Organistablaðið - 02.06.1973, Qupperneq 1
ORGANISTABLAÐIÐ
NR 1
JÚNÍ 1973
6. ÁRG.
ER ÞÖRF AÐ BREYTA ÍSLENZKA MESSUSÖNGNUM?
Fundur í F.Í.O. 11. marz 1973.
Á síðastliðnum vetri gekkst F.I.O. fyrir fundi Iþar sem rætt var
um einraddaðan kirkjusöng. Á þann fund voru boðnir fulltrúar frá
'þeim aðilum er að kirkjunni standa s. s. prestum, kirkjukórum,
safnaðarstjórnum o. s. frv. Náðist þar veruleg samstaða er hefur
borið árangur á þeim tíma er liðinn er síðan. Hefur verið gerð
grein ifyrir þessum fundi hér í blaðinu áður.
Fundurinn um breytingar á messusöngnum var hugsaður sem
n.k. framhald iþessa fundar. Biskup Islands, hr. Sigurbjörn Einarsson,
hafði framsögu um málið og fer liér á eftir útdráttur úr ræðu hans.
Biskupinn hóf mál sitt á því að þakka félaginu fyrir boðið. Ra'kti
'hann síðan í stuttu máli sögu kirkjutónlistarinnar allt frá upphafi
kristninnar og söngarf frá Gyðingum, sem í upphafi hefði verið not-
aður og mótað hefði mikið kirkjusöng kristinna manna. Smátt og
smátt bættist þó við eigið efni, ritað og bundið. En söngur og tón-
Hst hafa fyilgt kristninni frá upphafi, og þegar skyggnst er yfir
landamæri lífs og dauða með hjálp biblíunnar, kemst maður að
' því að þar er sungið. Þar eru syngjandi hersveitir himnanna. í Pre-
fatiunni (þakkarbæn) kemur þetta vel frain þar sem segir:
„Og þess vegna með englunum og höfuðenglunum, með
tignunum og drottinnvöldunum ásamt með öllum liimneskum
hersveitum syngjum vér lofspnginn þinnar dýrðar, óaflátan-
lega segjandi: Hallel[i{a; haíÍelújnj halllelújá.‘|
. vi
3123 5
O
ISLANSií