Organistablaðið - 01.12.1979, Síða 28

Hlutavelta
Fjáröflunarleið 1894
Nokkuð þætti það nú í dag snúningasamt, ef um samkomuleyfi þyrfti aðsækjatil
forsetans á Bessastöðum, hvaðan sem væri á landinu.
Sú var tíðin, að um "tombólu"-leyfi þurfti að sækja til landshöfðingjans í
Reykjavík. Skal nú rakið hér og sýnt eitt dæmi um slíkt.
Árið 1894 gerist það, að fimm konur í Hnífsdal, senda sýslumanni
(safjarðarsýslu svohljóðandi bréf:
Með því að vér undirritaðar höfum áformað að halda tombólu í
næstkomandi maímánuði í því skyni að ágóðanum verði varið til þess að
kaupa orgel fyrir barnaskólann hér í Hnífsdal, þá leyfum vér oss hér með
að fara fram á, að þér, hávelborni herra Landshöfðingi, veitið oss leyfi til
þessa.
Allravirðingarfyllst.
Hnífsdal, 4. apríl 1894.
Sigríður Össurardóttir Guðbjörg Pálsdóttir
Ingibjörg Kristjánsdóttir Guðný Jónsdóttir
Helga Jóakimsdóttir
Þetta bréf hinna fimm kvenna sendir sýslumaðurinn áfram til landshöfðingja.
Skrifar hann með því eftirfarandi bréf:
Hérmeð leyfi ég mér að senda yður, hávelborni herra Landshöfðingi,
beiðni nokkurra kvenna í Hnífsdal um að mega halda tombólu í
næstkomandi maímánuði, og er ætlun umsækjandanna, eins og tekið er
fram ( bréfinu, að verja væntanlegum ágóða til þess að kaupa harmoníum
til handa barnaskólanum.
Sýslumaöurinn í fsafjarðarsýslu
þ. 6. apríl 1894.
Lárus Bjarnason
settur.
Til landshöfðingjans yfir (slandi.
28 ORGANISTABLAÐIÐ