Organistablaðið - 01.09.1972, Blaðsíða 12

L E I Ð A R I
LeiSarinn aZ þessu sinni verTiur lít-
iS annaS en lilvitnanir í a'Sra /ciSara
eda greinar, sem birzt haja í þessu
blaSi efia annars staSar.
Þafi mun nú nokkuS almennt viSur-
kennt aS nauSsynlegt sé aS organleilc-
arar starfi viS kirkjurnar. Hér á okk-
ar landi hefur sízt veriS fyrir gjald-
inu aS gangast þegar menn hafa tekiS
aS sér aS vera kirkjuorganleikarar.
„Þeir hafa þjónaS kirkju sinni aj
áhuga fremur en til þcss aS vinna fyr-
ir launum.“ (Páll ísólfsson). „ÁstœS-
an fyrir því aS ég tók aS skrija nótur,
var sá, aS ég vildi eignast nótur, en
efni lítil.“ (Kjartan Jóhannesson). —
ViSurkennt skul, aS oft og víSa hcfur
veriS erfitt um vik mcS aS borga. Ár-
angurinn af slarjinu hefur þó ckki
látiS staruia á sér. „FurSulegt má telja,
hve miklum árangri sumir organlcik-
arar dreifbýlisins hafa náS, sérstalc-
lega í sambandi viS kórsöng, ....œtti
kirkjan aS leggja sójnuSum landsins
til fólk lil þess aS annasl tónlistarstörf
utan kirkju scm innan og auka meS
því veg sinn og gildi í nátímaþjóSfé-
lagi.“ (Páll Kr. Pálsson). „ÞaS er
aSdáunarvert aS komast í kynni viS
svona framárskarandi tónlistarstarf ut-
an þéttbýlisins og finna þann vilja,
sem veitir þessu mcnningarstarji jor-
uslu og sigurgöngu öllu byggSarlagi
sínu til sóma og vegsauka." (Jón Is-
leifsson). En hvernig stendur á því
aS góSur árangur hefur náSzt. „AS
vera organisti er andlegt starf — já
reyndar heilög þjónusta. ViS þá þjón-
ustu verSum viS aS leggja fram líkama
og sál. Þess vcgna cr þaS nauSsynlcgt
aS vera kominn sncmma til kirkju ]>eg-
ar mcssa skal, til þess aS hugur og
hönd verSi samslillt í því verki sem
12 ORGANISTABLAÐIÐ
vinna skal.“ (Louisa Ólajsdóttir).
Eg þekki öngvan organista sem ekki
hefur lagt alúiS viS starf sitt. Þeir forS-
ast aS kasta lil þess höndunum. Og
nóg cru verkefnin. „Hver bannar
manni aS setjast á orgelbekkinn, t. d.
hálftíma fyrir páska — fermingar —
aSvcntu jóla — nýárs og flciri messur
og leika viSeigandi verk á orgeliS
meSan fólkiS er aS tínast í kirkjuna?“
(Rut Magnásdóltir). „Ekki meigum
viS lcggja niSur kirkjukórana, en þaS
cr einmitt fjölraddaSi söngurinn, sem
dregur jólkiS í þá“ (Steingr. Sigfús-
son). ,,Margir kórfélagar eiga Ijáfar
minningar frá söngstarji í kirkjukórun-
um og margl aj því fólki, sem syngur
í kirkjukórum úti um land, hefur ekki
önnur tœkifœri til aS starfa í kór.
....Engum deltur í hug aS minnka
starf kirkjukóranna, þó aS almenn-
ur söngur eflist, þvert á móti, hver
kirkjukór liefur nœg vcrkefni til ár-
lausnar cftir sem áSur. Vel flutt
kirkjutónlist cr og verSur alllaf til aS
mika gildi hverrar kirkjualhafnar."
(Kristján Sigtryggsson). Já, þaS er
tulaS um aS taka upp einraddaSan
söng, cn einkum þó aS efla almenna
sönginn — sajnaSarsönginn. Ekki
minnkar starf organistans viS þaS. En
ná hvaS vera erfitt aS fá menn til
þcssara starfa. „Á fundinum bar á
góma erfiSleika á aS fá organleikara
í dreifbýlinu og er þaS mikil nauS-
syn aS taka þaS mál ákveSnum tók-
um. (Gunnar Sigurgeirsson). ,.Saman
voru komnir 37 organistar ..../ Ijós
kom aS 7 organistanna voru milli 70
og 80 ára og þrír voru yjir áttrœtt.“
(Einar SigurSsson). Vill unga fólkiS
ekki sinna þessum störfum?
Tímarnir brcytasl og mcnnirnir meS.
k