Organistablaðið - 01.07.1977, Side 7

BJARNI BJARNASON ORGANLEIKARI ÁTTRÆÐUR
Ég hef veriS beðinn aS minnast meS fáum orðum Bjarna Bjarna-
sonar organista í Brekkubæ í Nesjahreppi vegna áttugasta afmælis-
dags hans. Mér er vissulega ljúft að geta hans í tilefni afmælisins en
til þess, að greinarstúfurinn verði honum á allan hátt samboðinn,
skortir mig tilfinnanlega gleggri vitund um hann, þennan ágæta
íslending. — Ég komst í töluverð kynni við Bjarna löngu áður en
við ræddumst við persónulega. Það atvikaðist með þeim hætti, að
hann var í áratugi formaður kirkjukórasambandsins í A.-Skaftafells-
prófastsdæmi og með frábærri alúð gegndi hann formannsstarfinu
svo sem best mátti vera varðandi öll samskipti við Kirkjukórasam-
band íslands, en þar var ég í forustustarfi samfleytt í 15 ár. Lengst
af var okkar samstarf í sendibréfsformi og í annan tíma hef ég ekki
fengið tilkomumeiri sendibréf til aflestrar, þar gaf að líta frábæra
rithönd og hnitmiðað íslenskt Ritaldar mál.
Bjarni Bjarnason organisti tilhevrir í víðum skilningi aldamóta-
leiðtogunum, sem tileinkuðu sér hugsjónir nítjándualdar mannanna
er ljóðuðu í sífellu með kyngikrafti áskorun til kynslóðanna um að:
Koma grænum skógi að skrýða, skriður berar, sendna strönd —
ORGANISTABLAÐIÐ 7