Organistablaðið - 01.07.1977, Blaðsíða 21

Ýmis stig af inegalitet má sýna í nótum þannig:
rm —*.-) rrn
y j n r
/ u. j_. (—3—3
o n n
/ i— y—l u-I-J
En þráfaldlega koma fyrir atriði sem er ekki hægt að sýna með
nótum eftir okkar ófullkomnu nótnaskrift. Eins og áður er sagt er
það eðli verksins og kringumstæður ýmsar, sem hafa áhrif á
ákvörðunina. Plein-jeu-sats, sem oftast hefur hátíðlegan svip, þarfn-
ast nákvæmari inegaliseringar en til dæmis hugleiðandi Récit de
Cromorne.
Það er álíka ómúsikalskt að inegalisera öll nótnagildi eins og
að gera það aldrei. Það ber að forðast alla kerfisbindingu. Menn
eiga að lifa sig inn í hvert einstakt verk, finna rytmann, komast í
persónulegt samband við stílinn, algjörlega frjáls. Góður smekkur
er seinasti dómarinn.
P. H. þýddi.
ORGANISTABLAÐIÐ 21