Organistablaðið - 02.06.1973, Qupperneq 10

söngur væri iþar í kirkju alla jafna í hávegum hafður. Einhvern
veginn endaði okkar samtal á -því, að ég var búinn að taka að mér
orgelhlutverkið næsta sunnudag. Hljóðfæri þetta var gamlt mjög,
en í mjög góðu ástandi. Af orgelum í íslenzkum kirkjum fannst
mér það í eðli sínu einna helzt líkjast orgeli Fríkirkjunnar í Reykja-
vík. Þarna iskyldu eingöngu sungnir slálmar og ileikið á orgel á
milli. Það sem ég ifurðaði mig mest á var, að liver einasti maður
söng úr Sínu sæti, en ég sat einn uppi við hljóðfærið. Klerkur tjáði
mér, að hörgull væri á orgelleikurum þar um slóðir og að kirkjurn-
ar kepptust um að bjóða sem hæst í hæfa menn.
Eins og hagar til hér á landi, að kirkjukór leiðir sönginn, sem í
reyndinni heitir, að hann sér oftast algerlega um sönginn, verður
orgelleikarinn að leggja rækt við kórinn sinn. Hann verður að halda
uppi reglubundnum æfingum og semja við þátttakendur um fjölda
og tilhögun þeirra. Oft er þetta erfitt í þessu landi tímaleysis.
Mesti annatiími orgelleikara er oft og einatt á stóriiátíðum. Þá
koma oftast margir í kirkju og messur eru tíðar.
Margt mætti fleira tína til. Þetta er aðeins fátt eitt af þvi, sem
fallið getur undir yfirskrift þessarar greinar.
Eitt er þó víst, að þessi störf eru lítið metin, en það þyrfti sem
fyrst að hreytast til batnaðar þannig að menn fái laun í stað þóknunar.
Kjartan Sigurjónsson.
Við erum með á nótumim
lítvegtim allar tegundir af nótum
með stuttum fyrirvara.
Fyrirliggjandi fjcilbreytt úrval af nótum
lyrir orgel, svo og fyrir önnur
hl jóðfæri.
Póstsendum.
H1 j ó ðf œra verzlun
SIGRÍÐAR HELGADÖTTUR
Vesturveri — Reykjavík
S I M I 113 15
10 organistaulaðið