Organistablaðið - 01.04.1977, Blaðsíða 11
NOKKUR ORÐ ER VARÐA KIRKJUTÓNLIST
Oft hefur þess verið getið hér i blaðinu að vöntun væri á organ-
leikurum úti á landi og er því eðlilegt að menn velti fyrir ser hvernig
leysa megi vandann. Því miður get ég ekki bent á neina ,patent lausn',
en æskilegt væri að ungir tónmenntakennarar fengjust til að taka að
sér kirkjusóng í dreyfbýlinu og að þeir önnuðust einnig tónmennta-
kennslu í skólum. Laun fyrir kirkjusönginn mætti þá miða við laun
tónmenntakennara.
Menntun þeirra stendur nú á traustari grunni en áður og árangur
af starfi þeirra kom skemmtilega í Ijós á landsmóti barnakóra, sem
haldið var í Háskólabíói 20. rnars. Á því móti var mikill menningar-
bragur, öllum þátttakendum til sóma.
Organistanámskeið söngmálastjóra eru að verða árviss og skila
því einnig tslenskum kirkjusöng árvissum arði. Þessi námskeið hafa
sennilega meira gildi en virðast mætti fljótt á litið, því að þar gera
menn meira en að auka tónlistarþekkingu sína, þeir efla einnig félags-
leg tengsl. Þersónuleg kynni organista eru mikilvægur þáttur, sem
ekki má vanmeta og Organistablaðið er okkur mikilvæpjir tengiliður,
sem leggur sitt af mörkum til að fylkja liðinu og hvetja það til dáða
þó að óbeint sé.
Eg held að skilningur almennings á gildi tónlistar sé þegar fyrir
hendi og vonandi fara menn einnig að gera sér Ijóst að ekki er hægt
að fá tónlistarmenn til að taka að sér kirkjusöng, nema að þeir fái
greitt fyrir vinnu sína eins og aðrir.
Framansögð orð eiga einkum við um dreyfbýlið. Á fjölmennari
stöðum hefur víða verið lagt nokkuð af mörkum til að bæta aðstöðu
kirkjutónlistarmanna, t. d. með því að kaupa pipuorgel, en mér virð-
ist vera full þörf á að vekja athygli á því að flest orgel, sem flutt hafa
verið til landsins að undanförnu eru svokölluð kórorgel.
í mörgum stærri kirkjum erlendis eru tvö orgel, annað er þá kór-
orgel ca. 6—9 radda en hitt er miklum mun stærra.
Þegar nýjar kirkjur eru byggðar gleymist oft að ætla rúm fyrir
orgel og ef munað er eftir orgelinu er gjarnan miðað við stærð kór-
orgels. Vonandi fara þessi mistök að heyra fortiðinni til.
Að lokum minni ég á að okkur vantar stórt og vandað orgel til
landsins, bæði getum við þá fengið hingað erlenda orgelsnillinga og
einnig skapað íslenskum organleikurum aðstöðu til að fullkomna sig
í list sinni, því að sem betur fer eigum við marga góða orgelleikara
Kristján Sigtryggsson.
ORGANISTABLAÐIÐ 11