Organistablaðið - 01.12.1979, Blaðsíða 26

QmJLom-1*' ffy UM-
'tf
f=rf krT"T" 4 — < a 1 a —■ — =f=
f ^ -JL-j é f r -«1 j HH 4=
JiAJíiLi ' ft. fzxsCt- /AAM H ; XJI n 1 i—^=^1 V -
f f rfH ■■"* —r s 1- #5= =^4=
i JI 1 q t
Páll Isólfsson staddur í hinni fornu dómkirkju, er andinn kom yfir hann, og
haföi hann lokið samningu þessa gullfagra lags eftir fáar mínútur.
Athugum nú hvaö tónskáldið segir, og veröur þá ''Hundaþúfan og hafið
okkur aftur, kaflinn
Músik og ást.
Þegar ég kom fyrst í Hóladómkirkju bað ég um að fá að vera einn í
kirkjunni um stund. Ég var nefnilega fullur eftirvæntingar að koma á
þennan fornhelga stað og vildi njóta áhrifanna og fyrstu kynna ótruflaöur.
Þegar ég kom inn í kirkjuna, varð ég altekinn þeim auðmjúka trúarstyrk
sem einkenndi þennan stað ( mörg hundruð ár. Ég settist á bekk
framarlega í kirkjunni og sat þar í fimm eða tíu mínútur. En á þeim tíma
skrifaði ég lagið: "Ég kveiki á kertum mínum" við sálm Davíðs.
Það er ekki mikið sem á milli ber. Þetta eru öngvar þjóðsögur. Þessarfrásögur
eru allar frá fyrstu hendi.
P.H.
26 ORGANISTABLAÐIÐ