Organistablaðið - 01.12.1975, Blaðsíða 5

Torben Lindhardt, kennari og organleikari:
UNGLINGAKIRKJUKÓRAR í SVEITUM —
GETA SKÓLARNIR KOMIÐ HÉR VIÐ SÖGU?
Þar sem söngstjórinn í kirkjunni kennir daglega í skólanum
er eðlileg samvinna, sem er til gagns og gleði í kirkjunni og skól-
anum.
I nokkrum af okkar mörgu sveitakirkjum iiafa smátt og smátt
verið stofnaðir unglingakórar, styrktir af sjóðum kirkjunnar. Á
síðustu árum hafa iþessir kórar þróast með miklum hraða, en asski-
legt væri að barna- og unglingakórar væru starfandi við enn fleiri
kirkjur.
Þegar syngjandi börn eru í kirkjunni kemur jafnan hressandi
blær í guðsþjónustuna. Og með tímanum kemur betri kirkjusöngur
með samviinnu kórs og safnaðar. Það er indælt þegar messusvörin
koma á nákvæmlega rétitum tímia, og {jað gera þau þegar börnin eru
vel œfð. Þegar barnakór er í kirkjunni hverfur nokkuð af því sleni
sem setur oft svip á guðsþjónustur í þjóðkirkjunni — líka til
sveita.
Hvernig myndast þá svona kórar í sveitinni? Það er auðveldast
þegar söngkennarinn er samtímis organleikari. Sé nú ekki svo ætti
að vera auðvelt að koma á samvinnu milli kennarans í litla skól-
anum og organistans í liblu kirkjunni, en hjá báðum þarf þá að
vera áhugi fyrir söng — og börnum.
Okkar kirkjukór spratt upp af skólakórnum. I fyrstu var aðeins
æft mánaðarlega. Nokkrum árum seinna var farið að hafa æfingar
vikulega. Nú syngja ékki nema nokkrir úr skólakórnum í kirkjukórn-
um en allir í kirkjukórnum hafa verið í skólakórnum og telja sér
sæmd af að fá að syngja í kirkjukórnum. Söngfólkið fær þóknun
fyrir starfið við kirkjuna.
Það verður að vera eitthvað spennandi við það að vera í ungl-
ingakór kirkjunnar — eitthvað fleira en kórsöngurinn. Ég ætla að
ORGANISTABLAÐIÐ 5