Organistablaðið - 02.12.1978, Blaðsíða 42

Við Genesaretvatn.
Fæðingarkirkjan að morgni þessa helga dags. Lágu dyrnar
hve'tja alla, sem um fara til auðmýktar. Fæðingarstaðurinn
sjálfur. Silfurstjarnan þar sem letrað er Hic de virgine Maria
Jesus Christus natus est. Hér ól María mey Jesú Krist. Ég held,
að fáir fari ósnortnir frá þessum stað. Voru það ekki hendingar
úr jólaguðspjallinu, sem fóru um hugann.
Kvöld, já sjálft aðfangadagskvöld jóla, Jötutorgið i Betlehem
þar fóru hátíðahöld kvöldsins fram, ellefu kórar víðsvegar úr
heiminum sungu fagra þekkta og óþekkta jólasálma. Allt í einu
hljómaði Heims um ból helg eru jól á íslensku i fyrsta skipti
sjálft aðfangadagskvöldið i Betlehem. Og inn i söng kórsins
blandaðist hljómur klukkunnar á torginu, hún sló tiu. Og við
lok söngsins fór eins og fagnaðarbylgja um torgið. Greinilegt
var, að kórinn og einsöngvarar hans höfðu unnið hug og hjörtu
áheyrenda. Þá var vissulega stór stund að vera Islendingur.
En samt fór ekki allt fram eins og sæmt hefði stað og stund.
Greinilegt var, að ekki voru allir viðstaddir kristinnar trúar,
eða þeir tjá gleði sína á annan veg en við erum vön. Stundum
minnti framkoma fólksins á 17. júní skemmtun, þegar þær
verða hvað verstar heima á Islandi. Þetta hlaut að opna augu
okkar fyrir þeirri staðreynd, að við erum i skuld við Guðs út-
42 ORGANISTABLAÐIÐ