Organistablaðið - 01.10.1973, Blaðsíða 3
THOMANERKÓRINN í LEIPZIG
Thomanerkórinn í Leipzig er ævagömul stoínun, en liann var
stofnaður árið' 1212. Kórinn hefur ávallt haft á að skipa frábærum
starfskröftum og má )mr nefna J. S. Bach, er varð Thomaskantor
árið 1723.
Það var nú í septemberbyrjun að við þrir, Ágúst Þorláksson, Jón
Stefánsson og undirritaður, fórum í kynnisför til Lcipzig í von um
að sjá, heyra og kynnast starfi þessa göfuga kórs. Sérstakt andrúms-
loft hefur myndast í Leipzig vegna Tómasarkirkjunnar, Thomaner-
kórsins og tilveru Bach í þessari borg. Einnig var okkur hugsað til
frásagna Páls Isólfssonar, er hann sjálfur sprangaði þarna um árið
1913 eða fyrir réttum 60 árum. Öll þau áhrif liggja í loftinu og
'fylgja hvert sent maður fer, hvort sem er í Auerbadhskeller eða þá
við bjartan sönginn í Tómasarkirkjunni. Við 'heyrðum kórinn þar
í fyrsta sinn opinberlega á föstudagskvöldi um það leyti er kvöld-
sólin breiddi geisla öína yfir borgina og kyrrð færðist yfir. „Veröld
sem var“ er hér enn, -— þráðurinn hefur enn ekki slitnað.
Ur miklum fjölda árlegra umsækjenda víðsvegar að eru aðeins
nokkrir valdir í kórinn. Nú í haust voru iþeir 12, sem til greina komu
af 70, sem sérstaklega voru valdir og undirbúnir fyrir inntökupróf.
Eftir að iþeir koma í lieimavistina, iþar sem þeir stunda bæði barna-
og framhaldsskólanám, byrjar hjá þeim nýtt líf og getur gengið á
ýmsu, en þrátt fyrir mikið starf og nám eru margir haldnir heimþrá
og tekur þá tíma að venjast nýju umhverfi og lifnaðarháttum, enda
ern iþeir aðeins 9 eða 10 ára er þeir byrja. Námið felst í raddbeit-
ingu og söng af nótum, allir læra á eitthvert hljóðfæri (píanó) og
svo eru daglegar æfingar í kórnum.
Höfuðvandamál drengjaraddanna nú í dag er, að drengir fara
tveim árum fyrr í mútur en vanalegt var áður fyrr. Meðan raddbreyt-
ingin á sér stað hætta 'þeir kórsöngnum í þrjá eða sex mánuði eða
jafnvel upp í ár, en halda samt áfram öðru námi í skólanum. I radd-
beitingunni vinnur þá kennarinn að því, að f-leyta þeim með var-
færni yfir í dýpri raddir. Þá byria þeir i tenór, 'bariton eða bassa.
Frá þessum röddum heyrðum við einhvern hinn fegursta karlakórs-
söng, sem ég minnist að ’hafa heyrt, enda var hér um að ræða frá-
ORGANISTABLADIÐ 3