tíðum milli hinna einstöku
kóra í héraðinu, sem ekki liöfðu fasta söngstjóra. Hann vann að
stofnun Kirkjukórasambands S.-Þingeyjarprófastsdæmis, með fleiri
góðum mönnum. Þá skal þess getið, að hann stóð að stofnun „Ileklu',
en það er samband norðlenzkra karlakóra, svo undarlegt, sem það
nú er. En út í þá nafngift verður ekki farið 'liér.
Á því, sem hér hefur verið sagt, má sjá, að víða hefur Jónas á
Grænavatni komið við í hljómlistarmálum héraðsins og jafnvel utan
þess, og margar vinnustundir liggja þar að baki. Ekki þarf að taka
fram, vita munu það allir, að lítt eða ekki eru störf þessi launuð.
Lífsafkomu sina, sem svo er nefnt, varð Jónas því að hafa af öðru.
Hann var góður hóndi og raik þrifnaðar búskap á Grænavatni fvrst
í félagi við föður sinn og síðar með sonum sínum.
Hinn 25. júní 1915 gekk Jónas að eiga eftirlifandi konu sína,
Hólmfríði Þórðardóttur frá Svartárkoti í Bárðardal. Studdi hún
bónda sinn með ráðum og dáð við öll hans störf utan heimilis sem
innan. Það sama er að segja um heimilisfók hans allt.
Jónas minntist þess jafnan með mikil'li gleði, að fyrsta kirkjulega
athöfn, er liann hafði spilað við, var brúðkau]) æskusystkina hans,
voriö 1905. Þau brúðhjón lifa enn. Síðast lék liann í SkútustaÖa-
.26 ORGANISTABLAÐIÐ